به گزارش مهر، طرح آمارگیری هزینه و درآمد خانوار با قدمتی 50 ساله از مهمترین طرحهای آماری مرکز آمار ایران است. هدف کلی این طرح برآورد متوسط هزینهها و درآمد یک خانوار شهری و یک خانوار روستایی در سطح کشور و استانها است.
در سال 1391 تعداد خانوارهای آمارگیری شده در این طرح 18535 خانوار نمونه در نقاط شهری و 19657 خانوار نمونه در نقاط روستایی کشور است.
نگاهی به اهم نتایج طرح در سال 1391 در مناطق شهری و روستایی نشان میدهد متوسط کل هزینههای خالص سالانه یک خانوار شهری 164 میلیون و 281 هزار ریال بوده است که نسبت به رقم مشابه در سال قبل 23.8 درصد افزایش نشان میدهد.
از کل هزینه سالانه خانوار شهری 44 میلیون و 570 هزار ریال با سهم 27.1 درصد مربوط به هزینههای خوراکی و دخانی و 119 میلیون و 711 هزار ریال با سهم 72.9 درصد مربوط به هزینههای غیرخوراکی بوده است. در بین هزینههای خوراکی و دخانی، بیشترین سهم با 24 درصد مربوط به هزینه گوشت و در بین هزینههای غیرخوراکی بیشترین سهم با 46 درصد مربوط به مسکن بوده است.
در همین حال، متوسط درآمد اظهار شده سالانه یک خانوار شهری 167 میلیون و 241 هزار ریال بوده که نسبت به سال قبل 28.3 درصد افزایش داشته است. منابع تامین درآمد خانوارهای شهری نشان میدهد که 27.7 درصد درآمد از مشاغل مزد و حقوق بگیری، 168 درصد از مشاغل آزاد کشاورزی و غیرکشاورزی و 556 درصد از محل درآمدهای متفرقه خانوار تامین شده است.
93 درصد از خانوارهای آمارگیری شده شهری از گاز لوله کشی، 92 درصد از تلفن همراه و 42 درصد از اتومبیل شخصی استفاده کردهاند. این ارقام برای سال 1390 به ترتیب 92، 90 و 40 درصد بوده است. همچنین نحوه تصرف محل سکونت 22 درصد از خانوارهای شهری، اجاری و رهنی است که در سال 1390 این رقم 23 درصد بوده است.
گزارش مرکز آمار ایران میافزاید: متوسط کل هزینه خالص سالانه یک خانوار روستایی 108 میلیون و 188 هزار ریال بوده است که نسبت به سال قبل 28.8 درصد افزایش نشان می دهد.
از کل هزینه سالانه خانوار روستایی 45 میلیون و 796 هزار ریال با سهم 42.3 درصد مربوط به هزینههای خوراکی و دخانی و 62 میلیون و 391 هزار ریال با سهم 57.7 درصد مربوط به هزینههای غیرخوراکی بوده است.
در بین هزینههای خوراکی و دخانی بیشترین سهم با 25 درصد سهم مربوط به هزینه آرد، رشته، غلات، نان و فرآوردههای آن و در بین هزینههای غیرخوراکی، بیشترین سهم با 28.1 درصد مربوط به مسکن بوده است.
متوسط درآمد اظهار شده سالانه یک خانوار روستایی 101 میلیون و 281 هزار ریال بوده است که نسبت به سال قبل 27 درصد افزایش داشته است. منابع تامین درآمد خانوارهای روستایی نشان میدهد که 24.9 درصد از مشاغل مزد و حقوق بگیری، 28.8 درصد از مشاغل آزاد کشاورزی و غیرکشاورزی و 46.4 درصد از محل درآمدهای متفرقه خانوار متفرقه خانوار تامین شده است.
48 درصد از خانوارهای آمارگیری شده روستایی از گاز لوله کشی، 81 درصد از تلفن همراه و 22 درصد از اتومبیل شخصی استفاده کردهاند. این ارقام برای سال 1390 به ترتیب 45، 78 و 20 درصد بوده است. همچنین نحوه تصرف محل سکونت 5 درصد از خانوارهای روستایی، اجرای و رهنی است که در سال 1390 این رقم 5.2 درصد بوده است.