بردشاو درباره گذشته نوشته است: فرهادی استیصال و خشم را همراه با تلاش برای تصحیح انتخاب‌های اشتباه در زندگی و تسلیم نشدن درباره گذشته به تصویر می‌کشد. گذشته فیلمی است که همردیف شدن فرهادی را با فیلمسازانی تحسین‌شده چون عباس کیارستمی، میشاییل هانکه و پل تامس اندرسن اعلام می‌کند. این نوع خاص سینما بیشتر برای فراهم کردن حس لذت ناشی از سینمای ناب مورد تحسین قرار گرفته است. مخاطب در این سینما به چالش کشیده و ناچار می‌شود به تمام اتفاق‌هایی که در هر نما می‌افتد توجه کامل داشته باشد. در بخشی از یادداشت کرمود هم می‌خوانیم: تصویری که فرهادی در گذشته از شهر پاریس به ما نشان می‌دهد، هیچ نشانی از چشم‌اندازهای زیبای فیلم‌های وودی آلن و امثال او ندارد و حالا ما می‌توانیم فرهادی را فیلمسازی در سطح بین‌المللی تصور کنیم. برنیس بژو هم با گذشته دنیا را زیر پاهای خود گرفته است.
