نصرالله جهانگرد در گفتگو با همشهری آنلاین درباره اولین دستور کار ارتباطاتیها بعد از دکتر معتمدنژاد گفت: آخرین کاری که دکتر معتمدنژاد ساماندهی میکرد حوزه جامعه اطلاعاتی بود. ارتباطات در دوران معاصر از یک ساختار یک سوبه به دو سویه و سپس به حالت شبکهای تبدیل شد.
وی با بیان اینکه امروز در جهان معاصر با فضای ارتباطات مواجه هستیم که در آن انبوهی از جامعه فارغ از حوزه جغرافیایی میتوانند با هم تعامل رو در رو پیدا کنند، افزود: شناخت این قلمرو و فضا، آداب و اخلاق آن و نحوه استفاده از توانمندیها با احتراز از ریسکهای آن مسئله روز ماست و لازم است حوزههای علمی ارتباطات نسبت به شناخت این قلمرو اهتمام ورزند.
معاون وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات خاطرنشان کرد: زحماتی که دکتر معتمدنژاد برای پایهگذاری این قلمرو در حوزه ارتباطات متحمل شد، شروع کار بوده و اکنون ارتباطاتیها باید آن را بارور کنند تا بتوانیم از نتایجش در حوزههای اجتماعی، فرهنگی و اجرایی کشور استفاده کنیم.
رئیس سازمان فناوری اطلاعات ایران درباره مأموریت فعالان حوزه ارتباطات برای بومیسازی این علم نیز گفت: در تمام حوزههای علوم از جمع سواد جهانی متأثر هستیم. در حوزه علوم انسانی نیازمند هستیم که در مواجهه با عصر جدید دارای سواد بومی شویم به همین خاطر لازم است در قلمرو علوم انسانی در همه ابعادش اعم از ارتباطات، اقتصاد، فرهنگ، جامعهشناسی و روانشناسی نسبت به مواجهه با مسائل عصر جدید مبادرت به پژوهش میدانی داخلی کنیم تا ادبیات بومی خلق شود.
جهانگرد افزود: نیازمند سواد و شناخت جهان معاصر در این حوزهها از منظر مسائل خودمان هستیم و در این حوزه خیلی خیلی فقیر هستیم. لذا از منظر کار خودم به شدت از حوزه مطالعات علوم انسانی در رابطه با عصر جدید و مسائل جامعه اطلاعاتی استقبال و حمایت میکنم.
وی درباره ضرورتهای ثبت میراث دکتر معتمدنژاد نیز اظهار داشت: بخشی از میراث دکتر معتمدنژاد ناظر بر رفتار علمی استاد بود. به قول خود دکتر معتمدنژاد، وی معلمی ساده بود اما اخلاق، همگرایی و محبت او موجب شکلگیری نهادهای اجتماعی وسیعی پیرامون این رشته شد. اکنون نیازمند این هستیم که اینها تکرار شود و اشاعه پیدا کند.
جهانگرد افزود: دکتر معتمدنژاد در حوزه دانشورزی بسیار خلاق و نوآور بود و نسبت به تحولات پیرامون در سطح بینالملل و داخل، بسیار آگاه و حساس بود که اکنون تعمیق این میراث و جلو بردن این دانش و گسترش آن مسئله روز ماست.