پزشکان از ابتدا متوجه شدند که این نوزاد دچار مشکل است چرا که به نظر می‌رسید سرش سریع‌تر از حد معمول برای کودکانی در این سن رشد می‌کند. اسکن مغز نشان‌دهنده وجود توموری حاوی ساختاری کاملا شبیه دندان‌هایی بود که به طور طبیعی در فک پایینی رشد می‌کنند.
این کودک برای خارج کردن این تومور تحت عمل جراحی مغزی قرار گرفت، و در حین این عمل پزشکان متوجه شدند این تومور حاوی چندین دندان کاملا شکل‌گرفته است.
پزشکان پس از تجزیه و تحلیل بافت تومور به این نتیجه رسیدند که این کودک دچار کرانیوفارنژیوم است؛ تومور مغزی نادری که می‌تواند به اندازه‌ای بزرگتر از یک توپ گلف رشد کند، اما به جاهای دیگر بدن انتشار پیدا نمی‌کند.
دکتر نارلین بیتی، جراح اعصاب در مرکز پزشکی دانشگاه مریلند که عمل جراحی بر روی این نوزاد را به همراه همکارش دکتر ادوارد آهن، از مرکز کودکان جانز هاپکینز انجام داده است، می‌گوید پژوهشگران همیشه حدس می‌زدند که این تومورها از سلول‌های مشابهی که در ساختن دندان دخیل هستند، منشا گرفته باشند، اما تاکنون پزشکان هرگز دندان‌های واقعی را در این تومورها ندیده بودند.
بیتی می‌گوید: «دیدن دندان در هر نوع توموری در مغز پدیده نادری است. در میان کرانیوفانژیوم‌ها تا به حال موردی اینچنین گزارش نشده است.»
بیتی می‌گوید کرانیوفارنژیوم‌ها معمولا حاوی رسوبات کلسیم هستند، «اما هنگامی که ما یک دندان کامل را از مغز بیرون کشیدیم...به نظرم با شرایط متفاوتی روبرو بودیم.»
به گفته بیتی قبلا در مغزهای انسان‌ها دندان یافت شده بود، اما فقط در تومورهایی به نام تراتوم؛ این تومورها از این لحاظ که حاوی هر سه نوع بافت یافت‌شده در رویان انسان در مراحل ابتدایی هستند، منحصر به فرد به شمار می‌روند.
کرانیوفارنژیوم‌ها در اغلب موارد در کودکان در سن ۵ تا ۱۴ سال تشخیص داده می‌شوندِ و در کودکان در سنین کمتر از ۲ سال نادر هستند.
این پژوهشگران می‌گویند این پسر به خوبی در حال رشد است. اما به گفته بیتی از آنجایی که کرانیوفارنژیوم‌ها تومورهای غده هیپوفیز - غده‌ای در مغز که بسیاری از هورمون‌های مهم را آزاد می‌کند- هستند، اغلب باعث مشکلات هورمونی می‌شوند.
به گفته بیتی در مورد این پسر، تومور اتصالات طبیعی در مغز را که امکان آزاد شدن برخی از هورمون‌ها را می‌دهند، تخریب کرده بود. بنابراین او برای بقیه زندگیش برای جایگزینی هورمون‌ها باید تحت درمان هورمونی قرار گیرد.
بیتی می‌گوید این پسر دارای توموری بزرگی درست در مرکز مغزش بود و اگر امکانات جراحی مدرن در اختیار نبود، زنده باقی نمی‌ماند.
به گفته او دندان‌ها برای بررسی بیشتر به نزد یک آسیب‌شناس فرستاده شده است، و عموما این نمونه‌های باقتی برای سال‌ها نگهداری می‌شوند در صورت نیاز مورد بررسی بیشتر قرار گیرند.
گزارش این مورد بیماری در شماره ۲۷ فوریه ژورنال پزشکی نیوانگلند (NEJM) منتشر شده است.
