هافبک فرانسوی که از میلان جدا شده بود، تابستان امسال برای حفظ آمادگی بدنی‌اش در کنار آرسنال تمرین می‌کرد اما وقتی ونگر نتوانست هافبک دفاعی جدیدی به تیمش اضافه کند و آمادگی فلامینی را دید، تصمیم گرفت با او برای دومین بار قرارداد ببندد. او در بازی حساس هفته سوم مقابل تاتنهام در ترکیب اصلی قرار گرفت و به قدری خوب بود که با بازگشت آرتتا هم جایگاهش در ترکیب اصلی را از دست نداد. با حضور فلامینی آمار خط دفاعی آرسنال هم خیلی بهتر شده. او کمک کرده تا بین خط دفاع و حمله این تیم تعادل خوبی به‌وجود بیاید و آرسنال تبدیل به یکی از مدعیان قهرمانی شود. فلامینی در گفت‌وگو با سایت آرسنال ماجرای بازگشت به آرسنال و آرزوهایش را بازگو می‌کند.
- بازگشت به آرسنال چطور اتفاق افتاد؟
بعد از پایان قراردادم با میلان، بازیکن آزاد بودم. آنها قراردادی 2ساله به من پیشنهاد دادند ولی من خواهان قراردادی 3 ساله بودم. من 29ساله‌ام و هنوز می‌توانم چند سال در اوج بازی کنم، پس تصمیم گرفتم میلان را ترک کنم و به آرسنال برگشتم تا آمادگی بدنی‌ام را حفظ کنم. برای یک‌ماه تمرینات فشرده‌ای با تونی کولبرت، بدنساز تیم داشتم و در پایان قرار شد که دوباره قرارداد امضا کنم و به خانه‌ام (آرسنال) برگردم.
- در سال‌هایی که به ایتالیا رفتی، با باشگاه در تماس بودی؟
من رابطه خوبم با آرسنال و بازیکنان را حفظ کرده بودم. چندبار به زمین تمرین برگشتم تا با همه احوالپرسی کنم و وقتی تیم چند سال پیش در مارسی بازی داشت به آنجا رفتم و بازی را دیدم. پس همچنان رابطه نزدیکی با باشگاه داشتم. آرسنال همیشه جایگاه خوبی در ذهن و قلب من داشت.
- خیلی از بازیکنان همدوره تو در این سال‌ها تیم را ترک کردند ولی آیا تو همچنان بازی‌های تیم را تماشا می‌کردی؟
بله. خیلی‌ها از آرسنال رفتند ولی تعدادی از هم‌تیمی‌های من هنوز اینجا هستند. همچنین خیلی از اعضای کادر فنی و کارمندان باشگاه باقی مانده‌اند و فلسفه بازی تیم تغییری نکرده. مهم‌تر از همه اینها سرمربی است. آرسن ونگر هنوز اینجاست و همچنان درس‌های زیادی برای همه دارد. او 17سال اینجا بوده، نقش پررنگی در باشگاه دارد و همچنان فلسفه‌اش را حفظ کرده است.
- وقتی بازی‌های آرسنال را از ایتالیا می‌دیدی، نظرت درباره تیم چه بود؟
وقتی ایتالیا بودم، بیشتر بازی‌های تیم را می‌دیدم و من هم عصبانی می‌شدم. تیم کیفیت خیلی خوبی داشت، بازیکنان فوتبال خوبی بازی می‌کردند و تیم به موفقیت خیلی نزدیک بود ولی نتوانست جامی ببرد. دیدن این وضعیت آسان نبود. آنچه اهمیت دارد این است که به‌سختی تمرین کنید و روحیه تیمی را تقویت کنید، چون به عقیده من می‌تواند تفاوت را رقم بزند. البته کیفیت بازیکنان مهم است ولی کار تیمی هم به اندازه آن اهمیت دارد. با هم تلاش کنید، با هم حمله کنید و با هم دفاع کنید. این می‌تواند برتری شما را رقم بزند.
