این بار و در آستانه برگزاری دور جدید انتخابات، این مجلس شاهد نام‌نویسی رئیس‌جمهوری کشوری خارجی است که در حال حاضر نزدیک به 16 هزار کیلومتر آن‌سوتر در سانتیاگو، پایتخت شیلی در بازداشت خانگی به سر می‌برد؛ مسئله‌ای که حتی در کشوری مثل ژاپن که براساس قوانین هر کس که از حمایت یکی از احزاب سیاسی به ثبت رسیده این کشور برخوردار باشد می‌تواند نامزد راهیابی به پارلمان شود هم پدیده‌ای نادر است.
صبح پنج‌شنبه گذشته بود که حزب نو خلق (PNP)، حزب محافظه‌کار کوچکی که هیچ‌گاه نیرویی مهم در عرصه سیاست ژاپن نبوده، اعلام کرد آلبرتو فوجیموری، رئیس جمهور عزل شده پرو، که شهروندی ژاپنی است از سوی این حزب برای راهیابی به پارلمان معرفی شده است.
به گزارش تایمز لندن، فوجیموری طی همان روز از طریق ویدئو کنفرانس خطاب به خبرنگارانی که برای شرکت در نشستی در همین ارتباط به دفتر مرکزی PNP دعوت شده بودند، گفت با حضور در عرصه رقابت‌های انتخاباتی موافقت کرده است و خواستار حمایت مردم ژاپن از خود شد.
او واقعاً به این فرصت نیاز دارد. فوجیموری 68 ساله از طریق میکروفون با خبرنگاران ژاپنی سخن گفت، چرا که او در حال حاضر مجاز به ترک اقامتگاه خود در حومه سانتیاگو، جایی که برای جلوگیری از صدور حکم استردادش به پرو می‌جنگد، نیست.
دولت پرو خواستار استرداد فوجیموری است تا برای رسیدگی به اتهاماتی چون فساد مالی و حمایت از تشکیل جوخه‌های اعدام در دوران زمامداری ده‌ساله‌اش در برابر دادگاه قرار گیرد. فوجیموری که فرزند مهاجری ژاپنی به پرو است تا پیش از آن که در سال 1990 میلادی در انتخابات ریاست جمهوری پیروز شود مهندس کشاورزی بی‌نام و نشانی بود.
او در آن انتخابات توانست بر ماریو ورگاس لوما، داستان‌نویس صاحب نام پرو چیره شود و در دوران ریاست جمهوری‌اش به علت نجات اقتصاد پرو از ورشکستگی حتمی و پایان دادن به شورش خونبار مائوئیست‌‌ها چهره‌ای محبوب بود؛ اگرچه تا آنجا که به موضوعاتی چون حقوق بشر و دموکراسی مربوط می‌شد فوجیموری به هیچ عنوان پیشینه خوبی از خود بر جای نگذاشت.
پس از پیروزی در سومین دور متوالی انتخابات ریاست جمهوری در سال 2000 میلادی که با شایعات زیادی درباره تقلب در انتخابات همراه بود فوجیموری به ناگاه با ترک پرو راهی ژاپن شد و از آنجا با ارسال نمابری از سمت خود استعفا کرد. دولت جدید پرو- که پس از استعفای او تشکیل شد- خواستار استرداد فوجیموری شد اما توکیو از پذیرش این درخواست خودداری کرد.
به گفته توکیو، والدین فوجیموری تولد او را در سفارت ژاپن در لیما، پایتخت پرو به ثبت رسانده بودند و به همین دلیل او تابعیت ژاپنی دارد و به همین دلیل از استرداد مصون است.
فوجیموری با حمایت سیاستمدران محافظه‌کار ژاپن تا سال 2005 در خانه پدری‌اش زندگی کرد تا این که به ناگاه تصمیم گرفت به آمریکای لاتین بازگردد تا مقدمه بازگشت‌اش به عرصه سیاسی پرو را فراهم آورد اما بلافاصله پس از ورود به شیلی از سوی دستگاه قضایی این کشور تحت بازداشت قرار گرفت.
مخالفان فوجیموری در پرو می‌گویند او قصد دارد از موضوع نامزدی خود در انتخابات پارلمانی ژاپن به عنوان دستاویزی برای ایجاد اختلال در روند استردادش به دولت پرو استفاده کند.
