براساس گزارش BBC، در تصویری که توسط هابل به ثبت رسیده، قوس‌های آبی رنگ کهکشان‌هایی دورافتاده هستند و تصویری که از آنها دیده می‌شود، چهره آنها را در 12 میلیارد سال پیش نشان می‌دهد، یعنی کمی پس از وقوع انفجار بزرگ. این اجرام پنهان، از طریق بزرگنمایی لنزی خوشه Abell 2744 آشکار شده‌اند.
این اولین مجموعه از مناظر بسیار عمیق جهان هستی است که توسط برنامه رصد Frontier Fields تلسکوپ هابل به ثبت رسیده‌است. در پیش زمینه تصویر می‌توان کهکشان‌های مارپیچی و بیضوی خوشه Abell 2744 را مشاهده کرد، خوشه کهکشانی عظیمی که در صورت فلکی پیکرتراش قرار گرفته‌است.
تصویر هابل از دورافتاده‌ترین اجرام کیهانی جهان
دلیل انتخاب نام پاندورا برای خوشه کهکشانی دورافتاده تاریخ تکامل عجیب و خشن این مجموعه کهکشانی بوده‌است که توانست پدیده‌های جدیدی را به اخترشناسان معرفی کند.
کشش گرانشی قدرتمند Abell عملکردی مانند یک لنز داشته و نور اجرام بسیار دورافتاده را که از پس زمینه به سوی آن می‌تابند،منحرف کرده و بزرگنمایی می‌کند. هابل با کمک گرفتن از نوردهی طولانی مدت توانست سه هزار کهکشان را که در پس‌زمینه Abell قرار گرفته‌اند را آشکار کند.
کم‌نورترین این کهکشان‌ها 10 تا 20 بار بی‌رمق‌تر از تمامی کهکشان‌هایی است که تاکنون رصد شده‌است.با این همه این کهکشان‌ها به لطف قدرت بزرگنمایی کهکشان Abell درخشان‌تر دیده می‌شوند،اما درست مانند اتاق آینه که چهره انسان را از شکل افتاده نشان می‌دهد، پدیده بزرگنمایی گرانشی نیز کهکشان‌ها را ناواضح، کش‌آمده و چند‌گانه نمایش می‌دهد.
چهره 13.2 میلیارد سال پیش یکی از اولین کهکشان‌هایی که در جهان متولد شده‌است
قرار است این تصویر با تصاویر به ثبت رسیده توسط تلسکوپ‌های اسپیتزر و چاندار ترکیب شده و سندی جدید درباره منشا شکل‌گیری کهکشان‌ها و سیاه‌چاله‌ها در اختیار اخترشناسان قرار گیرد.
هابل در این تصویر توانست چهار کهکشان بسیار جوان را به نمایش بگذارد که 13.2 میلیارد سال پیش، یعتی 500 میلیون سال پس از انفجار بزرگ یا مهبانگ متولد شده‌اند. درخشان‌ترین این کهکشان‌ها با سرعتی 50 برابر بیشتر از کهکشان راه‌شیری ستاره می‌سازد اما ابعاد آن یک بیشتم کهکشان زمین است.
کشف کهکشان‌هایی که درخشش 10 تا 20 برابر بیشتر از هر کهکشان درخشان دیگری که تاکنون رصد شده نیز از دیگر شگفتی‌های این کشف جدید است. اخترشناسان ساخته شدن چنین کهکشان‌های درخشانی را در آن زمان که جهان سال‌های اولیه زندگی‌اش را پشت‌سر می‌گذاشت، کاملا غیر منتظره می‌دانند.
همچنین اخترشناسان برای اولین بار توانستند جرم اولیه کهکشان‌ها را به کمک تلسکوپ اسپیتزر و به واسطه محاسبه درخشش اولیه آنها محاسبه کنند. این کهکشان‌ها نسبت به زمانی که در آن متولد شده‌اند بسیار بزرگ بوده‌اند اما نسبت به کهکشان راه شیری بسیار ریزند زیرا ابعاد آنها یک درصد از این کهکشان را تشکیل می‌دهد.
