نرگس آبیار در نشست نقد و بررسی دومین فیلم خود در سینما فلسطین تهران، این فیلم را دارای نگاهی مردمی به جنگ توصیف کرد و افزود: این اتفاق کمتر در سینمای ایران افتاده است چرا که ما معمولا نگاه از بالا به این مقوله داشتهایم. بازیگر برگزیده جشنواره سیودوم هم با اشاره به دلایل پذیرفتن نقش اصلی شیار143 گفت: فیلمنامه را در شرایطی خواندم که همراه آن 3 فیلمنامه دیگر به من پیشنهاد شده و البته عافیتطلبی آنها بیشتر بود. متأسفانه در سینما نقشهای خوب و درست برای زنان نوشته نمیشود و وقتی پیشنهاد بازی در شیار143مطرح شد، هم دلم میخواست در آن بازی کنم و هم نگران نتیجهاش بودم.
زارعی افزود: معمولا وقتی منطق جواب نمیدهد به نشانهها متوسل میشوم و وقتی برای بازی نقش الفت یا علی گفتم، پایش ایستادم. خانم آبیار یکسری مستند در اختیار من گذاشت و با دیدن یکی از آنها تکلیفم با نقش الفت روشن شد. البته خودم هم با جنگ بیگانه نبودم و جزو نسلی هستم که کودکیشان در سالهای جنگ گذشته است. در بخشی دیگر از این نشست، محمدحسین قاسمی، تهیهکننده شیار 143درباره حواشی و مشکلات تولید این فیلم سخن گفت و حسین معززینیا منتقد جلسه مهمترین ویژگی مثبت آن را رویکرد کارگردان در روایت قصه دانست.