به گزارش روابط عمومی و اطلاع‌رسانی قوه قضائیه، محمود سالارکیا افزود: انتقال زندانها به خارج از شهر و عدم ایجاد بازداشتگاههای موقت، اعزام متهمان به شعب مربوطه برای انجام تحقیقات را دچار مشکل ساخته که این امر موجب اطاله‌دادرسی می‌شود.
وی ادامه داد: نزدیکی بازداشتگاهها به مراجع قضایی مانع از اطاله‌دادرسی شده و با توجه به مشکلات موجود گاهی به دلیل عدم حضور متهم در شعب مورد نظر قاضی دستور تمدید یا تجدید وقت رسیدگی را صادر می‌کند که این موضوع موجب مختل شدن جریان رسیدگی می‌شود.
سالارکیا خاطرنشان کرد: آئین‌نامه جدید سازمان زندانها صراحتاً اعلام کرده که باید متهمان و محکومان جدا از هم نگهداری شوند و در کنار هر زندان، یک بازداشتگاه تجهیزگردد.
وی تصریح کرد: این قانون در آئین‌نامه اولیه تهیه شده در سال 1364 نیز پیش‌بینی شده بود، اما متأسفانه در طول این چندسال به دلایل مختلف، بازداشتگاهی که مدنظر قانونگذار باشد، ساخته نشده است.
سالارکیا با اشاره به ماده 3 و4 آئین‌نامه جدید سازمان زندانها در خصوص زندانها و بازداشتگاهها، افزود: طبق ماده 4 این آئین‌نامه، بازداشتگاه محل نگهداری متهمانی است که با قرار کتبی مقامهای صلاحیت‌دار قضایی تا اتخاذ تصمیم نهایی به آنجا معرفی می‌شوند.
معاون دادستان تهران با اشاره به تبصره یک ماده 4 این آیین‌نامه گفت: براساس این تبصره، تا هنگامی که بازداشتگاه موضوع این ماده ایجاد نشده است، باید در زندانها محل جداگانه وطبقه‌بندی شده‌ای برای نگهداری متهمان تحت قرار درنظر گرفته شود زیراطبق قانون نگهداری متهمان و محکومان در یک مکان ممنوع می‌باشد.
وی یکی از مشکلات بزرگ زندانهای کشور را ادغام متهمان و محکومان عنوان کرد و گفت: بسیاری از بدآموزی‌ها و معضلات موجود از داخل زندانها و از طریق متهمان به بیرون انتقال می‌یابد و ادغام این دو گروه می‌تواند عامل خطرناکی برای وضعیت عمومی زندانها باشد.
وی اولین ومهتمرین گام در اصول زندانبانی را جداسازی متهمان و محکومان از هم دانست و گفت: بدون جداسازی این دو موضوع از یکدیگر نمی‌توان برنامه مشخصی برای آنها در نظر گرفت.
