این کشور دارای بیش از ۱۰هزار عنوان نشریه است و برای هر۱۳۰هزار نفر چینی یک عنوان نشریه منتشر می‌شود. بیش از 2هزار عنوان از این نشریات روزنامه، 3هزار عنوان هفته‌نامه و ماهنامه و بیش از 5 هزار عنوان دیگر فصلنامه، سالنامه و گاهنامه هستند.این نشریات و روزنامه‌ها در استان‌ها، مناطق خودمختار یا مستقل که زیرنظر دولت مرکزی هستند، چاپ و منتشر می‌شوند و اکثر آنها نیز محلی هستند. مطبوعات این کشور در بعد نشر اخبار اجتماعی و فرهنگی مستقل عمل کرده اما در بعد سیاسی تبعیت کامل از سیاست‌های کلی دولت داشته و هیچ‌گاه نمی‌توانند آن را به چالش بکشند. نشر موارد خلاف اخلاق و عفت عمومی و انتشار مطالب مستهجن در همه رسانه‌های مکتوب و صوتی و تصویری ممنوع است.
براساس آمار، بیش از 90درصد وزارتخانه‌ها و کمیته‌های دولتی دارای پایگاه اینترنتی هستند و 70درصد دولت‌های محلی پایگاه اینترنتی دایر کرده‌اند. این پایگاه‌ها خدماتی مانند اطلاعات اقتصادی و سیاسی در اختیار مردم گذاشته و کانال مؤثری برای تبادلات بین دولت و محافل مختلف اجتماعی محسوب می‌شوند. براساس آمار منتشره از سوی وزارت صنایع اطلاع‌رسانی چین، در سال2004 آمار مراجعه‌کنندگان به شبکه اینترنت چین 94میلیون نفر بود؛ این رقم در سال 2005از مرز 100میلیون نفر گذشت.مهم‌ترین رسانه‌های کشور چین به تفکیک خبرگزاری، رادیو، تلویزیون و نشریات به شرح ذیل است:
خبرگزاری
خبرگزاری شین‌هوا XNA: این خبرگزاری در سال1931 تاسیس شده و آژانس خبری دولتی جمهوری خلق چین است. شین‌هوا بزرگ‌ترین مرکز جمع‌آوری و توزیع اخبار در این کشور محسوب می‌شود. این آژانس در بیش از 100کشور جهان دفتر نمایندگی دارد و دارای 5دفتر منطقه‌ای آسیا اقیانوسیه در هنگ‌کنگ، آمریکای‌لاتین در مکزیکوسیتی، آفریقا در نایروبی، خاورمیانه در قاهره و اروپا در پاریس است.
رادیو
رادیو بین‌المللی چین: رادیو بین‌المللی چین سوم‌دسامبر سال1941 تاسیس شد و هدف از تاسیس آن ارتقای درک و دوستی متقابل چین با مردم کشورهای دیگر جهان است. این رادیو روزانه 290ساعت برنامه به 43زبان برای سراسر جهان پخش می‌کند که شامل اخبار، امور جاری و موضوعات سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، علمی و فنی است. بخش فارسی رادیو بین‌المللی چین نیز در 15اکتبر سال1957میلادی تاسیس شد. بخش فارسی رادیو بین‌المللی چین برنامه‌های خود را هرروز در 3نوبت به‌مدت یک‌ساعت‌و‌نیم برای فارسی‌زبانان و شنوندگان کشورهای ایران، افغانستان و تاجیکستان پخش می‌کند.
شبکه بین‌المللی رادیو و تلویزیون چین: شبکه بین‌المللی رادیو و تلویزیون چین (سی‌ای‌بی‌ان) که به ابتکار رادیوی بین‌المللی چین پایه‌گذاری شده است، روز سه‌شنبه 18ژانویه، 28دی 1389رسما راه‌اندازی شد.
تلویزیون
شبکه تلویزیونی CCTV: این شبکه نخستین کانال ملی فیلم با مجوز اداره دولتی رادیو و تلویزیون و فیلم چین است که از سال1995 کار پخش خود را آغاز کرده و بیش از یک‌میلیارد بیننده دارد. این تلویزیون دارای 19شبکه با برنامه‌های گوناگون است که مهم‌ترین آنها عبارتند از برنامه‌های عمومی، اقتصادی، هنر و سرگرمی، ورزش، فیلم، کشاورزی، علوم و آموزش، حقوق و بین‌الملل است. به‌طور کلی برنامه‌های این تلویزیون اغلب شامل برنامه‌های خبری، مستند، کمدی، سرگرم‌کننده و فیلم‌های داستانی است. CCTV به‌طور مستقیم برای مقامات بلندپایه در بخش تبلیغات مرکزی حزب کمونیست چین(CCP) گزارش ارسال می‌کند و در برنامه‌های خود نظرات دولت چین را منعکس می‌کند.
CCTV در سال1958 تحت عنوان «تلویزیون پکن» تاسیس شد و در سال1973 پخش رنگی خود را آغاز کرد. نام این تلویزیون در سال 1978به CCTV تغییر کرد و در حال حاضر این شبکه 10216برنامه را به 77ایستگاه تلویزیونی خارجی ارسال می‌کند. CCTV با دارا بودن 10هزار کارمند، تحت نظارت اداره دولتی رادیو، فیلم و تلویزیون قرار دارد که این اداره نیز خود وابسته به شورای حکومتی جمهوری خلق چین است. نماینده این شورا، ریاست تلویزیون CCTV را برعهده دارد. در سال2004 نیز CCTVInternational به زبان انگلیسی شروع به‌کار کرد که بزرگ‌ترین شبکه تلویزیون ملی چین است و از طریق 6ماهواره به‌طور 24ساعته اخبار و برنامه‌های خود را به سراسر جهان ارسال می‌کند و بیشتر روی اخبار و مسائل چین تکیه می‌کند.
