به گزارش مهر، دانشمندان می‌دانستند که چگالش آب و فعالیت رعد و برق در ابرهای توفانی با وجود میزان زیادی از ذرات باردار ساکن مرتبط است. از نظر تئوری، تحریک این ذرات با لیزر یک عامل مهم در بارورسازی ابرها برای بارش است.
به گفته پژوهشگران، بخش سخت ماجرا، ساخت یک پرتوی لیزری با ترکیبی درستی از دامنه، دقت و قدرت است.
متیو میلز، دانش آموخته مرکز تحقیقات و آموزش اوپتیک و لیزر دانشگاه کالیفرنیای مرکزی گفت: وقتی یک پرتوی لیزری قدرت کافی داشته باشد نسبت به وضعیت معمول رفتار متفاوت‌تری از خود نشان می‌دهد و خودش را هدف قرار داده و فرو می‌پاشد.
این فروپاشی آن قدر شدید است که الکترون‌های موجود در اکسیژن و نیتروژن هوا شروع به تولید پلاسما یعنی محیطی پر از الکترون می‌کنند. اما دانشجویان این دانشگاه با همکاری دانشگاه آریزونا یک لیزر پوشش دار ساختند که به گفته آنها می‌تواند به چالش کنترل آب و هوا کمک کند.
این لیزر پوشش دار یک پرتوی لیزری پرتوان است که با یک پرتو دیگر که به عنوان یک عامل سوخت گیری مجدد عمل می‌کند پوشش داده می‌شود، از این رو قدرت و دقت پرتوی مرکزی را برای مسافت طولانی تری حفظ می‌کند.
میلز می‌گوید: از آنجا که طول یک رشته لیزر را با این روش کنترل کرده‌ایم، می‌توان از راه دور شرایط لازم را برای بارش باران مهیا کرد.
به اعتقاد وی در نهایت می‌توان با چنین ایده‌هایی به طور مصنوعی بارش باران و رعد و برق را در دامنه وسیع کنترل کرد.
این تحقیقات با بودجه 7.5 میلیون دلاری وزارت دفاع آمریکا انجام شده است.
