روزنامه نیویورک تایمز گزارش داده است که پلیس آمریکا بر تمامی نامه‌هایی را که توسط شرکت خدمات پستی دولتی (USPS) در خاک آمریکا رد و بدل می‌شدند، نظارت می‌کرده است.
به گزارش این روزنامه آمریکایی، از آدرس فرستنده و گیرنده هر کدام از این نامه‌ها با استفاده از کامپیوتر عکسبرداری می‌شده است. نیویورک تایمز این گزارش را با استناد به اطلاعات به دست آمده از جمله از طریق کارکنان وزارت دادگستری و یکی از کارمندان سابق پلیس فدرال آمریکا، اف بی آی، تنظیم کرده است.
۱۶۰ میلیارد مرسوله پستی عکسبرداری شده است
رادیو دولتی آلمان می‌گوید برآورد می‌شود که نزدیک به ۱۶۰ میلیارد مرسوله پستی در سال گذشته در چارچوب برنامه نظارتی به نام "ام آی سی تی" (MICT) عکسبرداری شده باشند. به این ترتیب دولت آمریکا قادر به ردیابی مکاتبات پستی میلیو‌ن‌ها آمریکایی بوده است. در گزارش نیویورک تایمز به این موضوع اشاره‌ای نشده است که اطلاعات این مرسولات پستی تا چه مدت ذخیره می‌شوند.
این برنامه نظارتی در سال ۲۰۰۱ پس از آنکه یک نامه آغشته به ماده سمی آنتراکس (سیاه زخم) برای یک سیاستمدار آمریکایی ارسال شد، شروع به کار کرد. تا کنون پنج نفر در آمریکا از طریق نامه آلوده به سم جان خود را از دست داده‌اند.
نظارت با هدف کمک به نهادهای امنیتی
نیویورک تایمز در گزارش خود نوشته است که برنامه "ام آی سی تی" نیز همانند اقدامات جاسوسی آژانس امنیت ملی آمریکا در درجه اول با هدف کمک به نهادهای امنیتی این کشور به اجرا در آمده است.
نیویورک تایمز: برنامه "ام آی سی تی" همانند اقدامات جاسوسی آژانس امنیت ملی آمریکا در درجه اول با هدف کمک به نهادهای امنیتی این کشور به اجرا در آمده است
یک کارمند سابق اف بی آی به این روزنامه آمریکایی گفته است که به کمک این برنامه پلیس فدرال موفق به ردیابی شانون گس ریچاردسون، هنرپیشه آمریکایی، شده که متهم به ارسال نامه‌های آغشته به سم به باراک اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا و مایکل بلومبرگ، شهردار نیویورک است.
این شخص این برنامه را "یک معدن طلای اطلاعاتی" خوانده و اضافه کرده است که در برخی موارد حتی پاکت‌های پستی نیز حاوی اطلاعات ارزشمندی برای مأموران پلیس بوده‌اند. با این همه برای باز کردن این نامه‌ها به حکم دادگاه نیاز است.
تا پیش از اجرای برنامه "ام آی سی تی" دولت آمریکا از یک سیستم دیگر با نام "میل کاورز" (Mail Covers) برای نظارت بر مرسولات پستی که در خاک این کشور رد و بدل می‌شوند، استفاده می‌کرد.
به نوشته نیویورک تایمز در آن زمان کارمندان اداره پست آدرس گیرنده و فرستنده را ثبت کرده و برای نهادهای امنیتی می‌فرستادند.
به گفته یکی از کارکنان سابق وزارت دادگستری آمریکا، در گذشته زمانی از برنامه "میل کاورز" استفاده می‌شد که نسبت به افراد سوءظن وجود داشت.
این فرد اضافه کرده است که حالا اوضاع به گونه‌ای است که به نظر می‌رسد اطلاعات درج شده روی تمامی مرسولات پستی به ثبت می‌رسند تا بتوان بعدها در صورت لزوم از آنها استفاده کرد.
نیویورک تایمز در گزارش خود می‌نویسد:
این دو برنامه نظارتی نشان می‌دهند که شرکت پست آمریکا نیز روش‌های کنترل مشابهی را اجرا می‌کرده که آژانس امنیت ملی این کشور از آنها برای نظارت بر تماس‌های تلفنی و ایمیلی شهروندان آمریکایی سود می‌جسته است.
