این مساله البته تا اندازه ای اوضاع کنونی توسعه خودروی برقی را در چین نشان می دهد. با آن که دولت چین سیاست‌های با اولویت صادر و یارانه عرضه کرده، اما هر سال تنها حدود 10 هزار دستگاه خودروی برقی در چین فروخته می شود و از میان آنها تعداد خودروهای برقی مورد استفاده شخصی بسیار کم است.
چین از یکم ژوئن 2006 در پنج شهر بزرگ شانگهای، شن جن، هانگ جو، هه فی و چانگ چون و پس از آن هم در شهر پکن سیاست عرضه یارانه به تولید کننده و خریدار خودروی برقی را اجرا کرده است. به طوری که هر خریدار خودروی ترکیبی هیبریدی (ترکیبی برقی و نفتی) حداکثر می تواند 50 هزار یوان و خریدار خودروی برقی حداکثر 60 هزار یوان کمک هزینه از دولت مرکزی دریافت می کند. علاوه بر این، شهرهای مختلف هم یارانه بیشتری در اختیار خریداران می‌گذارد.
با این حال، چند سال است این سیاست‌ها در شهرهای چین اجرا شده، تعداد خریداران خودروی برقی چندان افزایش نیافته است. بر اساس آمار، شرکت خودروسازی بی وای دی چین در سال 2012 به طور کلی 692 دستگاه خودروی الکتریک هیبریدی اف 3 دی ام و 737 دستگاه خودروی برقی یی 6 به فروش رساند. همچنین خودروهای برقی تولید شده شرکت زوتیه (Zotye) که یکی دیگر از تولید کنندگان مهم خودروی برقی در چین است، بیشتر به عنوان خودروهای تاکسی و یا برای کرایه شخصی مورد استفاده قرار گرفته و تعداد خریداران شخصی بسیار کم بوده است.
بر اساس آمار منتشر شده انجمن صنعت خودروی چین، در سال 2012 میزان فروش خودروهای با انرژی های جدید در چین تنها 12 هزار و 800 دستگاه بود که البته از این میان خودروی برقی 11 هزار و 400 دستگاه و خودروی الکتریک هیبریدی 1416 دستگاه است. همچنین بیشتر این خودروها از سوی نهادهای دولتی و یا شرکت ها خریداری شده و به طور کلی تعداد خریداران شخصی بسیار کم است.
این در حالی است که بسیاری از کشورهای تولید کننده خودروی برقی جهان کمک هزینه در زمینه توسعه خودروی برقی را کاهش داده‌اند. بر اساس گزارش منتشر شده موسسه مدیریت و مشاوره رولاند برگر که در سال های متمادی در زمینه صنعت خودرو تحقیق کرده، تا فصل نخست سال 2013، از میان هفت کشور عمده تولید کننده خودرو در جهان یعنی آلمان، فرانسه، ایتالیا، آمریکا، ژاپن، چین و کره جنوبی، تنها یارانه چین در این زمینه کاهش نیافته است. به طوری که میزان کل یارانه دولتی چین در زمینه توسعه خودروی برقی به 7 میلیارد و 700 میلیون یورو می‌رسد.
تسوی دونگ شو معاون دبیرکل انجمن اطلاعات بازار خودروی چین با اشاره به علت کاهش یارانه خودروی برقی در کشورهای اروپایی و آمریکا به این موضوع باور دارد که بحران انرژی در این کشورها چندان جدی نیست. با این حال، هدف چین از توسعه خودروی برقی تنها تامین انرژی نیست، بلکه به دنبال افزایش سریع میزان فروش خودرو در چین، مساله آلودگی هوا در بسیاری از شهرها روز به روز جدی تر شده است. بر اساس آماری که به دست آمده، اکنون حدود یک پنجم شهرهای بزرگ چین با مساله آلودگی هوا رو به رو هستند که رفت و آمد بیش از حد خودروها در این شهرها از جمله اتوبوس و تاکسی یک منبع اصلی آلودگی هوا به شمار می‌رود.
