کدام نماز خصوصیت ویژه‌ای دارد/ علت مکروه بودن جنگ پیش از ظهر

به گزارش مهر، آیت الله جوادی آملی به عنوان مفسر بزرگ قرآن و حکیم متأله، ابعادی از اسرار و لطایف و طرایف احکام الهی را در کتابی با نام «حکمت عبادات» مورد بررسی قرار داده و در آن به بیان بخشی از دریای معارف حقایق والای عبادات الهی پرداخته اند که در پی می آید:

«نماز» عمود دین و محور تمامی اعمال و طاعات انسانی شمرده شده است، که اگر مورد قبول واقع شود دیگر اعمال نیز پذیرفته می شود، و اگر رد شود، دیگر اعمال نیز پذیرفته نخواهد شد. این حکم الهی که روح عبادات و عمود دین معرفی شده است، دارای اسرار و حکم و لطایفی است که اگر کسی بدان آشنا شود، هرگز طعم شیرین آنرا رها نخواهد کرد.

ایشان در بخشی از این کتاب به اهمیت نماز اشاره دارند و خصوصیت ویژه «نماز ظهر» را باز بودن درهای رحمت الهی هنگام ظهر دانستند.

ایشان در این کتاب می‌فرمایند: هر یک از نمازها مزیتی دارند. در بین نمازها، نماز ظهر خصوصیتی ویژه دارد. قرآن می‌ فرماید: «حافِظوا علی الصلوات والصلوة الْوسْطی» روایات، صلاة وسطی را به نماز ظهر تفسیر کرده‌اند، که اولین نماز رسول الله(ص) بود.

فرموده‌اند: وقتی آفتاب از دایره نصف ‏النهار زایل شد و ظهر فرا رسید، نگذارید نماز ظهر شما به تأخیر افتد. چون هنگام زوال ظهر، درهای رحمت باز است. از خدای سبحان رحمت را مسئلت کنید. در این وقت هرگز تنها به فکر خود یا پدر و مادر یا دوستان خود نباشید. بلکه همه را دعا کنید.

از رسول خدا(ص) نقل شده است: «إذا زالت الشمس فتحت أبواب السماءِ وأبواب الجنان واسْتُجیب الدعاء فطوبی لمنْ رفع له عند ذلک عمل صالح» هنگام ظهر درهای رحمت باز است، درهای بهشت باز است و دعاها هم مستجاب می ‏شود. خوشا به حال کسی که هنگام زوال، عمل صالحی از او به آسمان معنا رفعت یابد.

یکی از احکام جنگ در اسلام این است که مستحب است جنگ از ظهر به بعد شروع شود و قبل از ظهر مکروه است، مگر اینکه دشمن حمله کند، در این صورت در تمام اوقات انسان می ‏تواند حمله او را پاسخ دهد، حتی اگر حمله دشمن در ماه‌های حرام (ذی‏قعده، ذی‏حجه، محرم، رجب) باشد، دفاع واجب است.

جنگ کردن قبل از ظهر مکروه است؛ اما از ظهر به بعد مستحب است؛ راز این نکته را در کتب فقهی ما که از روایات استفاده کرده‌اند، چنین بیان می‌کنند، که چون درهای رحمت هنگام ظهر باز است. شاید خدای سبحان قلب کفار و منافقان را هدایت کند که به اسلام گرایش پیدا کنند و خونی ریخته نشود.