کارکنان راه آهن مراقب میدانهای مغناطیسی باشند

آنها می‌گویند میدان‌های مغناطیسی کم فرکانس ناشی از موتور قطار، می‌تواند احتمال بروز سرطان را در کارمندان آن، به ویژه در راننده‌ها، زیاد کند.

محققان دانشگاه برن سوئیس، این مطالعه را با توجه به زمینه‌ای که در همین باره وجود داشت انجام دادند. زمینه‌ای که رابطه بین خطوط انتقال برق فشار قوی، امواج الکترومغناطیسی اطراف سیستم‌های وایرلس و موارد مشابه را با بروز سرطان و بیماری‌های دیگر  نشان می‌داد.

البته این محققان، کار خود را از 30 سال پیش شروع کرده اند. آنها 20 هزار کارمند راه آهن را در این مدت تحت نظر داشتند تا احتمال بروز چند نوع سرطان را در افرادی که در قسمت‌های مختلف کار می‌کردند، بسنجند و آن را با هم و با سایر مردم مقایسه کنند.

به گزارش رویترز، بررسی‌های آنها نشان داد که موضوع، حداقل در مورد دو نوع سرطان، خیلی جدی است؛ این دو نوع سرطان یکی «لوکمی‌لنفوئید» بود و دیگری «لنفوم هوجکین». احتمال بروز این دو نوع سرطان که هر دو از بدخیمی‌های مربوط به سلولهای خونی هستند، در برخی مشاغل، به خصوص در راننده‌ها، بیشتر بود. به این ترتیب که در مورد این افراد، احتمال بروز این نوع لوکمی، 5 برابر بیشتر از مسؤولان ایستگاه‌های راه آهن بود و احتمال بروز لنفوم هم 3 برابر در آنها بیشتر بود. احتمال بروز تومور مغزی و همین طور انواع دیگر لنفوم یا لوکمی، در این افراد بیشتر از سایر مردم نبود.

چنین مطالعاتی، می‌تواند یک هشدار جدی در مورد برخی شغل‌ها محسوب شود. چون بررسی‌های این محققان و همین طور بررسی‌های دیگر، چنین خطری را در مورد کسانی که مواجهه شغلی با این گونه میدان‌های مغنانطیسی یا الکترومعناطیسی ندارند، نشان نداده است. به عنواان مثال مسافران قطار با چنین خطری رو به رو نیستند. آنها مدت زمان کمی‌را در قطار می‌گذرانند و قاعدتا نزدیک موتور قطار هم نمی‌نشینند. (البته این در سوئیس است، جاهای دیگر را نمی‌دانیم!) هنوز چگونگی اثر میدان‌های مغناطیسی در بروز بدخیمی‌ها شناخته نشده است.

با این حال پیشنهاد این محققان، در نشریه «طب کار و بیماری‌های محیطی»، آن است که تجهیزات الکتریکی قطارها طوری تعبیه شود که مواجهه راننده‌ها و سایر کارمندان قطار را با این میدان‌های خطرساز به حداقل برساند. علت این توصیه آنها این است که دیده‌اند در راننده‌های برخی قطارها، علی رغم سابقه کارشان، احتمال بروز این سرطان‌ها کم تر از بقیه بوده است. وقتی بررسی کرده اند، به این نتیجه رسیده‌اند که با طراحی‌های دقیق تر و مناسب تر، می‌توان مواجهه راننده‌ها را با میدان‌های مغناطیسی کم فرکانس اطراف موتور الکتریکی قطار کمتر کرد.

این‌ها همه نشان می‌دهد که برای استفاده از ساخته‌های دست خودمان، چیزهایی مثل قطار یا الکتریسیته، باید بسیار هوشیارتر از این باشیم که الان هستیم. استفاده از هر فن آوری، اثرهای خاص خودش را بر ما و زندگی مان می‌گذارد و تاثیر بر سلامت، تنها یکی از این اثرات است.