به گزارش مهر، کشف این آتشفشان که هنوز برای آن نامی انتخاب نشده در مجله زمین شناسی نیچر منتشر شد.
سرنخ این اتفاق‌ها به ژانویه 2010 باز می‌گردد، هنگامی که یک تیم از دانشمندان دو خط متقاطع زلزله نگار در این منطقه نصب کردند تا این دستگاه نوسانات سطح زمین را اندازه گیری کند. این دستگاه‌ها با استفاده از اختلالات ایجاد شده توسط زلزله‌های دور از یخ و سنگ‌های عمیق در غرب قطب جنوب تصاویری را ثبت می‌کرد.
براساس اظهارات دانگ وینز استاد علوم زمین و سیارات در دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس و یکی از محققان اصلی این پروژه، هدف اصلی وزن کردن صفحه یخی برای بازسازی تاریخ اقلیمی قطب جنوب بود اما دانشمندان برای انجام این کار باید به این اطلاعات دست می‌یافتند که چگونه پوسته زمین به وزن این یخ پاسخ می‌دهد و این امر به سرد بودن، گرم بودن، روان بودن و یا غلیظ بودن پوسته زمین ارتباط داشت.
این اطلاعات لرزه نگاری به دانشمندان این امکان را می‌داد که از ویژگی‌های پوسته زمین یک نقشه تهیه کنند. در همین اثنا یک نرم افزار تشخیص رویداد خودکار برای جمع کردن اطلاعات غیر عادی مورد استفاده قرار گرفت. وقتی که این نرم افزار دو انفجار مربوط به زلزله را بین ژانویه 2010 و مارس 2011 ثبت کرد، یکی از محققان متوجه شد صدای عجیبی در استخوان‌های زمین به گوش می‌رسد.
این محقق و همکارانش با قطعیت به این نتیجه رسیدند که یک آتشفشان جدید در یک کیلومتری زیر یخ درحال شکل گیری است. مدل‌های رایانه‌ای جهانی این نوسانات و لرزش‌ها را به حرکت صفحه یخ نسبت می‌داد، اما مشخص شد در اعماق 25 تا 40 کیلومتری زیر سطح اتفاقات دیگری در جریان است.
تصاویر ثبت شده توسط رادار هم یک لایه خاکستر زیر یخ را نشان می‌دهد. بهترین گمانه زنی دانشمندان این بود که این خاکسترها متعلق به کوه Waesche به عنوان یک آتشفشان در نزدیک کوهستان سیدلی در قطب جنوب است، اما مسئله مهم اینجا بود که دانشمندان حتی نمی‌دانستند آخرین باری که کوه Waesche فعال بوده چه زمانی بوده است و لایه خاکستری آن نشان می‌داد که از زمان انفجار این آتشفشان 8 هزار سال می‌گذرد.
درحال حاضر دانشمندان تخمین زده‌اند که یک انفجار بزرگ که انرژی هزاران برابر بیشتر از انفجارهای معمولی آزاد می‌کند برای شکستن یخ روی آتشفشان مورد نیاز است. از سوی دیگر انفجار زیر این یخ‌ها و جریان گرمایی که پس از آن ایجاد می‌شود می‌تواند یخ‌های بسیاری را آب کند.