- برای بازگشت به آرسنال تردید نداشتی؟ تیم‌های دیگری هم مشتری تو بودند؟
بله، می‌توانستم به باشگاه‌های دیگری در ایتالیا، انگلیس و حتی آلمان بروم ولی بهترین فرصت برای من پیش آمده بود تا به آرسنال برگردم و با تیم فعلی و آرسن ونگر همکاری کنم. در واقع او بود که مرا به بالاترین سطح فوتبال وارد کرد. او بود که فرصت بازی در لیگ برتر و لیگ قهرمانان را به من داد، پس وقتی فرصت همکاری دوباره به‌وجود آمد، درنگ نکردم. فقط گفتم؛«من قبول می‌کنم.» حالا اینجا هستم، خوشحالم و امیدوارم فصل فوق‌العاده‌ای در پیش داشته باشیم.
- در سال 2004، وقتی در 20سالگی به آرسنال پیوستی، تیم به تازگی یک فصل بدون شکست را با قهرمانی به پایان برده بود و کاملا در اوج به سر می‌برد. آیا پیوستن به آن تیم آسان بود یا تیمی که چند سالی است طعم قهرمانی را نچشیده؟
وقتی برای نخستین بار به اینجا آمدم خیلی جوان بودم و باید چیزهای زیادی می‌آموختم. فرصت داشتم در کنار بازیکنان بزرگی مثل دنیس‌برگ کمپ، تیری‌آنری و پاتریک ویرا تمرین کنم. این برای من فرصت خیلی خوبی بود. چیزهای زیادی از آنها یاد گرفتم، همانطور در سال‌هایی که ایتالیا بودم اما حالا شرایط متفاوت است. این بار با تجربه زیادی بازگشته‌ام، تیم فعلی هم کیفیت خیلی بالایی دارد و واقعا باور دارم که این فصل می‌توانیم کاری کنیم.
- اولین فرصت بازی برای تو در دربی لندن مقابل تاتنهام به‌وجود آمد. آن روز چه احساسی داشتی؟
آن روز برای من روز ویژه‌ای بود. البته این یک دربی بود و من می‌دانم که این بازی برای باشگاه، بازیکنان و هواداران چه معنایی دارد. بابت بازی دوباره مقابل هواداران تیم کمی مضطرب بودم و امیدوار بودم که آنها مرا بپذیرند. روز فوق‌العاده‌ای بود، احساس می‌کردم خیلی به هواداران نزدیکم و ما نتیجه فوق‌العاده‌ای گرفتیم (پیروزی یک بر صفر). پس همه‌‌چیز عالی پیش رفت.
- پس نگران واکنش هواداران بودی؟
نگران نه ولی وقتی تیمی را ترک می‌کنید و برمی‌گردید، همیشه کمی دلهره دارید. ماجرای جدیدی شروع می‌شود. دوباره با هواداران روبه‌رو می‌شوید، مثل روزی که برای نخستین بار به مدرسه می‌روید. من منتظر این روز بودم و برای من روز فوق‌العاده‌ای بود، پس خوشحالم که همه‌‌چیز به خوبی پیش رفت.
- تو تلاش می‌کنی روی وجه جنگندگی بازی‌ات تأکید داشته باشی؟ فکر می‌کنی این چیزی است که تیم در حال حاضر به آن نیاز دارد؟
من فقط سعی می‌کنم خودم باشم. بازی من ویژگی‌هایی دارد و من سعی می‌کنم براساس همان ویژگی‌ها بازی کنم. سعی نمی‌کنم کار دیگری بکنم. اگر این همان چیزی است که تیم به آن نیاز دارد، خوشحالم که آن را انجام می‌دهم. در کنار هم‌تیمی‌هایم کاملا احساس راحتی می‌کنم. درون و بیرون زمین حس خوبی دارم و تا به حال همه‌‌چیز به خوبی پیش رفته. از ته‌دل خوشحالم و امیدوارم همه‌‌چیز همینطور پیش برود.
