این جملهها را متصدی داروخانه با صبر و حوصله بهصورت خلاصه توضیح داد و برای روشنشدن بیشتر ماجرا گفت: سازمان تأمین اجتماعی در این مدتی که داروها گران شده، قیمتهای جدید را قبول نکرده؛ یعنی حاضر نشده تمام قیمت دارو را تحت پوشش خدمات بیمهاش قرار بدهد، بنابراین افزایش قیمت را بیماران باید خودشان بپردازند.
او در توضیح اینکه بیمه تأمین اجتماعی چه بخشی از پول دارو را میدهد، ادامه داد: تأمین اجتماعی 70درصد از قیمت قبلی داروها را میدهد و تعهد دیگری ندارد، البته همه این توضیحات با توجه به اسنادی است که از این سازمان به داروخانهها فرستاده میشود و همه داروخانهها هم باید براساس همین دستورالعملها کار کنند.
در همین حال مدیرعامل یک شرکت تولیدکننده دارو میگوید: در حال حاضر سازمان بیمه خدمات درمانی پوشش قدیمی خود را با همان میزان پوشش 80درصد ادامه میدهد اما سازمان تأمین اجتماعی که در گذشته 90درصد قیمت دارو را پوشش میداد اکنون میزان پوشش خود را به زیر 70درصد کاهش داده است.
دارو گران شد، بیمار فقیرتر
در یک سال گذشته دارو در کشور گران شد. علت این گرانی مسلما به مردم و بیمهشدگان مربوط نیست. دولت وظیفه دارد تا خدمات مورد نیاز بیماران را در اختیارشان قرار دهد و آنها را زیر یک چتر حمایتی قرار دهد. سازمانهای بیمهگر هم وظیفه دارند تا در ازای دریافت حق بیمه از بیمهشدگانشان آنها را حمایت کنند. این حمایت قطعا شامل گرانشدن قیمت دارو هم میشود، اما اتفاقی که رخ داده این است که دولت از یک سو و سازمانهای بیمهگر از سوی دیگر بیماران را به حال خود رها کردهاند. سازمان تأمین اجتماعی بیمهشدگانش را در این کوران به حال خود رها کرده است. این سازمان که یکی از بزرگترین سازمانهای بیمهای کشور است، برای پوشش قیمتهای جدید دارو هیچ اقدامی انجام نداده است.
دارو 40 تا 300درصد گران شد
منابع مختلف خبری عددهای متفاوتی را برای افزایش قیمت دارو اعلام کردهاند. افزایش قیمتدارویی که مسئولان اعلام کردهاند از 40درصد تا 300درصد را دربرمیگیرد. محمدباقر هداوند، رئیس سازمان بیمه سلامت (خدمات درمانی) میانگین رشد قیمت داروها در سالجاری را 46درصد اعلام کرده است. رسول دیناروند، رئیس دانشکده داروسازی دانشگاه تهران قیمتهای جدید داروها را برای امسال با حدود 40درصد افزایش متوسط نسبت به سال گذشته اعلام و تأکید کرده که البته قیمت برخی اقلام تا 80درصد هم افزایش داشته است.
محمدباقر هوشنگی، مدیرکل بیمههای سلامت وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی که مسئولیت هماهنگی بیمههای پایه درمان را بر عهده دارد، افزایش قیمت برخی داروهای سرطانی و صعبالعلاج را از صفر تا 300درصد و بهطور میانگین در کل کشور بین 40تا 60درصد اعلام کرده است. خلیل نوکهن اهوازی، مدیرکل درمان غیرمستقیم تأمین اجتماعی هم گفته که تاکنون 1500قلم دارو افزایش قیمت داشتهاند و محاسبات انجام شده توسط سازمان تأمین اجتماعی نشان میدهد که قیمت داروها نسبت بهمدت مشابه سال قبل 76درصد افزایش یافته است.
دشواری زندهماندن بیماران
در این شرایط که افزایش قیمت دارو به شکل سرسامآوری بوده، بخش بیمه درمان سازمان تأمین اجتماعی زیر بار افزایش قیمتها نرفته و بیمهشدگانش را در این کارزار به امان خدا رها کردهاست. این تصمیم مدیران سبب شده حلقه محاصره قیمت بر بیماران تنگو تنگتر شود تا جایی که بسیاری از بیماران از دریافت دارو ناتوان مانده و حتی برای خرید دارو برخی خانوادهها بیصدا و خاموش به زیر خط فقر سقوط کردهاند. اگر قبلا بیشتر هزینههای جراحی و بیمارستانی بیماران را عاصی میساخت، امروز قیمت برخی داروها دستکمی از هزینه جراحی ندارد.
خط فقر با بیماری گره خورده
بیماری یکی از عوامل درگیرکننده خانوادهها با مسائل و مشکلات ریز و درشت است. وجود یک بیمار در خانواده سبب ایجاد شرایط سختی برای سایرین میشود. در این میان بیماریهای پیشرونده و غیرقابل درمان، رنجها و مشکلات بیشتری دارند، اما بیماران ایرانی ناچارند با مشکل سهمگین دیگری هم دست و پنجه نرم کنند؛ آنها باید مشکلات ریز و درشت مالی را نیز مدیریت کنند.
هزینه بسیاری از بیماران چنان کمرشکن است که تمام مایملک و دارایی خانواده را در خود میبلعد و از خانواده چیزی جز یک گروه شکستخورده فقیر برجای نمیگذارد؛ میراثی که نهتنها کسی خریدار آن نیست بلکه آسیبهای اجتماعی در پی این میراثداران جولان میدهند. مرضیه وحید دستجردی پارسال و هنگامی که هنوز وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بود به صراحت اعلام کرد که 7.5درصد از بیماران سرطانی بهدلیل هزینههای درمان زیر خط فقر سقوط میکنند. این آمار قبل از افزایش قیمتهای نجومی امسال قیمتهای دارو اعلام شد و فقط بیماران سرطانی را دربرمیگرفت. این روزها بعد از افزایش قیمت دارو، فقر گریبان چند بیمار را به چنگ گرفته تا به ته خط فقر ببردشان؟