براساس گزارش تلگراف، کاوشگر کنجکاوی طی بررسی‌های اخیرش موفق به دو کشف جدید و حیاتی شده‌است. این کاوشگر موفق به کشف بقایای دریاچه آب شیرینی شده‌است که باوجود نبود آب درون آن، تجزیه و تحلیل‌های شیمیایی از خاک و سنگ بستر این دریاچه نشان از این دارند که شرایط این منطقه درحدود 3.6 میلیارد سال پیش برای رشد و نمو حیات میکروبی مناسب بوده‌است.
سنگ‌های موجود در این منطقه حاوی نشانه‌هایی از وجود کربن، هیدروژن، اکسیژن، نیتروژن و سولفور هستند،عناصری که شرایط برای حیات میروبی را فراهم می‌آورند. برروی زمین، حیات باکتریایی کوچکی تحت این شرایط زندگی می‌کنند و می‌توان آنها را درون غارها و در اعماق دریاها یافت.
به گفته محققان این اولین باری‌است که سنگ‌هایی حاوی مدارک وجود یک دریاچه برروی مریخ کشف شده‌اند. باوجود اینکه هیچ گونه حیاتی در میان این سنگ‌ها یافت نشده‌اند، کنجکاوی طی مطالعاتش موفق به یافتن رسوبات رسی شده‌است که نشان‌دهنده وجود تعامل با آب به شمار می‌رود. ماسه‌سنگ‌های یافته شده در این نمونه‌ها نیز مشابه نمونه‌هایی هستند که در میان رودخانه‌های زمین وجود دارند و وجود همین ماسه‌سنگ‌ها باعث شده تا دانشمندان فرض کنند زمانی رودخانه‌ای به این دریاچه می‌ریخته‌است.
وضعیت در مریخ سبز است
کنجکاوی طی تحقیقاتش برروی مریخ دریافته‌است که سطح تشعشعات کیهانی برروی سیاره مریخ به اندازه‌ای نیست که بتواند مانع از انجام ماموریت‌های سرنشین‌دار بلند‌مدت برروی این سیاره شود.
براساس اطلاعاتی که کنجکاوی در اختیار دانشمندان قرار داده، ماموریتی که شامل 180 روز پرواز به سوی مریخ،500 روز اقامت روی مریخ و 180 روز پرواز بازگشت به زمین باشد، فضانوردان را در معرض تشعشعاتی در حدود 1.01 سیورت (یکای دوز معادل در پزشکی) قرار خواهد داد.
برای واضح شدن مقدار این میزان تشعشع، می‌توان گفت که آژانس فضایی اروپا معمولا دوز تشعشعات کیهانی طی دوران فعالیت فضانوردانش را به یک سیورت محدود کرده‌است، مقدار تشعشعاتی که با افزایش پنج‌درصدی ابتلا به سرطان در ارتباط است.
به گفته محققان رقم تشعشعاتی که فضانوردان را در مریخ تحت تاثیر خود قرار خواهد داد، به طور قطع قابل کنترل خواهد بود. دوز یک سیورتی از اشعه برروی مریخ از استاندارد‌های کنونی ناسا فراتر است، این سازمان خطر افزایش ابتلا به سرطان فضانوردانش را بیشتر از 3 درصد قابل تحمل نمی‌بیند. البته این دستور‌العمل‌ها ویژه ماموریت‌هایی است که در مدار پایینی زمین انجام می‌گیرند و احتمال دارد برای سفرهای طولانی‌تر قابل تغییر باشند.
تحقیقات جدید کنجکاوی دقیق‌ترین تصویر از محیط مملو از تشعشعات سطح مریخ و مسیر سفر به سوی مریخ را به تصویر کشیده‌است. این اطلاعات طی سفر 8 ماهه کنجکاوی به سوی مریخ و گذشت 300 روز از اقامت آن برروی سیاره سرخ، با استفاده از ردیاب ارزیاب تشعشعاتی کاوشگر کنجکاوی (RAD)به دست آمده‌است.
محاسبات RAD دو نوع مختلف از تشعشعات را مورد بررسی و ارزیابی قرار داده‌است: تشعشعات ذرات پرانرژی خورشیدی یا SEPها و تشعشعات پرتوهای کیهانی یا GCRها. نتایج این ارزیابی‌ها نشان می‌دهند فضانوردانی که در مریخ اقامت کنند روزانه 0.64 میلی‌سیورت اشعه دریافت خواهند کرد. این میزان تشعشعات سه برابر میزان تشعشعاتی است که فضانوردان در مسیر رسیدن به مریخ به صورت روزانه دریافت خواهند کرد.
با این‌همه دانشمندان می‌گویند محیط تشعشعات مریخ محیطی پویا است و محاسبات کنجکاوی نمی‌تواند به عنوان رقمی قطعی مورد استفاده قرار گیرد. این محاسبات می‌تواند به ناسا در طراحی ماموریت‌های سرنشین‌دار به مریخ کمک کند، هدفی که قرار است تا اواسطه دهه 2030 محقق شود.
