او در دسته 77کیلو با رکورد ورودی 365کیلوگرم بالاتر از ژیائوجون لو، قهرمان المپیک 2012لندن که رکورد ورودی 360کیلوگرم را به دست آورد در صدر جدول قرار دارد. لو اما در المپیک لندن با مجموع 379کیلوگرم، یک کیلوگرم رکورد جهان و 4کیلوگرم رکورد المپیک را جابه‌جا کرد تا قوی‌ترین مرد دسته 77کیلوگرم لقب بگیرد. تقیان شناخت خوبی از وزنه‌بردار چینی دارد و معتقد است می‌تواند در رقابت‌های جهانی رکورد جهان را جابه‌جا کند. رسول تقیان البته در این رقابت‌ها می‌تواند طلسم 10ساله ایران برای کسب مدال طلای جهان در سبک وزن را بشکند. آخرین بار محمدعلی فلاحتی‌نژاد در رقابت‌های قهرمانی جهان سال 2003ونکوور توانست با مجموع 357و نیم کیلوگرم 2مدال طلا کسب کند. تقیان پس از سال‌ها بی‌مدالی در سبک‌وزن به گرفتن مدال طلا بسیار امیدوار است. او پیش از این در رقابت‌های قهرمانی آسیا در قزاقستان 3 مدال طلا گرفت و پس از آن در مسابقات یونیورسیاد درخشید. وزنه‌بردار دسته 77کیلوگرم ایران پیش از ترک ایران در گفت‌وگو با همشهری درباره رقابت‌های جهانی، رقیبان خود در این رقابت‌ها، رکوردهای احتمالی‌اش و... صحبت کرده است.
- پس از اردوهای مختلف و تمرینات مستمر به مسابقات جهانی رسیدید. رقابت‌های جهانی لهستان را چطور ارزیابی می‌کنی؟
شرایط بدنی خوبی داریم و همانطور که آقای باقری برنامه‌ریزی کرده بودند در حال حاضر در اوج آمادگی هستیم. امیدواریم زحماتی که مربیان در این 8ماه برای ما کشیده‌اند و سختی‌هایی که خودمان دیده‌ایم در لهستان نتیجه بدهد؛ یعنی بتوانیم با کسب مدال، جواب زحمات مربیان را بدهیم.
- رکورد ورودی تقیان برای حضور در این مسابقات 360کیلوگرم است و این رکورد در شرایطی اعلام می‌شود که از تو به‌عنوان یکی از شانس‌های اصلی کسب مدال یاد می‌شود.
معمولا عرف این است که رکورد واقعی را اعلام نمی‌کنند و آقای باقری هم همین کار را کردند. برای همین رکورد من 360کیلوگرم نیست و من قطعا رکوردم بیشتر از این است؛ یعنی رکوردهای فعلی واقعی نیست و دوست هم ندارم که رکورد واقعی‌ام را عنوان کنم. فکر می‌کنم اگر از رکوردم در مسابقات جهانی رونمایی کنم بهتر است و امیدوارم علاوه بر کسب مدال بتوانم رکورد جهان را هم جابه‌جا کنم.
- فکر می‌کنی رقیب اصلی‌ات برای تصاحب مدال طلا کدام وزنه‌بردار است؟
من فکر می‌کنم وزنه‌بردار چینی که سابقه 2 بار قهرمانی جهان را دارد و یک‌بار هم در المپیک طلا گرفت، اصلی‌ترین رقیب من باشد. چینی‌ها رکوردهای ورودی را کمتر از بقیه اعلام می‌کنند درحالی‌که آنها در سبک‌وزن به‌مراتب وزنه‌برداران بسیار قدرتمندی دارند و از وزنه‌برداران اوکراین و روسیه بهتر هستند.
- بعد از المپیک لندن، رقابت‌های جهانی مهم‌ترین مسابقاتی است که برگزار می‌شود. سطح مسابقات را چگونه پیش‌بینی‌می‌کنی؟
فکر می‌کنم این مسابقات جهانی سطح‌اش بالاتر از المپیک لندن باشد چون تقریبا تمامی قهرمانان المپیک و جهانی در لهستان حضور دارند. زمانی هم یک قهرمان جهان و المپیک می‌خواهد در یک رقابت جهانی مثل لهستان شرکت کند، همه جوانب را سنجیده و به این مسابقات پای می‌گذارد. این وزنه‌بردار قهرمان اگر بداند که آماده نیست هیچ‌وقت در مسابقات جهانی شرکت نمی‌کند. بنابراین فکر می‌کنم تمامی قهرمانان المپیک و جهان در لهستان با قدرت ظاهر خواهند شد.
