به گزارش مهر، در صورتی که نتیجه این تحقیقات ثابت شود به این معنا خواهد بود که باید شاهد برخوردهای آینده از سایر قطعات این خوشه سنگی باشیم که بزرگ و در مدار خورشید هستند.
شهاب سنگی که روز 15 فوریه برفراز آسمان روسیه منفجر شد و بقایایی را در سراسر منطقه چلیابینسک پرتاب کرد، موجب مجروح شدن صدها نفر شد. از آن زمان تاکنون محققان آن را تا خانواده سیارک‌های آپولو دنبال کرده‌اند اما هیچ کدام با این شهاب سنگ منطبق نبودند.
اکنون کارلوس دولافونته مارکوس و برادرش رائول از دانشگاه مادرید انگشت اشاره خود را رو به سیارک 2011 EO40 گرفته‌اند. سیارکی با وسعت 200 متری که یک سنگ یا خوشه‌ای از سنگ‌ها است که پیشتر توسط مرکز سیارک‌های کوچک اتحادیه بین المللی ستاره شناسی در کمبریج، ماساچوست به عنوان خطر بالقوه توصیف شده بود.
این دو ستاره شناس در مرحله اول از یک شبیه سازی رایانه‌ای برای ساخت مسیر مداری فرضی اطراف خورشید استفاده کردند، مسیری که با زمین برخورد دارد. پس از آن آنها به دنبال یک پایگاه داده‌ها از سیارک‌های شناخته شده و سیارک‌هایی بودند که می‌تواند سنگ‌هایی تولید کنند که چنین مدارهایی داشته باشند. نزدیک‌ترین مورد در این رابطه سیارک 2011 EO40 بود.
کارلوس گفت: اکثر سیارک‌ها توده‌های سنگی شکننده هستند.
این دو برادر فروپاشی یک جسم به اندازه سیارک 2011 EO40 را شبیه سازی کرده و نشان داده‌اند که قطعات این سیارک می‌تواند اشیائی به اندازه شهاب سنگ چلیابینسک تولید کند که با زمین برخورد خواهد داشت.
رصدهای آینده سیارک 2011 EO40 می‌تواند مشخص کند که آیا این سیارک پدر شهاب سنگ چلیابینسک بوده یا خیر. تحلیل نوری که از آن منعکس می‌شود موجب می‌شود که ما ترکیبات آن را با قطعاتی از شهاب سنگ‌های جمع شده در روسیه تطبیق دهیم.
ارسال یک فضاپیما برای آوردن نمونه‌هایی از این خرده سیاره تنها راهی است که می‌توان از این مسئله اطمینان حاصل کرد اما این مأموریت بسیار پرهزینه است و تحقق آن بعید به نظر می‌رسد.
اگر سیارک 2011 EO40 به واقع پدر شهاب سنگ روسیه باشد مشاهدات آینده به ستاره شناسان کمک می‌کند تا پیش بینی کنند که آیا این شهاب سنگ خواهر و برادر دیگری هم دارد که هنوز در مدار باشند و برای زمین یک تهدید محسوب شوند یا خیر.
شهاب سنگ بزرگ چلیابینسک حداقل سرعت54 هزار کیلومتر بر ساعت تقریباً معادل با 44 برابر سرعت صوت، از فراز منطقه اورال جنوبی روسیه عبور کرد و در بالای شهر چلیابینسک متلاشی شد. به نظر می‌رسد بخش اصلی شهاب سنگ در هنگام سقوط به دریاچه چبارکول برخورد کرده باشد. بنا بر برآوردهای آکادمی علوم روسیه وزن این شهاب سنگ که کی‌ای‌اف- 2013 نام گرفت، بالغ بر 10 تن بوده و در ارتفاع 30 تا 50 کیلومتری از سطح زمین براثر برخورد با جو در هوا منفجر و متلاشی شده است.
رادارها تا قبل از برخورد این شهاب سنگ را شناسایی و رهگیری نکرده بودند. شهاب سنگ چلیابینسک بزرگ‌ترین جرم آسمانی است که در یک قرن اخیر، بعد از برخورد تونگوسکا در سال 1908، به زمین اصابت کرده است.
