به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، به گفته محققان این اولین گواه محکم در فرآیند زیستی بنیادی از یک محاسبه پیچیده ریاضیاتی است.
در طول شب هنگامی که گیاه نمی‌تواند از انرژی خورشید برای تبدیل دی‌اکسیدکربن به قند و نشاسته استفاده کند، ذخایر نشاسته را برای باقی ماندن این ماده تا صبح تنظیم می‌کنند.
در شیوه، ساز و کارهای درون برگ میزان دخیره نشانسته را اندازه‌گیری و بر اساس ساعت درونی مشابه ساعت زیستی بدن، زمان را تا طلوع خورشید برآورد می‌کند.
اندازه ذخیره نشاسته با زمان باقیمانده تا طلوع خورشید برای تنظیم سرعت صحیح مصرف نشاسته تقسیم می‌شود تا هنگام روز حدود 95 درصد نشاسته حتی در صورت زودتر آغاز شدن شب یا تفاوت میزان ذخیره نشاسته مصرف شود.
محققان پیشنهاد کرده‌اند که این فرآیند به واسطه دو نوع مولکول با نامهای «S» برای نشاسته و «T» برای زمان انجام می‌شود.
اگر مولکولهای S تجزیه نشاسته را تحریک کرده و مولکولهای T از آن جلوگیری کنند، سرعت مصرف نشاسته با نسبت مولکولهای S به مولکولهای T یا S تقسیم بر T تعیین می‌شود.
به گفته محققان این محاسبات بسیار دقیق بوده تا گیاه دچار قحطی‌زدگی نشده و موثرترین استفاده از غذایشان را داشته باشند. درک چگونگی رشد گیاهان در تاریکی می‌تواند به گشودن راههای تازه برای ارتقای مزارع کمک کند.
