شهر تهران با توجه به مقتضیات خود مدیریت پایدار و باثباتی رامی‌طلبد که باید تن به برنامه‌های بلندمدت بدهد و لذا ریسک مدیریتی، تغییر و نبود مدیریت می‌تواند برای کلان‌شهری مثل تهران که مشکلات ویژه خود را دارد خطرناک جلوه نماید.
گذشته از تجربه موفق قالیباف و کارنامه قبولی وی در دوره گذشته ضروری است، شهردار فعلی ماموریت‌های خود را سریعاً تعریف نماید تا در دوره مدیریت جدید شهری شاهد کاهش استرس‌ها و محو نگرانی‌های مردم پایتخت باشیم.
در این راستا به نظر می‌رسد مهمترین اولویت، کاهش میزان آسیب پذیری تهران در مواجهه با حوادث غیرمترقبه و غیرقابل پیش‌بینی باشد. اقدام به مقاوم‌سازی، مصون‌سازی و بازسازی بخش‌های فرسوده شهر، باید در راس کارهای شهردار قرار بگیرد.
نکته دوم، عملیاتی‌کردن تبصره 13 قانون بودجه 86 است یعنی افزایش میزان حمل‌ونقل عمومی و ظرفیت مترو، اتوبوس و بالاخره اجرایی‌کردن منوریل تهران.
سوم اینکه شهر تهران علیرغم همه تلاش‌ها در مقایسه با پایتخت‌های آسیایی از لحاظ مبلمان و زیبایی ضعیف به نظر می‌رسد و مبلمان شهری باید در اولویت‌های بعدی شهردار قرارگیرد.
ساماندهی حاشیه‌نشینان نیز باید در دستور کار شهردار قرار بگیرد و نکته آخر رویکرد جدیدی است که شهردار و شهرداری باید در حل مشکل مسکن اتخاذ کند، تجربه جدید کشورهای پیشرفته دنیا نشان می‌دهد که هرگاه شهرداری در امر مسکن به کمک مردم آمده است، مسائل مردم در این حوزه فروکش کرده است.
*عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس
