به گزارش ایرنا از سازمان فضایی ایران، کاوشگر پژوهش در نخستین روز ازهفته پژوهش با آخرین محموله زیستی حامل دومین میمون فضایی با نام فرگام، بامداد امروز توانست ماموریت زیر مداری خود را با موفقیت کامل پشت سر بگذارد تا جمهوری اسلامی ایران یک گام دیگر به اعزام انسان به فضا نزدیک تر شود.
کاوشگر پژوهش که حامل یک میمون از نژاد رزئوس بود پس از طی یک مسیر زیرمداری تا ارتفاع 120 کیلومتر، در مدت زمان حدود 15 دقیقه توانست به زمین باز گردد و موجود زنده را سالم بازیابی کند.
در طول این ماموریت دانشمندان فضایی کشور توانستند علایم محیطی داخل محموله زیستی از جمله صوت، تصویر، ترکیب گازی و علائم حیاتی موجود زنده نظیر نوار قلب و شاخصهای تعیین کننده وضعیت عمومی در طول پرواز زیر مداری را ثبت و کنترل نموده و در ایستگاه‌های زمینی آنها را لحظه به لحظه رویت کنند.
این اطلاعات دریافتی به متخصصین کشورمان این فرصت را می‌دهد تا در زمینه‌های گوناگون از جمله زیست فضایی، فیزیولوژی، هوافضا و مهندسی پزشکی تحقیقات در حوزه فناوری فضایی تامین کنند.
پرتاب کاوشگر پژوهش و بازیابی آن، گام بلند دیگری در راستای نزدیک شدن جمهوری اسلامی ایران به اعزام انسان به فضا به شمار می رود.
از ویژگی های جدیداین کاوشگر می توان به استفاده از پرتابگر با سوخت مایع که به دلیل اعمال سطح شتاب و ارتعاش پایین تر بر محموله زیستی نسبت به پرتابگر های قبلی جهت ماموریت های حامل موجود زنده از قابلیت های بالا تری برخوردار است اشاره کرد.
به کار گیری فناوری ضربه گیر فرود برای کاهش ضربه وارده به موجود زنده در زمان نشست، حداقل سازی زمان جستجو و نجات محموله و پاسخگویی مطلوب چتر نجات در مرحله پایانی پرواز از دیگر ویژگی های کاوشگر پژوهش به شمار می رود.
در بهمن ماه سال 1391 دانشمندان ایرانی برای نخستین بار موفق شدند توسط ˈکاوشگر پیشگام ˈ اولین میمون را به فضا پرتاب و به سلامت بازیابی کنند. با تکرار این موفقیت و دستاوردهای جدید آن، جایگاه جمهوری اسلامی ایران در فناوری زیست- فضایی بیش از پیش تثبیت شد.
جمهوری اسلامی ایران در سال 1387با پرتاب کاملا مستقل اولین ماهواره ایرانی با نام امید توانست وارد باشگاه فضایی جهان شود.
محمد ابراهیمی چندی پیش درباره پرتاب کاوشگرها فته بود: فرستادن فضانورد به مدار زمین در دو مرحله ˈاعزام انسان به زیر مدار و اعزام مداری تقسیم بندی می‌شودˈ که این طرح هنوز به صورت رسمی آغاز نشده است.
وی مساعد بودن شرایط جوی و آب و هوایی را از جمله الزامات اعزام موجود زنده به فضا عنوان کرد و گفت: دومین کاوشگر پیشگام پرتابی متفاوت از کاوشگر پیشگام یک خواهد داشت.
رییس پژوهشکده سامانه های فضانوردی سازمان فضایی ایران با بیان اینکه این کپسول زیستی حامل سوخت مایع خواهد بود اما کاوشگر آن همان کاوشگر پیشگام است، افزود: اکنون عملیات آماده سازی چند میمون از نژاد رزئوس در حال انجام است و علاوه بر این تست چند موجود زنده در ابعاد میمون نیز برای اعزام به فضا در دست انجام است.
ابراهیمی در توضیح نوع سوخت حامل فضایی گفت: نوع سوختی که حامل های فضایی دارد در دو نوع جامد و مایع است که در پرتاب اولیه میمون فضانورد از سوخت جامد استفاده شد که شتاب بیشتری ایجاد می کنند اما سوختهای مایع شتاب کمتری دارند که برای سلامتی موجود زنده و حفاظت از آن سوخت مناسبتری محسوب می شود.
وی تفاوت شتاب در استفاده از سوخت مایع نسبت به سوخت جامد را کاهش حدود 60 درصدی عنوان کرد و گفت: در سوخت مایع شتاب حامل فضایی 60 درصد کاهش می یابد و برای مثال اگر در حامل فضایی سوخت جامد شتاب 10 درنظر گرفته شده بود با سوخت مایع این شتاب به حدود 6 می رسد که این مقوله بسیار مفید است و ما را از نظر ساخت فضاپیما آماده تر می کند.
رییس پژوهشکده سامانه های فضانوردی سازمان فضایی ایران تاکید کرد: موجود زنده ای که قرار است برای بار دوم به فضا فرستاده شود از همان نسل و نژاد میمون پیشگام - نژاد رزئوس - خواهد بود.
9 گام برای اعزام فضانورد ایران به مدار
مدیر پروژه اعزام انسان به فضا 9 گام اعزام نخستین فضانورد ایرانی در مدار زمین را موجودات کوچک، موجودات بزرگ، فضانورد به زیرمداری، موجودات کوچک در مدار، بازگشت کپسول زیستی از مدار، آمادگی برای فرستادن کپسول زیستی حاوی انسان به مدار، تست بدون سرنشین و تست باروبات و نهایتا فضانورد در مدار عنوان کرد.
ابراهیمی افزود: میزان موفقیت در پروژه اعزام انسان به فضا به دو عامل ˈمیزان سرمایه گذاری در این بخشˈ و ˈمدیریت خوب و ظرفیت سازی برای جذب افراد توانمند بستگی دارد.
