پژوهشگران ژاپنی از 44 داوطلب که گروهی اهل موسیقی و گروه دیگر تخصصی در این زمینه نداشتند، خواستند به دو قطعه موسیقی غمگین و شاد گوش کنند.
هر شرکت کننده باید از یک مجموعه کلید واژه برای میزان درک موسیقی و وضعیت احساسی خودش استفاده میکرد.
به گزارش مهر، محققان میگویند بررسیهای آنها نشان داد موسیقی غمگین احساسات متضادی را در شرکت کنندگان بر انگیخت چرا که این افراد احساس میکردند موسیقی غمگین باید غمانگیزتر از آن چیزی باشد که احساس میکردند. از سوی دیگر آرامش و احساس نهفته در موسیقی غمگین بیش از حد انتظار آنها بود.
«آی کاواکامی» و همکارانش از دانشگاه هنر توکیو و موسسه علوم مغزی ریکن میگویند در کل موسیقی غمگین، غم را در شنونده القا میکند و غمگینی یک احساس ناخوشایند تلقی میشود.
به گفته این دانش پژوهان اگر موسیقی غمگین در واقع فقط احساسات ناخوشایند را القا کند، انسان نباید به آن گوش کند. موسیقی که غمگین تلقی میشود در واقع احساسات رومانتیک و همچنین احساس غم را القا میکند اما مردم عادی که به طور آکادمیک از این دو جنبه موسیقی غمگین بی اطلاعند به طور ناخودآگاه به این موسیقی گوش سپرده و از آن لذت میبرند چرا که احساس و آرامش این موسیقی بر تاثیرات غمگین آن برتری دارد.
نتایج این تحقیقات در نشریه Frontiers in Psychology منتشر شده است.