بر اساس گزارش کریتسین ساینس مانیتور، افسانه قدیمی ایکاروس درباره پدر و پسری به نام‌های دیدلوس و ایکاروس است که با استفاده از موم و پر پرندگان بال‌هایی بزرگ می‌سازند تا بتوانند از زندان بگریزند. دیدلوس در نهایت احتیاط و نزدیک به زمین پرواز کرده و فرود می‌آید. اما ایکاروس نمی‌تواند در برابر وسوسه پرواز در ارتفاعات مقاومت کند و با نزدیک‌تر شدن به خورشید،حرارت خورشید موم‌ها را ذوب کرده و بال‌ها از بین می‌روند و ایکاروس سقوط کرده و می‌میرد.
دنباله‌دار آیسون نیز درحال پیمودن مسیری است که ایکاروس در این افسانه طی کرد. این اولین سفر آیسون به دور خورشید است و می‌تواند مانند ایکاروس تنها سفرش به نزدیکی خورشید باشد، زیرا مسیر حرکت آن به شکل خطرناکی به خورشید نزدیک است. براساس تخمین‌های کنونی این دنباله‌دار در 28 نوامبر 2013 از فاصله یک میلیون و 207 هزار کیلومتری خورشید عبور خواهد کرد.
درصورتی که آیسون بتواند از این سفر خطرناک جان سالم به در ببرد، می‌توان دنباله درخشان آن را در تاریکی آسمان پاییزی زمین در ماه دسامبر مشاهده کرد،البته این دنباله‌دار در صورتی که در خورشید نسوزد و برای همیشه نادیده باقی نماند، به اندازه‌ای درخشان خواهد بود که با چشم غیر‌مسلح و در نور روز نیز قابل رصد است.
اخترشناسان نام دنباله‌دار قرن را برروی دنباله‌دار آیسون یا ISON گذاشته‌اند و معتقدند آیسون هیچ شانسی برای نجات از چنگال خورشید نخواهد داشت. تنها مشکل آیسون حرارت خورشید نخواهد بود، زیرا علاوه بر حرارت بادهای خورشیدی، تشعشعات خورشیدی و گرانش خورشیدی نیز برروی ساختار و مسیر آن اثر خواهند گذاشت. از آنجایی که آیسون در برابر خورشید ذره‌ای بیش نیست،میدان‌های گرانشی خورشید از هرسو آن را تحت تاثیر قرار داده و می‌توانند آن را از هم متلاشی کنند.
با این همه از آنجایی که آیسون دنباله‌داری بکر از ابر اورتی و مملو از عناصر فرار بکر و نادر است و همچنین از آنجایی که آیسون دنباله‌داری است که از نزدیکی خورشید عبور می‌کند، دنباله‌داری که به خورشید‌خراش شهرت دارند، اهمیت آن برای اخترشناسان بسیار زیاد است. این دنباله‌دار درحدود 10هزار سال پیش ابر اورت که در خارجی‌ترین لایه سامانه خورشیدی قرار دارد را ترک کرده‌است. آیسون در سپتامبر سال گذشته توسط دو اخترشناس آماتور روسی کشف شد.
آیسون درحال حاضر درحال عبور از خط انجماد ، خط فرضی میان مریخ و زمین که در آن عناصر از حالت پایدار خارج شده و تصعید می‌شوند، بوده و از این رو دنباله آن بسیار درخشان‌تر و بزرگتر خواهد شد. برخی از اخترشناسان پیش‌بینی کرده‌اند درخشش این دنباله‌دار به‌اندازه ماه کامل خواهد بود.
هابل اولین تصویر خود از آیسون را در ماه آوریل به ثبت رساند و با اینکه اخترشناسان نتوانستند با استفاده از آن ابعاد دقیق دنباله‌دار را محاسبه کنند، اما به صورت تخمینی ابعاد آن را چهار کیلومتر اعلام کرده‌اند. با‌این همه ابعاد آن تاثیری بر سرنوشتش ندارد زیرا آیسون درحال عبور از مرز خیلی نزدیک و نه‌چندان دور از خورشید است، از این رو باید تا 28 نوامبر انتظار کشید تا سرنوشت نهایی دنباله‌دار قرن تعیین شود.
