به گزارش ایسنا، این جلیقه باتری‌خور از جیب‌های هوا برخوردار بوده که در اطراف بدن برای القای حس آغوش متورم می‌شوند.
این فناوری بر پایه این ایده است که آغوش واقعی در مورد برخی از بیماری‌ها مانند تنش، فشار خون بالا و بیماری قلبی از مزایایی برخوردار است.
تصور می‌شود که آغوش گرفتن باعث آزاد شدن هورمون اکسی توسین شده که فشار خون را کاهش داده، باعث احساس آرامش شده و همچنین سطوح هورمون تنش‌زای کورتیزول را کاهش می‌دهد.
پژوهش محققان دانشگاه کارولینای شمالی نشان داد که پس از 10 ثانیه در آغوش گرفتن، سطوح اکسی توسین افزایش و کورتیزول کاهش می‌یابد.
پوست شامل شبکه‌ای از آشکارسازهای لمسی موسوم به ذره لاملار است. این سازه‌های تخم مرغی شکل شامل پایانه‌های عصبی هستند و تصور می‌شود تحریک آنها باعث فعالسازی عصب واگ می‌شود که از شکم به مغز کشیده شده است.
این امر نقش مهمی در کندتر کردن ضربان قلب و کاهش فشار خون و همچنین آزادسازی هورمون‌ها دارد.
جلیقه بدون آستین BioHug(آغوش زیستی) حاوی رایانه‌ای درون ماده جلیقه است که از قبل برای در آغوش کشیدن در فواصل زمانی خاص و در بخش‌های مختلف بدن مانند اطراف شانه، پشت و کمر برنامه‌ریزی شده است.
کارآزمایی‌های پیشین این جلیقه نشان داده که داوطلبان پس از استفاده از آن با کاهش تا 10 درجه در هر دو نوع فشار خون سیستولیک و دیاستولیک روبرو شده بودند.
درجات بالا و پائین در خوانش فشار خون وجود داشته که نشانگر فشار درون رگ‌ها در زمان ضربان قلب و شل شدن آن هستند.
این دستگاه سیگنال‌های الکتریکی کوچک را از طریق پدهای الکترود روی بدن به پوست ارسال می‌کند تا علائم درد را کاهش دهد.
