به تعبیر دیگر، فضاهای مسقّف در اماکن مقدّس همچون حرم ائمهی اطهار(ع) را که بیشتر کاربرد عبادی و فرهنگی دارد، رواق گویند.
رواق فضای سرپوشیده، نیمهباز و ممتدی (راهرومانند) است که برای ایجاد ارتباط بین فضاها کاربرد دارد و بیشتر در اطراف حیاطها در یک، دو، سه و چهار جبهه، یا اطراف یک فضای ساخته شدهی برونگرا ساخته میشود.
رواقها، بناهایی با ارتفاعهای مختلف هستند که بهتدریج در اطراف روضهی مبارکه ساخته شده و بهمرور تغییراتی در آنها بهوجود آمده است که هر یک از این بناها دارای موقعیت مکانی، ابعاد، سابقهی تاریخی، تزیینات، کتیبههای نفیس و... میباشد.
در حرم مطهر امام رضا(ع) درحال حاضر سی رواق وجود دارد که قدیمیترین آن، رواق دارالحفاظ است؛ بزرگترین آن، رواق امامخمینی(ره) و کوچکترین آن، رواق دارالعزه میباشد.
رواقهای بارگاه منوّر رضوی عبارتنداز: حاتم خانی، دارالسعاده، دارالضیافه، گنبد اللهوردیخان، توحیدخانه، دارالفیض، دارالشکر، دارالاخلاص، دارالشرف، دارالسیاده، دارالحفاظ، دارالسلام، دارالعزه، دارالسرور، دارالذکر، دارالزهد، دارالعباده، دارالولایه، دارالهدایه، دارالرحمه، دارالاجابه، دارالحکمه، دارالحجه، دارالکرامه، امامخمینی(ره)، غدیر، کوثر، شیخبهایی، شیخطوسی و حرّعاملی.
کلمه «دار» در اول نام رواقها به معنای سرای خانه است. بنابراین دارالزهد به معنای سرای زهد و پارسایی، دارالشرف به معنای سرای شرف، دارالحفاظ به معنای سرای حافظان قرآن و... میباشد.
- منبع: aqr