به گزارش خبرگزاری مهر، دانشمندان با استفاده از اشعههای ایکس توانستند به کشف این نکته برسند که قورباغهها گاردینر که در جزایر سیشل زندگی میکنند از فضا و بافت دهان خود برای انتقال صدا به گوشهای داخلی خود استفاده میکنند.
مجمعالجزایر سیشل، جمهوری سیشل را به عنوان کشوری جزیرهای در اقیانوس هند تشکیل دادهاند.
اکثر قورباغهها گوش خارجی چون انسانها ندارند اما دارای یک گوش میانی و یا پرده گوش هستند که به طور مستقیم در سطح سر آنها قرار دارد. امواج صداهای ورودی موجب لرزش میشود که به گوش میانی ارسال شده و سپس به مغز میرسند.
رونود بواستل از دانشگاه پواتیه در فرانسه اظهار داشت: اگرچه ما میدانیم که این گونه قورباغهها دارای صدای غوکی چون سایر قورباغهها هستند اما آنها گوش میانی ندارد تا به صدای هم گوش کنند که این امر به نظر نوعی تناقض میرسد.
تصاویر اشعه ایکس به محققان کمک کرد به این نتیجه برسند که دهان قورباغههای گاردینر به عنوان یک تشدید کننده یا تقویت کننده (آمپلی فایر) برای فرکانسهای ساتع شده توسط این گونه عمل می کند و راهی از دهان به سمت گوش میانی باز میکند.
بوستل اظهار داشت: ترکیب فضای دهان و رسانش استخوانی به قورباغههای گاردینر این امکان را میدهد که صدا را بدون استفاده از پرده گوش میانی دریافت کنند.