به گزارش ایسنا، سیارک 1998QE2 در آگوست 1998 توسط موسسه تکنولوژی ماساچوست (MIT) در برنامه تحقیقات سیارک‌های نزدیک به زمین لینکلن (LINEAR) شناسایی شد؛ پهنای این سیارک 2.7 کیلومتر یا 9 برابر طول کشتی کروز است.
سیارک QE3 جزو سیارک‌های بالقوه خطرناک برای زمین محسوب نمی‌شود، از این رو چندان مورد توجه اخترشناسان و دانشمندان قرار ندارد، اما می‌تواند برای محققان اخترشناسی راداری جالب توجه باشد.
این سیارک یک هدف برجسته تصویربرداری راداری در گلدستون کالیفرنیا و آرسیبو (Arecibo) پرتو ریکو محسوب می‌شود و محققان انتظار دارند که تصاویری با وضوح بسیار بالا از این سیارک تهیه کنند.
لانس بنر، محقق ارشد رصدخانه راداری گلدستون در آزمایشگاه پیشرانه جت (JPL) ناسا تأکید می‌کند: نزدیک شدن یک سیارک به زمین، فرصت علمی مهمی در اختیار محققان قرار می‌دهد که بررسی جزئیات دقیق شامل اندازه، شکل، چرخش و ویژگی سطح سیارک را فراهم می‌کند؛ همچنین از اندازه گیری راداری جدید فاصله و سرعت سیارک برای بهبود محاسبات مداری و محاسبه حرکت سیارک در آینده استفاده خواهد شد.
بودجه ناسا برای اجرای برنامه اشیاء نزدیک به زمین (NEOs) در سال 2012 از شش میلیون دلار به 20 میلیون دلار افزایش یافت و این سازمان قصد دارد از منجمان آماتور بیشتری برای مطالعه و درک بهتر ماهیت سیارک‌ها و دنباله دارهای نزدیک به زمین استفاده کند.