- در میلان کنار بازیکنان بزرگی بازی کردی. دقیقا در آن دوره چه چیزی یاد گرفتی؟
فرصت این را داشتم که به میلان بروم و در کنار بازیکنان افسانه‌ای بازی کنم. من سابقه بازی با مالدینی، کاکا، رونالدینیو و بکام را دارم. موقعیت خوبی بود تا چیزهای زیادی یاد بگیرم. ذهنیت و نگاه به فوتبال در آنجا کاملا متفاوت است. فلسفه بازی هم همینطور. شما باید از نظر تاکتیکی خیلی قوی باشید. باید چیزهای زیادی یاد بگیرید. باید بدانید که درون زمین دقیقا چطور حرکت کنید. من از نظر تاکتیکی آنجا خیلی کار کردم. بازی در لیگ ایتالیا چندان آسان نیست، چون شما فضای زیادی در اختیار ندارید. البته آنجا چیزهای زیادی یاد گرفتم. من فاتح اسکودتو شدم و آنجا سال‌های واقعا خوبی داشتم.
- بزرگترین تفاوت سری A و لیگ برتر انگلیس چیست؟
در لیگ برتر از دقیقه اول تا آخر، شدت بازی خیلی بالاست. بازی خیلی فیزیکی است. هیچ بخشی از بازی، مثل چیزی که در ایتالیا اتفاق می‌افتد، آسان نیست. بازی لیگ برتر از دقیقه اول تا آخر 100درصد است. به عقیده من این بزرگترین تفاوت است.
- در میلان گاهی اتفاق می‌افتاد که به‌عنوان مدافع کناری بازی می‌کردی، مثل نخستین دوره حضورت در آرسنال. اگر لازم باشد، باز هم می‌توانی این کار را بکنی؟
کاملا خاطرم هست در سالی که به فینال لیگ قهرمانان رسیدیم، در بیشتر بازی‌ها من در دفاع چپ بازی کردم. بازی در آن پست برایم لذتبخش بود. عقیده دارم بازیکنان باید بتوانند در پست‌های مختلف برای تیم‌شان بازی کنند. البته اگر آرسنال نیاز داشته باشد، خوشحال می‌شوم که به تیم کمک کنم ولی پست اصلی من هافبک است.
- شکست در فینال لیگ قهرمانان2006 و از دست دادن قهرمانی لیگ برتر در سال 2008. فکر می‌کنی که در آرسنال ماموریت ناتمامی داری؟
این دقیقا چیزی است که به آن فکر می‌کنم. البته خاطرات خیلی خوبی از اینجا دارم ولی حسرت‌هایی هم هست. صعود به فینال لیگ قهرمانان، به‌ویژه اینکه در پاریس بود و شکست در آن چیزی است که هرگز فراموش نمی‌شود. این خاطره‌ای است که در پس ذهن شما باقی می‌ماند و گاهی به سختی تلاش می‌کنید تا آن را فراموش کنید. تنها راه فراموشی آن شاید این باشد که با یک قهرمانی جبران کنید یا دوباره به فینال برسید. من به اینجا آمدم، چون احساس می‌کردم که کار ناتمامی دارم. من اینجا هستم، چون می‌خواهم به قهرمانی برسم. خیلی باانگیزه‌ام و می‌دانم که در این باشگاه همه جاه‌طلبی بالایی دارند؛ بازیکنان، مربیان و هواداران. حالا همه‌‌چیز در دستان ماست.
- تو گفتی که آرسنال در سال‌هایی که در میلان بودی تغییر زیادی نکرده، بقیه تیم‌های لیگ برتر چطور؟
تفاوت آرسنال با سایر تیم‌ها شاید در ثبات باشد. وقتی تیم‌هایی مثل چلسی و منچسترسیتی را درنظر می‌گیرید، می‌بینید که بازیکنان زیادی آمده‌اند و رفته‌اند. عقیده دارم که در فوتبال ثبات مسئله خیلی مهمی است، چون به شما کمک می‌کند تداوم داشته باشید.