تلویزیون فونیکس: سازمان تلویزیونی فونیکس در سال1996 تاسیس شد و دارای 5شبکه تلویزیونی (3شبکه داخلی و 2سرویس بین‌المللی) است. فونیکس در سال2001 یک شبکه خبری 24ساعته نیز در کنار شبکه اصلی خود راه‌اندازی کرد. این شبکه بیش از 185میلیون بیننده چینی‌زبان در کل جهان دارد. شبکه ماهواره‌ای فونیکس شبکه‌ای فراگیر برای چینی‌زبانان سراسر دنیاست و مقر اصلی آن در هنگ‌کنگ است.
تلویزیون ملی چین: این تلویزیون دارای مرکزی به نام مرکز تهیه گزارش و مستند چین است که وظیفه تهیه فیلم‌های خبری و مستند برای پخش تلویزیون را برعهده دارد.
نشریات
روزنامه ون‌هویی: نخستین‌بار در سال1938 منتشر شد. بیشتر به مسائل عامه مردم و مسائل مهم اجتماعی، تحولات در حیطه‌های اقتصادی، سیاسی، شخصیت‌ها و رویدادهای جدید در سایر نقاط جهان اهمیت می‌دهد. این روزنامه به‌طور کلی در تمام زمینه‌ها اطلاع‌رسانی کرده، در کشورهای آمریکا، فرانسه، ژاپن، مکزیک، هند، نپال، فیلیپین، روسیه، اوکراین، ایران و سازمان ملل خبرنگار مقیم دارد. ون‌هویی با استفاده از تکنولوژی‌های سطح بالا به‌طور همزمان در 11شهر مهم چین چاپ می‌شود.
روزنامه چاینا‌دیلی: روزنامه‌ای سیاسی، اجتماعی و هنری در کشور چین است که جزو نشریات مهم این کشور محسوب می‌شود.
روزنامه گلوبال‌تایمز: این روزنامه زیرمجموعه روزنامه مردم (قدیمی‌ترین روزنامه کشور چین) است که جزو 10روزنامه برتر جهان با شمارگان 3میلیون است. روزنامه مذکور در سال1993 تاسیس شد و در هفته 3 روز با 5/1میلیون در هر شماره منتشر می‌شود.
روزنامه جوانان: یکی از نشریات مهم با تیراژ بیش از 600هزار نسخه در روز است. این روزنامه در سال1981 شروع به فعالیت کرده و در حال حاضر از روزنامه‌های معتبر کشور چین است که چند نشریه فرعی و 2 سایت اینترنتی دارد. روزنامه جوانان در سال2004 در بازار بورس هنگ‌کنگ نیز ثبت شده است.
روزنامه پیپلز‌دیلی Peoples Daily: روزنامه پیپلز‌دیلی یا روزنامه مردم، یکی از روزنامه‌های پرنفوذ و معتبر کشور چین است که به گزارش سازمان یونسکو جزو 10روزنامه برتر جهان به‌شمار می‌آید. روزنامه مردم دارای روابط نزدیک با سیستم تصمیم‌گیرنده در چین بوده و ارگان کمیته مرکزی حزب کمونیست چین به‌شمار می‌آید که با تیراژی بین 3تا 4میلیون نسخه در روز علاوه بر زبان چینی به زبان‌های انگلیسی، ژاپنی، فرانسوی، اسپانیایی، روسی و عربی نیز منتشر می‌شود. روزنامه مردم در 15ژوئن 1948در شهر پیانگ‌شان چین تاسیس و یک سال بعد دفتر مرکزی آن به پکن منتقل شد. روزنامه مردم همچنین مسئول انتشار 10روزنامه دیگر ازجمله گلوبال‌تایمز است که روزنامه‌ای است با گرایش شدید میهن‌پرستی در چین. برخی از روزنامه‌های دیگر وابسته به روزنامه مردم عبارتند از: ایست‌چاینا‌نیوز، ساوت‌چاینا‌نیوز، مارکت‌دیلی، اینترنشنال‌فایننشال‌دیلی. همچنین 6مجله ازجمله نیوزفرانت، تایمزترند و پیپل‌فروم که متعلق به روزنامه مردم است. روزنامه صبح: از روزنامه‌های دست‌اول شرق‌چین به‌ویژه شانگهای است. این نشریه در 48صفحه منتشر می‌شود. شمارگان نشریه 300هزار نسخه است و عموم خوانندگان آن بومی و برخی مقیم در خارج از کشور هستند. روزنامه اقتصاد: در سال1994 تاسیس شده و با تیراژی حدود 600هزار نسخه جزو نشریات مهم در جنوب چین محسوب می‌شود. این روزنامه عضو مهم گروه خبری چنگ 2 است که مرکب از تعدادی نشریه و کانال تلویزیونی است. در سال2006 درآمد این روزنامه از محل آگهی‌های تبلیغاتی 700یوان بوده که مقام سوم را در این خصوص در بین روزنامه‌های چینی دارد.
از دیگر روزنامه‌های کشور چین، روزنامه توریسم، کوانگ، روزنامه اقتصادی جنگ 2 و اکونومیک آبزرور را نیز می‌توان نام برد.
