مادر سارا، ژانت مورناگان، دوشنبه 26 اوت در پستی بر روی صفحه فیس‌بوک‌اش نوشت: "منتظریم که این هفته به خانه برگردیم! شاید فردا..."
به گزارش آسوشیتدپرس پیوند ریه در تابستان امسال به این دختر اهل شهر "نیوتن اسکویر" مبتلا به بیماری "فیبروز کیستیک" در مراحل انتهایی بود، به دعوای حقوقی و مباحثه ملی درباره فرآیند گرفتن اندام‌های پیوندی انجامید.
فیبروز کیستیک یک بیماری وراثتی است که باعث غلیظ‌شدن ترشحات ریه، لوزالمعده، روده،کبد و دستگاه تناسلی می‌شود، و از جمله ممکن است به نارسایی ریوی بینجامد.
اولین پیوند دو ریه بر روی سارا که در 12 ژوئن انجام شد، به شکست انجامید. دومین پیوند دو ریه سه روز بعد انجام شد.
اما این پیوند دو ریه به سارا پس از آن صورت گرفت که والدین او برای تغییر یکی از مقررات ملی پیوند در آمریکا که بر اساس آن فرزندشان در انتهای فهرست بیماران بزرگسال، 12 ساله یا بیشتر، در انتظار پیوند قرار داده شده بود، به دادگاه شکایت کردند. با دخالت قاضی فدرال و "شبکه پیوند و فراهم‌آوری اندام"- یک گروه غیرانتفاعی خصوصی که تقسیم اندام‌های پیوندی را در آمریکا مدیریت می‌کند- سارا به فهرست بزرگسالان افزوده شد.
ژانت مورناگان روز یکشنبه روی صفحه فیس‌بوکش نوشته بود که دخترش از لوله اکسیژن جدا شده است، هر چند که هنوز از ماشینی کمک می‌گیرد که به نفس کشیدن او کمک می‌کند و شروع به راه رفتن به واکر و حتی بیرون رفتن از ساختمان بیمارستان کرده است. تریسی سایمون، سخنگوی خانواده، نیز گفت توانبخشی در حال حاضر بر تقویت عضلات او متمرکز است، زیرا او دیگر از لوله تنفسی استفاده نمی‌کند و از ذات‌الریه ناشی از استفاده از این لوله هم بهبود پیدا کرده است.
مورد سارا باعث بروز بحث‌هایی بین کارشناسان بهداشتی و متخصصان اخلاق پزشکی در آمریکا درباره چگونگی تدوین قواعد اهدای اعضا و اینکه تحت چه شرایطی ممکن است این قواعد را کنار گذاشت، شد.
