این نشان می‌دهد که کمبودهایشان آنقدر زیاد و بزرگ است که فعلا گره حل تعدادی از آنها را در الحاق به اهواز می‌دانند. دست‌کم شاید کوچه‌هایشان آسفالت شود؛ این خواسته اهالی منطقه علی‌آباد (بروال) واقع در کنار فرودگاه اهواز است. آنها سال‌هاست در حالی روز را به شب و شب را به صبح می‌رسانند که چه موقع وعده مسئولان برای الحاق این منطقه به شهر اهواز محقق می‌شود. حالا که کاسه صبرشان لبریز شده به جلوی ساختمان شهرداری منطقه3 اهواز رفته‌اند تا مشکلات‌شان را بازهم با شهرداری در میان بگذارند.
به گزارش مهر، آذر زمان‌پور، از اعضای شورای شهر اهواز معتقد است که تجمع اهالی علی‌آباد برای آسایش و امنیت مردم مشکل ایجاد می‌کند. احمد از اهالی بروال می‌گوید اعضای شورا هم باید کمی در شرایط آنها زندگی کنند تا درک موضوع برایشان راحت‌تر شود.
وی همچنین می‌گوید باید اعضای شورا بدانند که ما سال‌هاست به نشانه اعتراض به دفاتر فرمانداری، نمایندگان مجلس و... رفته‌ایم و نتیجه نگرفته‌ایم و حالا وارد ساختمان شورا شده‌ایم. در این میان مریم ابریشم، از اعضای شورا اینطور می‌گوید: «ما پیگیر حل مشکل این منطقه هستیم و واقعا مردم این منطقه شرایط سختی دارند و من خانه به خانه از این محله دیدار کردم.»
فاضلاب در کوچه خاکی
نخستین چیزی که در نگاه اول به چشم می‌آید، گندابی است که از جوی‌های تنگ و کثیف از جلوی درِ خانه‌ها می‌گذرد. در هر کوچه به موازات ردیف خانه‌ها و آلونک‌ها، جوی باریکی کشیده شده که فاضلاب و پساب‌های خانگی مستقیم از آشپرخانه‌ها، توالت‌ها و حمام‌ها به آنها می‌ریزند. در بازدید چند سال گذشته استاندار، نمایندگان و فرماندار از این محله مشکلاتی همچون آسفالت معابر، احداث شبکه فاضلاب، احداث دبیرستان دخترانه و پسرانه، تاسیس خانه بهداشت و درمان، مشکل ارتباط با منطقه فرهنگیان و... مطرح شد که آنها بر رفع این مشکلات تأکید کردند اما گذشت آن روزگار، گویا فراموش کردند بازدید و وعده‌هایشان را.
مدرسه پوسیده
فالح، ساکن محله بروال که در مقطع کارشناسی ارشد تحصیل می‌کند، می‌گوید: «مانده‌ایم شهری هستیم، روستایی یا خارج از محدوده؟ اصلا هستیم؟ دیده می‌شویم؟ معلق مانده ایم میان زمین و آسمان. در کنار فرودگاه و چاه‌های نفت ساکنیم و نگاه می‌کنیم به پرواز و استخراج.» علی از دیگر ساکنان محله نیز حال و روز خودشان را اینطور توضیح می‌دهد: «تنها یک مدرسه در این محله وجود دارد و پوسیده شده و قدمتی بیش از 35سال دارد. بروال با جمعیتی بیش از 8هزار نفر نیاز به مدارس بیشتری دارد. ما در این منطقه صدها نفر دانشجو در مقاطع مختلف داریم.» یاسر از دیگر اهالی این منطقه نیز می‌گوید: «14حلقه چاه نفت کوی بروال در مجاورت منطقه فرهنگیان را احاطه کرده و آلودگی ناشی از برداشت نفت اهالی را به ستوه آورده اما شرکت مناطق نفت‌خیز جنوب تاکنون هیچ‌گونه مساعدتی برای بهسازی منطقه نکرده است.»
سلیقه به خرج می‌دهند
اهالی این محل از نمایندگان مردم اهواز در مجلس شورای اسلامی گله‌مندند و معتقدند آنها هستند که می‌توانند به کمک‌شان بیایند. سیدشریف حسینی، نماینده مردم اهواز و باوی در مجلس شورای اسلامی کمبودهای مردم را تأیید می‌کند: «هیچ‌کس نمی‌تواند بگوید که بروال جزو شهر نیست. اگر بگویند بروال روستاست، کاملا بی‌معنی است.» وی می‌‌افزاید: «در سمت چپ این محله فرودگاه واقع شده، سمت راستش زویه و کوی جواهری است. مگر می‌شود تکه‌ای از شهر را جدا کنند و بگویند روستاست؟ متأسفانه سلایق برخی مدیران و نظرات و خواسته‌های شخصی آنها مانع الحاق این بخش از شهر به اهواز شده است.» حسینی یادآور می‌شود: «هم‌اکنون 3سال از گفته استاندار مبنی‌بر روستا بودن بروال گذشته است. باید از استاندار پرسید اگر بروال روستاست، چرا سند روستایی صادر نمی‌کنید؟»
تنها راه جابه‌جایی است
علیرضا عالی‌پور، معاون خدمات شهری شهرداری اهواز درباره مشکل منطقه علی‌آباد (بروال) نیز به مهر گفت: «بروال در حریم غیرقابل ساخت واقع شده است. فاضلاب این منطقه به‌صورت سطحی حتی به باند فرودگاه هم می‌ریخت و باعث ایجاد نیزار در اطراف باند شده بود و همین موضوع باعث شد که فرودگاه از استانداردهای قانونی فاصله و تصمیم به جابه‌جایی بگیرد.» عالی‌پور یکی از راهکارهای حل معضل این منطقه را اعلام آن به‌عنوان بافت فرسوده و سکونتگاه غیررسمی می‌داند. به گفته وی، پس از این کار می‌شود با درنظر گرفتن وام برای آنها مشکل را حل کرد، اما ساکنان قدیمی این منطقه سخن دیگری دارند. آنها می‌گویند که ما در حریم فرودگاه نیستیم؛ «آنها در حریم ما هستند. پیش از اینکه فرودگاه و نفت بیایند، ما اینجا بودیم و همه اینجا زمین کشاورزی بود. اگر وجود ما باعث شده فرودگاه منتقل شود، پس چرا شهرک مهندسان را در امتداد باند ساختند؟»
