این نخستین بار نیست که در زمینه مشکلات دانشگاههای ایران گفته شده و قطعا آخرین بار هم نخواهد بود چراکه آنقدر بودجه‌های دانشگاههای معتبر در ایران کم است که میزان بودجه‌های اختصاصی صرفا می‌تواند صرف هزینه‌های جاری دانشگا ه‌ها شود. اگر تنها سری به دانشگاههای معتبر ایران بزنید و پای صحبت‌های دانشجویان و استادان بنشینید، می‌توانید به خوبی مشکلات دانشجویان و استادان را لمس کنید.علاوه بر این، کافی است فقط بودجه‌های پژوهشی دانشگاههای ایران را با سایر کشورها مقایسه کنید، درحالی‌که بودجه‌های پژوهشی دانشگاه‌ها در کشورهای توسعه یافته، 3تا 4درصد تولید ناخالص ملی است، این میزان در ایران تنها یک درصد است.
این درحالی است که بخش قابل توجهی از تولید علم در دانشگاه‌ها صورت می‌گیرد و جامعه‌ای که مجهز به علم و اطلاعات و فناوری است در دنیای کنونی از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است.امروزه کشورهایی که علم و اطلاعات خود را تجاری می‌کنند هم می‌توانند به نیازهای داخلی پاسخ دهند و هم بازارهای بین‌المللی را در دست گیرند و این مهم جز با تولید پژوهش‌های کاربردی در دانشگاه‌ها که متناسب با نیازهای جامعه و تقاضای بازار باشد، میسر نیست.
نکته قابل تامل آنکه، بخشی از اقتصاد دانش‌بنیان هم که مقام معظم رهبری بارها و بارها بر آن تأکید داشته و دارند، به مدد تولید علم و پژوهش در مراکز دانشگاهی و پژوهشی محقق خواهد شد بنابراین، ضروری است که به نیازهای دانشگاه‌ها توجه شود چرا که قطعا ارتقای کیفیت آموزشی و پژوهشی در دانشگاه‌ها می‌تواند دستاوردهای خوبی برای کشور به همراه داشته باشد.
اگر ایران در زمینه فناوری هسته‌ای، داروسازی، پزشکی، فضایی، نانو تکنولوژی و سایر زمینه‌ها به پیشرفت‌های قابل توجهی دست یافته است به مدد تولید علم و پژوهش، کاربردی‌کردن آن و غیرت و تعصب دانشمندان ایرانی بوده که بسیاری از آنها در همین دانشگاههای با امکانات و تجهیزات کم و با بودجه‌های پژوهشی ناکافی و با مشقت و سختی برای رسیدن به اهداف والای خود و سربلند کردن ایران اسلامی تلاش کرده‌اند.
دانشگاه وقتی موفق است که بتواند به نیازهای صنعت و جامعه پاسخ دهد و دانشجو و استاد وقتی می‌توانند در این مسیر مهم گام بردارند که امکانات و تجهیزات کافی در زمینه آموزش و پژوهش برای آنها فراهم باشد، این مهم نیاز به بودجه‌های تخصیصی کافی به دانشگاه‌ها دارد حال آنکه در ایران بودجه‌های دانشگاههای معتبر که اتفاقا دانشجویان نخبه و با انگیزه هم در آنجا تحصیل می‌کنند، ناکافی است.
آقایان مسئول، تخصیص بودجه به دانشگاه‌ها، هزینه نیست که سرمایه‌گذاری است. اختصاص بودجه به دانشگا‌های معتبر کشور می‌تواند مسیر رسیدن به اقتصاد مقاومتی را تسهیل کند. بودجه اختصاصی به دانشگاههای معتبر در ایران که توانسته‌اند در بین سایر دانشگاههای جهان، خوش بدرخشند آنقدر کم است که به زعم استادان این دانشگاه‌ها تنها می‌تواند هزینه‌های جاری را آن‌هم نه در حد معقول جبران کند؛ در چنین وضعیتی چگونه دانشگاه می‌تواند به صنعت کمک کند و چگونه اقتصاد دانش بنیان به‌وجود خواهد آمد؟
