وی با اشاره به اینکه بیشتر بحث‌ها در این جلسه بر این مدار می‌گشت که چشم‌انداز مشخصی در جریان تولید نداریم، گفت: نظر شخصی من درباره چنین کارگروه‌هایی این است که می‌توانند مفید باشند، اما به شرط اینکه راهبری و نقشه راه درستی وجود داشته باشد؛ البته نه به‌معنای نقشه راهی که همه‌‌چیز از قبل توسط دولت تعیین شده باشد بلکه باید نقشه‌ای داشته باشیم که اطلاعات کافی در آن موجود باشد. داوودی با بیان اینکه ما هنوز کمترین اطلاعی از میزان توانایی‌ها، شکل، اندازه، توان مالی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی‌ای که دولت می‌خواهد در جریان تولید اعمال کند، نداریم؛ اضافه کرد: بنابراین با توجه به این عدم‌اطلاع نمی‌توانیم مشخص کنیم که این ارتباط دوطرفه میان مجریان تولید در سینما و دولت برمبنای چه نگاهی باید به‌وجود آید. داوودی تأکید کرد: با توجه به خزانه خالی دولت باید این مسائل خیلی صادقانه مطرح شود و اطلاعات لازم هم در اختیار هر‌دو طرف قرار گیرد.
او در پاسخ به اینکه آیا بهتر است دولت در جریان تولید حضور داشته باشد یا خیر؟ گفت: قطعا اگر جریان به آن شکلی که تا به حال اجرا می‌شد، ادامه داشته باشد، پسندیده نیست چون در هر صورت عده‌ای نورچشمی پیدا می‌شوند که بیشتر امکانات محدود سینما را از آن خود می‌کنند. بنابراین ترجیح می‌دهم اگر قرار است ارتباطی بین دولت و سینما به لحاظ مالی و حمایت اقتصادی وجود داشته باشد به جز در موارد ضرورت تام تا جای ممکن فراگیر باشد و نیز قواعد نظارت مشخص باشد.
وی ادامه داد: اگر روند همینطور ادامه داشته باشد با وجود شکل دمکراتیکی که درنظرخواهی از دست‌اندرکاران سینما در جلسه اتفاق افتاد، کمکی حاصل نخواهد نشد. داوودی درباره این سرمایه‌ها نیز بیان کرد: اخیرا ورود سرمایه‌های کلانی را که بعضی‌ها از آنها مشکوک هستند، به سینما شاهدیم و این باید جزو مباحثی باشد که رصد و مشخص شود که این سرمایه‌ها چه برنامه‌ای دارند چون بدون اغماض می‌توان گفت پشت آنها اهدافی نهفته است به همین دلیل باید نگاه دولت به این مسائل مشخص شود.
