دانشمندان آمریکایی آزمایش فوق‌العاده‌ای برای وارونه کردن روند پیری روی حیوانات بخصوص موش‌ها انجام داده‌اند. آنها در این آزمایش از یک ماده شیمیایی برای جوان کردن ماهیچه موش‌ها استفاده کردند. نتیجه مانند؛ تبدیل یک ماهیچه شصت ساله به ماهیچه‌ای بیست ساله بود. البته قدرت ماهیچه جوان شده، افزایش پیدا نکرده بود.
این تحقیق در نشریه علمی سل، مکانیزمی کاملا تازه‌ای برای پیری ارئه می‌کند که می‌تواند، روند پیری را معکوس کند. اگر چه، پیر شدن را یک جاده یک طرفه می‌دانند، با این وجود، محققان دانشگاه هاروارد تلاش می‌کنند تا امکان برگشت بعضی از جنبه‌های پیری را امکان پذیر کنند.
آنها روی یک ماده شیمیایی به نام "ان‌ای‌دی" تحقیق کردند. این ماده در تمام سلول‌های بدن به موازات افزایش سن کاهش می‌یابد و کاهش ماده شیمیایی ان‌ای‌دی، عملکرد میتوکندری را کند می‌کند.
وظیفه میتوکندری تولید انرژی در تمام سلول‌های بدن است. کاهش فعالیت میتوکندری باعث کاهش تولید انرژی و در نهایت پیری می‌شود. در این آزمایش محققان به موش‌ها یک ماده شیمیایی دادند که در بدن آنها به صورت طبیعی به ان‌ای‌دی تبدیل شده و روند پیری موش‌ها را معکوس ساخت.
ادامه تجویز دارو به مدت یک هفته، ماهیچه‌های بدن موش‌های دو ساله را تبدیل به ماهیچه بدن موش‌های شش ماهه کرد. همچنین، میتوکندری سلولی، تحرک ماهیچه‌ای و مقاومت به انسولین در بدن موش ها نیز تغییر کرد.
دکتر آنا گومز یکی از محققان بخش ژنتیک دانشکده پزشکی هاروارد در زمینه این تحقیقات می‌گوید: به نظر ما این یک یافته خیلی مهم است. هر چند، بعد از جوان شدن ماهیچه‌ها ممکن است، مدت بیشتری طول بکشد که قدرت و نیروی جوانی را باز یابند. اما این یافته نمی‌تواند درمان قطعی برای پیری باشد. باقی جنبه‌های پیری مثل کوتاه شدن تلومرها و آسیب‌هایی که به دی‌ان‌ای وارد می‌شود، هنوز قابل بازگشت نیستند.
از نظر دکتر گومز؛ پیر شدن جنبه‌های مختلفی دارد. فقط یک جزء از بدن انسان درگیر این موضوع نیست که ما بتوانیم از پیر شدن آن قسمت جلوگیری کنیم. اگرچه تحقیقات جدید، چشم اندازه خوبی به ما داده است با وجود آن نباید تلاش برای جلوگیری از سالخوردگی از سن بیست سالگی آشروع شود. بلکه بهتر است از زمانی آغاز شود که به اندازه کافی عمر کرده باشیم. البته نه زمانی که خیلی پیر شده باشیم و سلول‌ها آسیب دیده باشند. برای مثال؛ چهل سالگی می‌تواند سن مناسبی برای پیشگیری از روند پیری باشد.
پروفسور تیم اسپکتور از دانشگاه کینگزکالج لندن - انگلیس در این باره می‌گوید: این یافته خیلی هیجان‌انگیز و اغواگرانه است. اینکه بدانیم بعضی از جنبه‌های پیری قابل بازگشت هستند. ولی هنوز راه طولانی در پیش داریم تا نتیجه این تحقیقات را بر روی انسان‌ها آزمایش کنیم.
چرا که موش‌ها باید زمان طولانی‌تری در معرض درمان قرار بگیرند تا تغییراتی که در سلول ها حاصل شده زمان این را داشته باشند که در کل ارگان‌ها تاثیر خود را آشکار کنند. تنها تغییرات شیمیایی و فیزیکی برای به عقب راندن تاثیرات پیری در موش‌ها کافی نیستد.
با این وجود، محققان می‌خواهند نتیجه این آزمایش‌ها را در سال 2015 میلادی بر روی انسان‌ها در کلینیک پزشکی آغاز کنند.
