به گزارش ایرنا، ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه چهارشنبه پس از دیدار با رئیس جمهوری سوئیس، اظهاراتی مطرح کرد که بلافاصله به تیتر اول رسانه‌های جهان تبدیل شد و واکنش‌های زیادی را در پی داشت.
پوتین از جدایی طلبان شرق اوکراین خواست که همه پرسی برنامه ریزی شده برای روز 11 مه (21 اردیبهشت) را به تعویق اندازند. همچنین در حالی که پیشتر وزیر خارجه روسیه از انتخابات ریاست جمهوری اوکراین که قراراست روز 4 خرداد برگزار شود انتقاد کرده بود، پوتین در سخنانی ملایم‌تر گفت که این انتخابات می‌تواند گامی در جهت درست باشد.
مقامات غربی عمدتا از اظهارات پوتین استقبال کردند وبه عنوان نمونه فرانک والتر اشتاین مایر وزیر امور خارجه آلمان، ازاین اظهارات به عنوان لحن سازنده پوتین استقبال کرد.
این درحالی است که درماه های گذشته وبا تشدید تنش ها در اوکراین، مقامات غربی همواره از حضور نیروهای روسی درمرزهای اوکراین ابراز نگرانی می کردند تا جایی که حتی برخی کارشناسان ورسانه های غربی ازآمادگی روسیه برای اشغال نظامی شرق اوکراین خبر می‌دادند. اما پس ازچند ماه ، مقامات روسیه اعلام کردند که نیروهای این کشور از مرزهای اوکراین عقب نشینی می‌کنند.
اما اعلام عقب نشینی نیروهای روسیه از مرز اوکراین ، با برگزاری یک رزمایش نظامی مهم ارتش روسیه و شلیک چندین موشک بالستیک قاره پیما و اعلام آمادگی نیروهای هسته‌ای این کشور همزمان شد. سرخوشی محافل غربی ازاظهارات آشتی جویانه پوتین به یک شبانه روزهم نکشید زیرا ساعاتی پس ازاین اظهارات، خبر دیگری محافل سیاسی جهان را دچار بهت و گیجی کرد.
مخالفان دولت اوکراین در دو استان دونتسک و لوهانسک روز پنجشنبه درخواست پوتین را رد و تاکید کردند که همه پرسی را طبق برنامه در روز 21 اردیبهشت برگزار می کنند. اکنون غربی ها در برابر این پرسش ومعما قرار گرفته‌اند که آیا پوتین وکاخ کرملین واقعا نفوذی برمخالفان جدایی طلب شرق اوکراین ندارند یا این هم یک بازی تاکتیکی جدید از سوی کرملین است. معمای جدید که در رسانه‌های غربی هم مطرح شده این است که آیا تهدید تحریم‌های شدیدتر، مسکو را به تغییر موضع وادار کرده یا پوتین درادامه بازی هوشمندانه خود در اوکراین یک گام به عقب برداشته تا در آینده چند گام دیگر به جلو بردارد؟
غربی‌ها که همواره ازجدایی طلبان اوکراین با عنوان ˈطرفدار روسیهˈ یاد می‌کنند بطور طبیعی انتظار داشتند که این جدایی طلبان حرف پوتین را گوش کنند؛ غافل از اینکه دیپلماسی پوتین به این سادگی‌ها بهانه وگزک به دست غربی‌ها نمی‌دهد.
در واقع اگر مخالفان دولت اوکراین این حرف پوتین را قبول می‌کردند به معنای تائید ادعاهای غرب بود. اما اکنون که مخالفان دولت اوکراین حرف پوتین را ناشنیده گرفته وبر برگزاری همه پرسی تاکید کرده‌اند، پوتین عملا به غرب نشان داده که وقایع شرق اوکراین ارتباطی به روسیه ندارد. در این حال پوتین از یک سو خود را طرفدار صلح در اوکراین نشان می‌دهد و از اقدامات گروه‌های جدایی طلب برائت می‌جوید و از اقدامات آتی غرب برای تشدید تحریم ها علیه مسکو مشروعیت زدایی می‌کند؛ و ازسوی دیگر غرب را در برابر دو گزینه دشوار قرار می‌دهد: یا باید انضمام شبه جزیره کریمه به خاک روسیه را به عنوان یک عمل انجام شده و پایان یافته (fait accompli) به رسمیت بشناسد یا خود را برای تحولات غیرمنتظره دیگری در شرق اوکراین آماده کند. با توجه به شتاب تحولات اوکراین، غرب زمان زیادی برای حل این معما وانتخاب ناگزیر خود ندارد.
