بنابراین اکنون که در آستانه انتخابات ریاستجمهوری قرار داریم پرداختن به انتظارات دستاندرکاران حوزه سلامت از دولت آینده ضروری بهنظر میرسد.روزنامه همشهری در گزارش پیش رو از نظرات دکتر بابک قرایی متخصص مغز و اعصاب، دکتر مهدی علیرضایی متخصص معماری بیمارستانی، دکتر مسعود مسلمیفرد نایبرئیس انجمن پزشکان ایران، دکتر محمدرضا میر دبیر انجمن سرطان ایران و دکتر اخوان حسینی در این زمینه استفاده کرده و از آنها خواسته که به مسائلی که دولت آینده باید در حوزه سلامت برای آن اولویت قائل شود اشاره کنند.
دکتر بابک قرایی، متخصص مغز و اعصاب درباره اولویتهایی که دولت آینده در بخش سلامت باید مدنظر قرار دهد، گفت: طبق قانون اساسی و قوانین 5ساله کشوری مسئولیتهایی بر عهده دولت گذاشته شده است که دولت نباید از آن مسئولیتها به انحای مختلف سر باز زند.
مسئله درمان، هم برای بیماران و هم برای مسئولان سلامت کشور تبدیل به یک معضل شده است بهدلیل آنکه بودجهای که دولت برای بخش درمان اختصاص میدهد معمولا کم است بیمارستانهای دولتی و خصوصی دچار مشکل شدهاند. از سوی دیگر بهدلیل اینکه مردم از وضعیت مناسب مالی برخوردار نیستند باید بیمهها را تقویت و شرایطی فراهم کرد که بخش بیشتری از هزینههای درمانی مردم را پوشش دهند، اما امروزه بیمهها نقش خودشان را در تأمین هزینه درمان مردم ایفا نمیکنند.
دولت باید به میزانی بودجه به بخش درمان اختصاص دهد که بیمارستانهای دولتی بتوانند نیازهای جاری خود را تأمین و بیمارانی را که مشکل مالی دارند به خوبی درمان کنند و فقط مسائل مالی برای بیمارستانهای دولتی مطرح نباشد و دغدغه ورشکستگی و بدهی نیز نداشته باشند. از سوی دیگر باید نرخ واقعی ویزیتها را تعیین کرد که زیرمیزی گرفته نشود.
دولت آینده باید به این نکته توجه داشته باشد که از سالهای آغازین انقلاب نظام بهداشتی ما بهعنوان یک نظام الگو مطرح بوده و دولت آینده باید حرکتی را که در حوزه بهداشت در سالهای اولیه انقلاب آغاز شده بود ادامه دهد. خانههای بهداشت ما در این سالها بسیار موفق عمل کردهاند. دولت آینده باید بدون هدر دادن بودجه و با بررسیهای کارشناسی معضلات اجرای طرح پزشک خانواده را بررسی کند و نحوه مطلوب اجرای آن در سراسر کشور را بیابد.
دکتر مهدی علیرضایی متخصص معماری بیمارستانی نیز درباره اقدامات دولت آینده در حوزه ساخت بیمارستانها و بازسازی بیمارستانهای فرسوده گفت: بهرغم زحمات زیادی که در دولت کنونی کشیده شد، موفقیتی در زمینه توسعه و بازسازی فضاهای فیزیکی درمان کشور حاصل نشد. این در حالی است که دولت کنونی از نظر منابع وضعیت بهمراتب مناسبتری نسبت به سایر دولتها داشت، اما موفق به حل مشکلات در این زمینه نشد و علت اصلی نیز این است که مشکل ما تنها ساختوساز نیست بلکه ما نگاه برنامهای به حل مشکلات خود در زمینه ساخت فضاهای درمانی نداریم.
بهنظر من در دولت جدید باید یک تیم متشکل از کارشناسان وزارت مسکن و سازمان برنامه و بودجه ریاستجمهوری (البته درصورتی که این سازمان دوباره احیا شود) و وزارت بهداشت گزارشی پیرامون وضعیت بیمارستانهای فرسوده و نیاز ما به فضای درمانی در سراسر کشور تهیه و مشخص کنند که معیارهای یک بیمارستان و ساختمان فرسوده چیست. در واقع برای درآوردن شاخصها باید یک کار علمی انجام شود. بنابراین خواهند توانست در محاسبات خود جهت ساخت بیمارستانهای جدید یا احیای فضاهای فیزیکی فرسوده از آن بهره بگیرند.
دکتر مسعود مسلمی فرد نایبرئیس انجمن پزشکان ایران نیز درباره اولویتهای دولت آینده در بخش سلامت گفت: متأسفانه نتوانستیم آنگونه که در برنامه چهارم بر آن تأکید شده بود امکان دسترسی مردم به خدمات درمانی را فراهم کنیم. بنابراین ما از رئیسجمهور آینده انتظار داریم تا با مطالعات کافی نسبت به بخش سلامت شناخت پیدا کند.
رئیسجمهور بعدی باید اهمیت بخش سلامت برای پیشرفت و توسعه عدالت در کشور را درک کند. اگر دولتمردان آینده یکبار مانند یک فرد عادی و بدون اینکه از امکانات ویژه خود استفاده کنند در یک بیمارستان دولتی بستری شوند، آنگاه به بسیاری از معضلات در عرصه بهداشت و درمان پی خواهند برد و دیدگاهشان در این زمینه عوض خواهد شد و ما میتوانیم امید داشته باشیم که حوزه سلامت ما روزی متحول شود.