خانه‌های روستا به‌صورت پلکانی روی دامنه کوه قرار دارند و از این‌رو روستا به ماسوله، اورامان و ابیانه شباهت بسیاری دارد. افزون بر این خانه‌ها با معماری زیبایی در راستای شمال‌شرقی- جنوب‌غربی کوه ساخته شده‌اند تا بیشترین بهره را از تابش آفتاب بگیرند. کنگ در لغت به‌معنای پرنده قوی پنجه و افزون بر این به‌معنای دژ مستحکم است و روستای کنگ به راستی برازنده هر دو معنی است.
کنگ 8محله شامل، محله بالا، شفیعان، ابولون، میانده (سادات)، زیرده (میران)، هشیمون، سرکمر و قلعه نو دارد و هر محله تعدادی ریش سفید و یک فرد به‌عنوان رئیس ریش‌سفیدان به نام کدخدا دارد. طوایف مردم روستای کنگ از ۵ طایفه هشیمون، شفیعون، ابیلون، میرون و سید تشکیل شده‌است. در وصف چگونگی به‌وجود‌آمدن این روستا می‌گویند نخستین گروه مهاجران که به روستای کنگ آمده و هسته اولیه آن را تشکیل داده‌اند طایفه میرون‌ها بوده‌اندکه از میرده سیستان (امروزه زابل گفته می‌شود) آمده‌اند.
از جاذبه‌های تاریخی این روستا می‌توان به رباط پای کوه کنگ یا رباط شاه عباسی در انتهای دره کنگ و روی دامنه‌ای مشرف به رودخانه کنگ اشاره کرد. این رباط در 2مسیر دسترسی دارد یکی از سمت دره و دیگری از سمت کوهستان، فاصله این رباط تا روستای کنگ با پای پیاده حدود یک ساعت و نیم است. قبرستان کنگ دیگر جاذبه تاریخی این روستاست که روی تپه مشرف به روستا واقع شده و دارای سنگ قبرهای با ارزشی است. اکثر سنگ قبرها از جنس شیست است و علامت مخصوص هر متوفی به شکل‌های گوناگون ازجمله شانه و صورت روی آنها حک شده است.