اگر الان بگویم که در مسابقات جهانی چه رکوردی می‌زنم در واقع انتظارات را بالا برده‌ام و با این کار شرایط را برای خودم سخت می‌کنم. به‌هر‌حال، رقابت است و رقابت در مسابقات جهانی هم میلی‌متری است. سعی می‌کنم هم مدال طلا بگیرم و هم بتوانم رکورد دنیا را بزنم. من در مسابقات آسیایی هم رکوردهای خوبی زدم و 6کیلوگرم بیشتر از نفر دوم المپیک لندن زدم. در مسابقات یونیورسیاد هم وزنه‌های قابل توجهی را بالای سر بُردم و مطمئنا می‌توانم حرفی برای گفتن داشته باشم. حالا مربیان برنامه‌ریزی کرده‌اند که ما بتوانیم با توانایی بیشتری نسبت به مسابقات قهرمانی آسیا در جهانی شرکت کنیم.
- در سال‌های اخیر تیم ملی در دسته 77کیلوگرم نماینده‌ای نداشته و البته در دسته 85کیلوگرم قهرمان آسیا و جهان داشته است. در این رقابت‌ها برخلاف دوره‌های قبلی تیم ملی در دسته 85کیلوگرم نماینده‌ای ندارد و خیلی‌ها معتقدند کمبود در این وزن را تو در دسته 77کیلوگرم پُر می‌کنی؟
به‌نظر من، هر کسی در جای خودش قرار دارد و درست است که در سال‌های گذشته ما در 85کیلوگرم قهرمان جهان داشتیم، اما در این مسابقات نماینده نداریم. همانطور که در سال‌های گذشته ما در وزن 77کیلوگرم نماینده نداشتیم و الان من در مسابقات جهانی حضور دارم. ما در المپیک هم در وزن 77کیلوگرم نماینده نداشتیم و به‌نظر من اگردر این وزن هم نماینده داشتیم می‌توانستیم یک مدال نقره به‌دست بیاوریم اما تصمیم بر این بود که در وزن 85کیلوگرم نماینده ببریم. من فکر می‌کنم این درست نباشد. امیدوارم مردم از ما حمایت کنند و ما بتوانیم در مسابقات جهانی نتیجه بگیریم.
- آیا بعد از 4 سال دوری از تیم ملی می‌توانی انتظارات را برآورده کنی؟
اینکه از قبل مدال طلا را برای یک نفر کنار بگذاریم و بگوییم که قطعا این یک نفر طلا می‌گیرد کارِ درستی نیست. واقعیت این است که من هم دوست ندارم انتظارات از من بالا باشد، چون در مسابقات جهانی ممکن است اتفاقات زیادی رخ دهد. بعد از 4 سال آمده‌ام و نباید از من انتظار زیادی داشت. من دوست ندارم از قبل مدال طلا را برای من درنظر بگیرند. البته هدفم این است که رکورد دنیا را بزنم اما باید ببینم پنجشنبه(فردا) روز من است یا نه. اگر روز من باشد می‌خواهم رکورد جهان را بزنم.
- تیم ملی معمولا روی سنگین‌وزن‌ها حساب می‌کند. آیا تیم ملی در رقابت‌های جهانی در سبک‌وزن هم می‌تواند مدعی جدی باشد؟
تا چند سال پیش در وزنه‌برداری گرفتن مدال طلا جزو محالات بود البته بعد از آن دوره طلایی که ملی‌پوشانی مانند کوروش‌باقری و شاهین‌نصیری‌نیا تحت هدایت ایوانف مدال‌های زیادی کسب کردند. پس از آن به غیراز رضازاده ما کسی را نداشتیم که در مسابقات بین‌المللی مدال بگیرد. مثلا شاهین نصیری‌نیا، کورش باقری و خیلی‌های دیگر از تیم ملی رفتند. بعد از آن خودِ من در تیم ملی حضور داشتم و یادم هست که در اردو به غیراز رضازاده کسی فکر نمی‌کرد مدال طلا بگیرد. اعتراف می‌کنم که من هم هیچ‌وقت به گرفتن مدال طلای جهانی فکر نمی‌کردم؛ یعنی اغلب بچه‌ها این حس را داشتند. اما الان می‌بینید که علاوه بر قهرمانان سنگین‌وزن سرمایه‌گذاری بسیاری هم روی ملی‌پوشان سبک‌وزن شده است. به همین دلیل ما هم امید زیادی برای موفقیت در این رقابت‌ها داریم.
- چه اتفاقی افتاد که سیاست فدراسیون و مربیان تیم ملی تغییر کرد؟
آقای باقری تحولی در وزنه‌برداری ایجاد کرده است. او کاری کرده که قبل از اینکه بدن‌ها قوی شود، فکرهای وزنه‌برداران قوی شده است. به جرأت می‌توانم بگویم که بدن من زمان مربیگری ایوانف خیلی قوی‌تر از الان بود. اما این آمادگی ذهنی را نداشتم که به مدال طلای جهان فکر کنم و بخواهم رکورد جهان را تغییر دهم. خدا راشکر آقای باقری با حضورش تحولی در تیم ملی ایجاد کرد و امروز می‌بینیم که تیم ملی با ترکیبی جوان در مسابقات جهانی شرکت کرده است.
