شهید مجید ابوطالبی یکی از شهدای مدفون در کهف‌الشهدای ولنجک تهران پس از گذشت بیش از 31 سال از شهادتش شناسایی شد. شهید مجید ابوطالبی متولد 1334 است و در سال 1361 در عملیات مسلم بن عقیل در منطقه عملیاتی سومار به شهادت رسیده است.پیکر مطهر این شهید در ایام فاطمیه سال 1386 به همراه چند شهید دیگر با هماهنگی بنیاد حفظ و نشر آثار دفاع مقدس در خیابان ولنجک تهران مدفون شده بود. شناسایی این شهید گمنام حکایت غریبی دارد. قریب یک ماه پیش با توجه به رؤیایی که مادر شهید می‌بیند، پس از نمونه‌گیری و آزمایش خون و مطابقت آن با نمونه DNA ذخیره شده از استخوان‌های شهید، پیکر شهید مجید ابوطالبی شناسایی می‌شود. فرید ابوطالبی برادر کوچک شهید نیز در سال 1367 در تک عملیاتی دشمن در منطقه شلمچه به شهادت رسیده بود.
حسین ابوطالبی پدر شهیدان مجید و فرید ابوطالبی است که حالا بعد از 31 سال به همراه همسر و دیگر فرزندان به دیدار فرزندش در کهف الشهدای تهران آمده است. او اگر چه سن و سال بالایی دارد اما با قاطعیت از همه مردم و رسانه‌هایی که پیرامونش جمع شده‌اند می‌خواهد که از نظام اسلامی حمایت کنند و با دشمنان مقابله کنند. حسین ابوطالبی که بازنشسته سپاه است از مجید ابوطالبی که بعد از گذشت 31 سال از شهادتش خود را به اطرافیان نمایانده است می‌گوید:"مجید هم مثل من عضو سپاه شد و حدودا 25 ساله بود که به جبهه رفت. برای انقلاب فداکاری زیادی کرد. قبل از انقلاب دائما در حال مبارزه با نیروهای ضد انقلاب بود و بعد از انقلاب هم یا در مبارزه با منافقین بود و یا در حال کمک به مردم. به خصوص در زمان قحطی اوایل انقلاب تمام سعی‌اش این بود که به مردم نیازمند کمک کند. در جبهه هم در گروه تخریب بود و رفته بود برای آنکه راه را باز کند تا نیروها بتوانند عبور کرده و عملیات کنند. همانجا هم به شهادت رسیدند."
او در ادامه از خصوصیات اخلاقی پسرش می‌گوید: "مجید خیلی به بندگان خدا خدمت می‌کرد و مراقب بود از او فقط به مردم خیر برسد و عذابی به کسی ندهد. تا آنجا که می‌توانست هم به خانواده، اهالی محل و .. خدمت کرد. به آن‌هایی که نیازمند بودند کمک می‌کرد. در مسجد محل فعال بود و کتابخانه مسجد بنی هاشمی را تاسیس کرد و آن را اداره می‌کرد. شب‌ها بیشتر در کتابخانه مشغول بود. از اینگونه فعالیت‌های فرهنگی در مسجد زیاد داشت. وقتی در منطقه سومار شهید شد دیگر پیکرش بازنگشت."
پدری که انتظار 31 ساله پیرش کرده از سختی دوری از فرزند می‌گوید و پیدا شدنش را لطف خدا می‌داند. او می‌گوید: "وقتی دلتنگ می‌شدیم می‌رفتیم بهشت زهرا(س) و بر سر یادبودش در قطعه 26 می‌نشستیم و با او صحبت می‌کردیم. برادرش هم در کنار یادبود او دفن است. با او صحبت می‌کردیم. در این مدت با خانواده شهدای گمنام هم در ارتباط بوده‌ایم. برای همدیگر دعا می‌کردیم. الان هم برای همه‌شان دعا می‌کنم که شهدای آن‌ها هم پیدا شود. هر جایی که شهید گمنام می‌آوردند ماهم می‌رفتیم. ببینید وقتی عزیزی از یک خانواده از دنیا برود چه می‌شود؟ ما غیر از اینکه پسرمان را از دست دادیم از محل دفنش نیز بی خبر بودیم. اما چه می‌شد کرد. ما هم تحمل کردیم. گفتیم خدایا راضی هستیم به رضای تو؛
بعد از خوابی که خانمم در مورد شهید دید تلفنی خیلی پیگیری کرد. به معراج تلفن زد و سراغ پسرمان را برای چندمین بار گرفت. بعد مسئولین ما را راهنمایی کردند و به کمک سردار باقرزاده شهیدمان را پیدا کردیم. در واقع چندین سال پیش شهدای گمنام را در کهف الشهدای تهران به خاک سپردند. پسر من هم جزو آن‌ها بود ولی کسی خبر نداشت. خداوند خواست و کمک کرد که بتوانیم بعد از چند سال او را پیدا کنیم. بعد از 31 سال خداوند خواست که به ما محل دفن او را نشان دهد. برادر کوچکترش فرید هم از طرف بسیج مسجد رفت به جبهه؛ او کم سن و سال بود و در سال 67 یعنی اواخر جنگ شهید شد و الان در بهشت زهرا(س) مدفون است."
حسین ابوطالبی توصیه‌های زیادی به عنوان یک پدر شهید برای مردم دارد. او با قاطعیت تمام از حفظ و صیانت از اسلام و نظام اسلامی سخن می‌گوید و ادامه می‌دهد: "امام ایران را به یاری خدا و عزت امام زمان(عج) نجات داد. از شما می‌خواهم برای اسلام قدم بردارید. آقایان با قلم، زبان و با حرکاتشان این مملکت را حفظ کنند. ایران مانند نگین یک انگشتر در محاصره است. این عزت ایران است که نمی‌گذارد به ما تجاوز بکنند. عزت اسلام و امام زمان(عج) است که باعث شده خداوند به این مملکت احترام بگذارد. این مملکت را حفظ کنید. اسلام را یاری کنید. امام زمان(عج) می‌خواهد بیاید تا اسلام حقیقی را پیاده کند. بچه من رفت و برای اسلام جنگید. یک جوانی که غرور جوانی دارد برای چه باید به جنگ برود؟ جوانان ما برای حقیقت اسلام رفتند. برای آنکه با دشمن مقابله کنند و اسلام را حفظ کنند."
منبع: تسنیم