شیزو کاکامی، رهبر PNP در کنفرانس خبری اخیر تأکید کرد این حزب از دولت ژاپن خواهد خواست امکان بازگشت فوجیموری به ژاپن را برای مشارکت در رقابت‌های انتخاباتی فراهم کند.دلایل دیگری هم برای دامن زدن به این دیدگاه که فوجیموری قصد دارد با شرکت در انتخابات پارلمانی ژاپن در روند استردادش به پرو اخلال ایجاد کند، وجود دارد.
دولت ژاپن اعلام کرده اگرچه فوجیموری می‌تواند در دوره بازداشت خانگی نیز در انتخابات مشارکت کند اما در صورت پیروزی در انتخابات باید طی هفت روز در شورای مشاوران حضور پیدا کند در غیر این صورت احضار شده و مورد بازجویی قرار خواهد گرفت.
یکی از اولین پرسش‌هایی که مطرح می‌شود این که چرا باید حزبی ژاپنی یکی از زمامداران قدرتمند آمریکای لاتین را به عنوان نامزد خود در انتخابات پارلمانی معرفی کند. PNP تنها9 کرسی در پارلمان مشورتی دارد که حتی از تعداد کرسی‌های حزب کمونیست نیز کمتر است.
فوجیموری به رغم اتهاماتی که به وی وارد آمده در نظر بسیاری از ژاپنی‌ها فردی مورد احترام است. سال 1997 و زمانی که هنوز رئیس‌جمهوری پرو بود در صدر تلاش‌هایی قرار گرفت که برای آزادی 71 گروگان سفارت ژاپن در لیما صورت گرفت و از این رهگذر احترام بخش قابل توجهی از جامعه ژاپن را کسب کرد که اقدامات مقامات این کشور را برای آزادی گروگان‌ها ناکافی و فاقد کارآیی لازم می‌دانستند.
رهبران PNP روی وجهه‌ای که فوجیموری از این بابت کسب کرده، حساب باز کرده‌اند و تمرکز روی نجات شهروندان ژاپنی ربوده شده توسط کره‌شمالی طی دهه‌های 70 و 80 میلادی و بازگرداندن آن‌ها به ژاپن مهم‌ترین شعار انتخاباتی فوجیموری خواهد بود.
کاکامی، رهبر PNP می‌گوید: ما عمیقاً امیدواریم فوجیموری در قامت آخرین سامورایی، ژاپن را که جسارت و اعتماد به نفس خود را از دست داده است، تکان دهد.
وی می‌افزاید: او با اتکا به تجربیات، وجهه و دانش سیاسی‌ای که دارد، می‌تواند مهره‌ای مثبت در عرصه سیاست ژاپن باشد.مشخص نیست آیا این سامورایی پرویی که ژاپنی را با لهجه‌ای خاص صحبت می‌کند قادر به جذب آراء ژاپنی‌ها که بیشتر هم‌وغم‌شان معطوف مسایل داخلی است، آن هم با تبلیغاتی که از طریق ویدئو کنفرانس انجام می‌شود، خواهد بود یا نه اما به هر حال حضور او در رقابت‌ها تأثیری شگفت‌‌آور بر سیاست ژاپن خواهد داشت.
اگر ائتلاف حاکم تحت رهبری حزب لیبرال دموکرات (LDP) شیزو آبه، نخست‌وزیر در انتخابات ماه آتی میلادی تعدادی از کرسی‌های خود را منطبق با نتایج نظرسنجی‌ها از دست بدهد ممکن است از اکثریت خود در مجلس اعلای پارلمان نیز محروم شود و تنها راهی که برای حفظ قدرت فراروی آبه خواهد ماند ایجاد ائتلافی وسیع‌تر است.اگر فوجیموری بتواند به PNP برای کسب چند کرسی بیشتر در پارلمان کمک کند این حزب کوچک به طور قطع شریکی مناسب برای دولت آبه خواهد بود.
سرنوشت سیاسی فوجیموری با غیرممکن‌ها پیوند خورده است اما رسیدن به طبقه حاکم ژاپن آن هم از بازداشت خانگی در شیلی چیزی است که حتی با معیارهای فوجیموری هم کمی دور از ذهن به نظر می‌رسد.
