بابک دربیکی، رییس مرکز روابط عمومی و اطلاع‌رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در گفت‌وگو با خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در پاسخ به سؤالی درباره بیانات اخیر مقام معظم رهبری در خصوص مسائل فرهنگی کشور گفت: مقام معظم رهبری حداقل در زمامداری دو رییس‌جمهور پیشین آقایان خاتمی و احمدینژاد همواره دغدغه فرهنگی خود را به طور مستقیم بیان کرده‌اند؛ این موضوع، هم به دلیل دغدغه‌های شخص مقام معظم رهبری در این حوزه، هم گستره دربرگیری فرهنگی و نیز پیچیدگی‌های این حوزه و نیز وجود منظرهای متنوع در آن و حساسیت اقشار مختلف مردم، امری طبیعی است. قطعا اگر مقام معظم رهبری در خصوص یک دستگاه مشخص نظر خاصی داشتند، نظر خود را بیان می‌کردند. بحث فرهنگ و دغدغه‌های ایشان در این حوزه، به شکلی کلی است و دستگاه‌های مختلفی را شامل می‌شود که تنها بخشی از آن دولت است. کافی است به تفریغ و توزیع بودجه‌های رسمی و درآمدهای مجموعه‌های مختلف که در حوزه فرهنگ کار می‌کنند، نگاهی بیندازیم تا سهم دولت در برنامه‌های فرهنگی روشن شود. در این میان گرچه نقش صدا و سیما نیز بسیار مهم است اما حتی بودجه صدا و سیما نیز در مقابل برخی از هزینه‌هایی که در حوزه فرهنگ می‌شود چندان زیاد نیست.
او با اشاره به این‌که برخی مطابق معمول برای کوبیدن رقیب و رفع مسئولیت از خود، تلاش کرده‌اند دغدغه‌های مقام معظم رهبری را تا حد گله از وزارت ارشاد تقلیل دهند،مطرح کرد: نگاه مقام معظم رهبری به بحث فرهنگ و دغدغه‌های ایشان، بحثی مقطعی و گله از یک دستگاه نیست، بلکه نگاهی عمیق و راهبردی است که باید مورد توجه همه نهادهای دولتی و غیردولتی باشد، لذا به اعتقاد من نگاه ایشان را نه تنها در دستگاه‌های اجرایی، که باید در حوزه فرهنگ عمومی به طور جدی پیگیری و مطالبه کرد. در بحث سیاستگذاری و اجرایی حوزه فرهنگ نباید فقط دولت و وزارت‌خانه‌های تابعه مانند فرهنگ و ارشاد اسلامی، آموزش و پرورش و یا علوم، تحقیقات و فناوری را موثر دانست. حتی با قرار دادن صدا و سیما در کنار دولت نیز همچنان این نقش، ناقص است. هر نهادی در هر حوزه‌ای امروزه به عنوان فرهنگ‌سازی و ترویج فرهنگ، بخشی از بودجه و فعالیت‌های خود را به این امر اختصاص می‌دهد، اما معلوم نیست وقتی گله‌های فرهنگی مطرح می‌شود چرا ناگهان آنان انگشت اتهام را به سوی دولت و یا گاهی صداوسیما می‌گیرند. جالب است که ظاهرا فرقی هم نمی‌کند این دولت، دولت خاتمی باشد، دولت احمدینژاد باشد و یا دولت روحانی، مهم آن است که بتوانند اهداف خاصی را پیگیری کنند.
مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ادامه داد: هر فرد آگاهی از پیچیدگی‌های کار فرهنگی باخبر است و نقش و سهم نهادهای مختلف را در این حوزه می‌داند، لذا وقتی برخی دوستان گله‌های فرهنگی بحق مقام معظم رهبری را وسیله‌ای برای ایراد اتهام به سوی یک وزارت‌خانه قرار می‌دهند، در اذهان نوعی فرافکنی را متبادر ساخته و به نظر می‌رسد با هیاهوی رسانه‌یی به دنبال در سایه قرار دادن نهادهای دیگر و یا رفع مسئولیت از خود هستند.
دربیکی بیانیه وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پاسخ به فرمایشات مقام معظم رهبری را ناشی از مسئولیت‌پذیری وزیر ارشاد دانست و گفت: مجموعه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، قطعا هیچ‌گاه از خطوط قرمز عبور نکرده و نمی‌کند و این مجموعه همچنان با اعتقاد راسخ به ارزش‌های انقلاب، مانند گذشته، با قوت به کار خود ادامه داده و در این راه خود را از نقد نخبگان و توصیه‌های علما بی‌نیاز نمی داند؛ همچنان‌که همواره توصیه‌های مقام معظم رهبری را مد نظر قرار می‌دهد.
رییس مرکز روابط عمومی و اطلاع‌رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با تاکید بر این که مردم مطمئن باشند بر عهدی که با آن‌ها بسته‌ایم، پایداریم، گفت: دروغ‌پراکنی‌های زیادی که این روزها علیه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و در شکل کلی علیه دولت می‌شود، ناشی از نبود پایگاه اجتماعی این نیروهاست که به نوعی تلاش برای مطرح نگه‌داشتن خود در صحنه سیاسی آتی است.
او در عین حال اضافه کرد: حساب منتقدان را از دروغ‌پراکنان جدا می دانیم. نقد لازمه حیات سیاسی دولت سالم و پویاست.
مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی همچنین درباره نگاه وزارت ارشاد در رابطه با افرادی مانند ابراهیم حاتمی‌کیا که در حوزه‌های مختلف به منتقدان وزارت ارشاد تبدیل شده‌اند، گفت: ایشان فرزند انقلاب است و در خط مقدم آن حضور داشته و دارد و از این حیث برای ما کاملا محترم است. او اگر هشت سال سکوت کرده بود، امروزه حق دارد حرف بزند و حتی حق دارد بر سر ما فریاد بکشد و نظر خود را بگوید؛ ما نه تنها نمی‌رنجیم که حق نداریم برنجیم. وظیفه ما توجه به دغدغه‌های سرمایه‌های انسانی این کشور است. حاتمی‌کیا اگر حرف می‌زند و اگر فریاد می‌کشد، حتما مشکلی وجود داشته و یا دارد و ما به جای تقابل، باید به آن رسیدگی کنیم. ما حق نداریم به واسطه اختلاف سلیقه، سرمایه‌های انسانی این کشور را نادیده گرفته و یا به آن‌ها بی‌توجه باشیم.
