هیچ گروه و تخصصی هم از این امکانات جدید بی‌بهره نمی‌ماند؛ حتی دنیای پزشکی.
این بار رسانه‌ها خبر از ابداع یک روش کامپیوتری برای تشخیص سرطان گردن رحم داده‌اند؛ آزمونی که حساسیت آن برای پیدا کردن افراد در معرض خطر، اندکی بیشتر از آزمون‌های رایج است و این یعنی شناسایی تعداد بیشتری از افرادی که ممکن است در مراحل بعدی دچار سرطان شوند؛ قبل از این‌که کار از کار بگذرد.
ابداع این آزمون، کار محققان استرالیایی است و هنوز گزارشی از جزئیات آن منتشر نشده است. اما به گزارش بی‌بی‌سی، این آزمون می‌تواند 3/1 برابر حساس‌تر از آزمون‌های رایج عمل کند و افراد در مرحله بالا را شناسایی کند.
همچنین افراد در مرحله پایین‌تر نیز با این آزمون بیشتر شناسایی می‌شوند. به این ترتیب نیاز به مراجعه زنان در دفعات بعدی کمتر می‌شود. این برنامه کامپیوتری، ThinPrep Imager نام دارد و کارش خواندن نمونه‌های تهیه شده از گردن رحم است و آن‌طور که در دانشگاه سیدنی روی آن مطالعه انجام شده، کارآیی آن بهتر از آزمون‌های فعلی است. البته درباره چگونگی گرفتن نمونه و همین‌طور هزینه انجام آزمون چیزی گفته نشده است.
در آزمون‌های فعلی، نمونه سلولی توسط یک سواپ از دهانه رحم برداشته می‌شود و روی لام میکروسکوپی کشیده می‌شود. سپس نمونه رنگ‌آمیزی و زیر میکروسکوپ مشاهده می‌شود.
زنان در سن 25 تا 64 ساله، برای انجام این آزمون که «پاپ‌اسمیر» نام دارد، باید هر 3 تا 5 سال مراجعه کنند. به گفته کارشناسان اداره غربالگری بیماری‌های سرطان انگلیس، جایگزینی این آزمون جدید می‌تواند اطمینان خاطر بیشتری به زنان مراجعه‌کننده بدهد و احتمالاً آنها را به مراجعه به‌موقع، برای غربالگری مراحل پیش‌سرطانی، تشویق خواهد کرد.
فناوری اطلاعات، به معنی در اختیار گذاشتن راه‌های جدید برای ثبت و انتقال داده‌هاست. امکاناتی که این فناوری به ما می‌دهد، کمکمان می‌کند تا از اوضاع و احوالی آگاه شویم که در شرایط معمول ممکن بود از آنها بی‌خبر باشیم.
شرایطی مثل درون بدن، وقتی خوابیم یا وقتی پزشک بالای سرمان نیست تا نبض و فشار خون یا نوار قلبمان را بگیرد. روشن است که این‌گونه امکانات برای ارائه خدمات بهداشتی و پزشکی، یک فرصت طلایی محسوب می‌شود؛ چرا که اصل عمل، چه در حوزه بهداشت و پیشگیری و چه در حوزه درمان، بر « اطلاعات» مبتنی است.
متأسفانه، قشر پزشکی یکی از اقشار تحصیل‌کرده جامعه ماست که مقاومت بیشتری برای استفاده از این‌گونه فناوری‌ها و امکانات طلایی آن، از خود نشان می‌دهد.
با توجه به این‌که این امکانات اصولاً کارکرد و نقش پزشک را در دنیای امروز به‌شدت تغییر داده و همین‌طور توانایی‌های تشخیصی و درمانی را هم سمت و سوی دیگری داده است، این مقاومت شاید برای این قشر زحمتکش و دلسوز جامعه، گران تمام شود؛ به قیمت دور ماندن جدی آنها از ظرفیت‌ها و توان امروز دنیا؛ چرا که به مدد پیشرفت‌های سریع و «روز به روز» این فناوری‌ها، هر چه‌قدر دیرتر به قافله آنها بپیوندیم، فاصله‌مان از آن بیشتر می‌شود و دیرتر می‌توانیم به آنها برسیم.
