مجموع نظرات: ۰
چهارشنبه ۲۰ آذر ۱۳۹۲ - ۰۹:۰۱
۰ نفر

همشهری آنلاین: رندی شکمن، برنده نوبل پزشکی سال ۲۰۱۳ در اعتراض به عملکرد نشریه‌های علمی مشهوری از قبیل نیچر و ساینس در انتشار مقالات محققان جوان، این نشریات را بایکوت کرده و اعلام کرد دیگر مقاله‌ای برای آنها ارسال نخواهد کرد.

نشریه علمی

براساس گزارش گاردین، شَکمن در مراسم دریافت جایزه نوبل پزشکی سال 2013 با اعلام بایکوت نشریه‌های نیچر،‌سل و ساینس گفت نشریات برتر آکادمیک روند علمی انتشار مقالات را مختل ساخته و سیستم ظالمانه‌ای به راه انداخته‌اند که باید از بین برود.

وی اعلام کرد لابراتوار وی از این پس هیچ مقاله‌ای برای این سه نشریه ارسال نخواهد کرد. وی گفت فشار برای انتشار مقالات در نشریه‌های مجلل علمی محققان را تشویق می‌کند تا از زیر کار شانه خالی کرده و به جای انجام تحقیقات مهم‌تر، در زمینه‌های علمی که بیشتر باب دندان نشریه‌ها است کار کنند. این مشکل به گفته وی توسط دبیرانی که خود دانشمندان حرفه‌ای و فعال نیستند و تنها در زمینه انتخاب مقاله‌های خبرساز حرفه‌ای هستند تشدید شده‌است.

اعتبار انتشار مقاله در نشریه‌های علمی برجسته باعث شده تا آکادمی علوم چین به نویسندگان موفق 30 هزار دلار پاداش بدهد و به گفته شکمن،‌برخی از محققان نیمی از درآمد خود را از این طریق تامین می‌کنند. شکمن در یادداشتی که در گاردین منتشر ساخته نسبت به عملکرد نشریه‌های علمی برجسته ابراز نگرانی شدید کرده و از دیگر اعضای جوامع علمی درخواست کرده نسبت به این موضوع واکنشی نشان دهند.

وی می‌گوید مقاله‌های من در نشریه‌های معروفی منتشر شده‌اند، اما دیگر تمام شد؛ درست همانطور که وال‌استریت باید در برابر نظام پاداش بایستد، استبداد نشریه‌های علمی پرزرق و برق نیز باید شکسته شود. شکمن خود دبیر نشریه eLife است، نشریه‌ای آنلاین که رقیب بزرگی برای نیچر، سل و ساینس به شمار رفته و مقاله‌های ارسال شده برای آن پس از بازبینی و بررسی تیمی از دانشمندان به صورت رایگان منتشر شده و در دسترس عموم قرار می‌گیرند.

اعتراض شکمن نسبت به محدود‌سازی مجازی است که نیچر، سل و ساینس در تعداد مقاله‌های پذیرفته شده ایجاد می‌کنند، سیاستی که به اعتقاد این برنده نوبل، مانند طراحان مدی که مثلا تعداد محدودی از نوعی کیف دستی تولید می‌کنند، میزان تقاضا را شدت می‌بخشد.

وی همچنین از شاخص سنجش مشهور ضریب اثرگذاری که نشریات علمی برای بازاریابی خود به صورت گسترده از آن استفاده می‌کنند، به شدت انتقاد کرد. ضریب اثرگذاری تعداد دفعات ارجاع به مقالات یک نشریه را مورد بررسی قرار داده و به معیاری برای نمایش کیفیت نشریه‌ها تبدیل شده‌است. اما شکمن معتقد است این ضریب برروی علم اثری مسموم‌کننده داشته‌است. شکمن معتقد است یک مقاله علمی می‌تواند بارها مورد ارجاع قرار گیرد زیرا از بار علمی بالایی برخوردار است؛ یا شاید از آن رو که بسیار چشمگیر، محرک و یا نادرست است.

کد خبر 242151
منبع: همشهری آنلاین

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز