به گزارش ایسنا، تاکنون چهار سیاره از مجموع 850 سیاره شناخته شده در خارج از منظومه شمسی، در خوشه‌های ستاره‌ای واقع شده‌اند؛ سیارات کپلر-66b و کپلر- 67b کوچک‌تر از نپتون و بزرگ‌تر از زمین هستند که در مدار ستارگان شبه خورشید در حال چرخش هستند.
دانشمندان تصور می‌کردند بقای سیارات فراخورشیدی در محیط خشن خوشه‌های ستاره‌ای بسیار دشوار است؛ انفجارهای ابرنواختر و حرکات ستارگان دیگر می‌تواند مدار سیارات را که در اطراف ستارگان نسبتا با ثبات شکل می‌گیرند، تغییر دهند.
اما به نظر نمی‌رسد که مدار سیارات کپلر-66b و کپلر- 67b در طول یک میلیارد سال پس از شکل گیری دستخوش تغییر شده باشد؛ این سیارات منحصر به فرد نخستین سیارات مبتنی بر خوشه ستاره‌ای محسوب می‌شوند که در زمان عبور از بین ستاره میزبان و زمین شناسایی شده‌اند.
ویلیام ویلز، از اخترشناسان دانشگاه ایالتی سن دیه‌گو معتقد است: پیدا کردن سیارات بزرگ آسان‌تر است، اما اگر تعداد آنها نسبت به سیارات کوچک کمتر باشد، یافتن سیارات بزرگ بسیار دشوار می‌شود.
محققان تیم تحقیقاتی مرکز اخترفیزیک هاروارد، اسمیت سونیان به سرپرستی سورن مابوم، از داده‌های جمع‌آوری شده از 377 ستاره در خوشه ستاره‌ای برای درک فراوانی یافتن سیارات مبتنی بر خوشه ستاره‌ای استفاده کردند.
نتایج به دست آمده نشان می‌دهد، این سیارات فراخورشیدی به طور معمول در مدار ستارگان در خوشه‌های ستاره‌ای یا در اطراف هر نوع ستاره قابل شناسایی هستند؛ این یافته همچنین به دانشمندان در درک احتمال شکل گیری سیارات فراخورشیدی قابل سکونت در خوشه‌های ستاره‌ای کمک می‌کند.
خوشه ستاره‌ای باستانی NGC6811 در فاصله سه هزار و 300 سال نوری با زمین واقع شده است.
