به گزارش مهر، موسسه علوم تلسکوپ فضایی در بالتیمور اعلام کرد: تخمین زده می‌شود 160 هزار خوشه کروی مانند زنبور درون یک هسته پرازدحام از کهکشان‌ها موسوم به "آبل 1689" حضور دارند.
در مقام مقایسه باید گفت: کهکشان راه شیری میزبان 150 خوشه ستاره‌ای است.
خوشه‌های ستاره‌ای می‌توانند سرنخی از شناخت فصول اولیه شکل گیری ستاره‌ها در اختیار دانشنمدان قرار دهند و می‌توانند شواهد قابل اعتمادی از میزان ماده تاریک نهفته در خوشه‌های کهکشانی عظیم باشند.
خوشه‌های کروی حاوی برخی از قدیمی‌ترین ستاره‌های کائنات هستند.
جان بلیکسلی، از شورای تحقیقات ملی آمریکا گفت: خوشه‌های کروی فسیل‌هایی از شکل گیری نخستین ستاره‌ها در آبل 1689 هستند و تحقیقات ما نشان می‌دهد در شکل گیری مناطق پرچگال‌تر ماده تاریک در نزدیکی مرکز خوشه کهکشان نقش دارند.
جمعیت این خوشه‌ها در آبل 1689 دو برابر بیشتر از هر جمعیت ستاره‌ای شناخته شده دیگر در تحقیقات خوشه‌های کروی پیشین است. این جمعیت همچنین دور دست‌ترین خوشه مطالعه شده در 2.25 میلیارد سال نوری دورتر از ماست.