بر اساس آمار اولیه، در سراسر چین بیش از 500 هزار دستگاه اتوبوس و یک میلیون و 200 هزار دستگاه تاکسی موجود است و بیشتر آن ها از دیزل استفاده می کنند. میزان مصرف نفتی و تخلیه گاز هر دستگاه اتوبوس برابر با 30 دستگاه خودروی سواری شخصی و میزان مصرف نفتی و تخلیه گاز هر دستگاه تاکسی برابر با حدود 10 خودروی سواری شخصی است. بنابراین، حدود یک میلیون و 700 دستگاه اتوبوس و تاکسی هر ساله حدود 28 میلیون تن سوخت نفتی مصرف می کنند که این میزان برابر با میزان مصرف سوخت 30 میلیون دستگاه خودروی سواری شخصی است.
بر اساس نتیجه تحقیقات، اگر تمامی اتوبوس ها و تاکسی ها در شهرهای چین از نوع برقی استفاده کند، تا اندازه زیادی کیفیت هوا بهبود می یابد و بیش از 20 میلیون تن سوخت نفتی صرفه جویی می‌شود.
با این حال، خودروی برقی از لحاظ بهای هزینه از خودروی احتراق داخلی گران‌تر است. مشتریان خودرو همواره به کارکرد خوب و قیمت ارزان خودروها توجه می کنند و این رویکرد و نگرش که آنها باید برای نگهبانی از محیط زیست و بهبود کیفیت هوا خودروی برقی خریداری کنند چندان واقع بینانه نیست. افزون بر این، سود تولید و فروش خودروی برقی از سوی خودروی سنتی احتراق داخلی به مراتب پایین تر است. با توجه به توسعه فناوری جدید در اکتشاف و استخراج نفت در جهان، قیمت نفت در چند سال آینده به نسبت باثبات خواهد بود. بنابراین، تولید خودروی برقی برای شرکت های تولید کننده چندان جذابیتی ندارد.
به غیر از علت هزینه تولید، چین در توسعه خودروی برقی در داخل با چند مساله دیگر رو به رو شده است. برای نمونه، سه بخش عمده خودروی برقی موتور برقی، باتری و سیستم موتور برقی است. اکنون، چین در زمینه تولید موتور و سیستم موتور فناوری لازم و عالی را به دست آورده، اما در تولید مستقل باتری خودرو همچنان با مشکلاتی رو به روست. بنابراین، برخی شرکت های چینی در همکاری با شرکت های خارجی خودروی برقی تولید می‌کنند.
افزون بر این، وجود تاسیسات خدماتی کمی نیز برای توسعه خودروی برقی در چین محدودیتی ایجاد شده است. اکنون دولت آلمان حدود 2 هزار و 200 ایستگاه عمومی برای شارژ باتری خودروهای برقی راه اندازی کرده و برنامه دارد تا سال 2020 میلادی 150 ایستگاه، 7000 محل شارژ سریع و 800 هزار شارژ کننده داخل گاراژی نیز راه اندازی کند. چین برای رسیدن به این هدف همچنان فاصله زیادی دارد.
با این حال، دولت چین در روز نهم ژوئیه سال 2012 برنامه "صرفه جویی در مصرف انرژی و توسعه صنعت خودروی با انرژی های جدید" (از سال 2012 تا سال 2020) را تدوین کرد که بر اساس آن تا سال 2015، خودروهای برقی و الکتریکی هیبریدی در چین به 500 دستگاه برسد. برخی کارشناسان بر این باورند که با توجه به میزان تولید و فروش کنونی خودروی برقی در چین، تحقق این هدف در سال 2015 بسیار دور از ذهن به نظر می رسد. اما برخی کارشناسان دیگر نیز بر این باورند که با توجه به ویژگی های استفاده اتوبوس و تاکسی، دولت می تواند اول در این دو زمینه خودروی برقی را تعمیم کند تا با این اقدام خرید شخصی این خودرو را تحریک کرده و به تعمیم و توسعه خودروهای با انرژی های جدید در چین یاری کند.