- آمادگی بدنی تو مثل نخستین دوره حضورت در آرسنال قابل توجه است. برای این کار تمرینات خاصی داری؟
کاملا احساس خوبی دارم، حداقل اینکه در وضعیت سابق هستم. فکر می‌کنم آمادگی بدنی یکی از ویژگی‌های من باشد. به‌خاطر پستی که دارم باید از نظر بدنی قوی باشم و بتوانم منطقه بزرگی را در زمین پوشش بدهم. سعی می‌کنم تا جای ممکن از خط دفاعی‌ام محافظت کنم، در دوئل‌ها برنده شوم و توپ را هر چه سریع‌تر به خط حمله برسانم.
- احتمالا تو از معدود بازیکنانی هستی که از دوهای استقامتی در تمرین استقبال می‌کنی؟
من دویدن بدون توپ را دوست ندارم! در جریان بازی، از تلاش برای موفقیت تیم لذت می‌برم. عقیده دارم که پیروزی در یک بازی نتیجه تلاش تک تک بازیکنان است. خط دفاعی به سختی تلاش می‌کند تا تیم گلی دریافت نکند. در خط میانی ما تلاش می‌کنیم که از خط دفاع مراقبت کنیم و توپ را به سرعت به خط حمله برسانیم. مهاجمان تلاش می‌کنند گل بزنند. تلاش تک‌تک بازیکنان است که در نهایت به برتری تیم منجر می‌شود. من یک هافبک دفاعی هستم و از پستم لذت می‌برم. سال‌هاست که در این پست بازی می‌کنم و سعی می‌کنم کارم را به بهترین شکل انجام بدهم.
- جنگندگی‌ات چطور؟ آیا تمرینات جودو در سال‌های جوانی در این موضوع تأثیر داشته؟
بله، من در سال‌های جوانی جودو تمرین می‌کردم ولی فکر می‌کنم درون هر بازیکن یک شخصیت جنگنده وجود دارد. شاید این در بازی برخی بازیکنان تأثیر بیشتری دارد، ازجمله من. من عاشق بردن هستم و از شکست نفرت دارم. واقعا وقتی امتیازی از دست می‌دهیم، نمی‌توانم بپذیرم. هر روز صبح به اینجا می‌آیم و به سختی تمرین می‌کنم، چون می‌خواهم برنده باشم. چه در بازی‌های تمرینی و چه وقتی با آرسنال به زمین می‌روم، دوست دارم ببرم. من روحیه یک برنده را دارم و شاید بازنده بی‌جنبه‌ای هم باشم. پس وقتی به زمین می‌روم با تمام وجود تلاش می‌کنم. قبلا گلادیاتورها در کولیسئوم بودند ولی حالا ما گلادیاتورهایی در ورزشگاه و وسط 60هزار تماشاگر هستیم. باید برای موفقیت باشگاه با تمام وجود تلاش کنیم.
- بازیکنان زیادی نیستند که برای بار دوم به آرسنال بیایند، پس طبیعی است که مردم درباره گذشته از تو سؤال کنند ولی آیا تو علاقه‌ای داری به عقب برگردی؟
یعنی گذشته را فراموش کنم؟ نمی‌خواهم اینطور فکر کنم، چون گذشته به تو کمک می‌کند که آینده را بسازی. وقتی به گذشته نگاه می‌کنم، چیزهای زیادی آموخته‌ام. ما نباید گذشته را فراموش کنیم، اما باید روی زمان حال و آینده تمرکز کنیم. این برای همه ما سال مهمی است. همه می‌خواهیم دستاورد بزرگی داشته باشیم چون اهداف بزرگی در سر داریم.
- تو به اهمیت روحیه تیمی اشاره کردی. این مورد در تیم فعلی چطور است؟
همه می‌دانند که تیم فعلی چه کیفیتی دارد. ما همه به هم اعتماد داریم. فکر می‌کنم تا به حال درون زمین خیلی خوب بوده‌ایم ولی نباید فراموش کنیم که هنوز در شروع راه هستیم. فصلی طولانی در پیش است، پس خیلی مهم است که به همین ترتیب ادامه بدهیم. شاید لازم باشد که سخت‌تر از این تمرین کنیم و روحیه تیمی را تا آخر فصل حفظ کنیم.
