نشانههاى منونوکلئوز شامل تب، گلودرد، سردرد، لکههاى سفید در پشت حلق، تورم غدد لنفاوى پشت گردن، احساس خستگى و بى اشتهایى است.
شیوه انتقال
ویروس اپشتاین- بار برخلاف ویروسهایى نظیر ویروس سرماخوردگى به آسانى انتقال نمىیابد. این ویروس در بزاق و مخاط یافت مىشود.این ویروس معمولاً از طریق بوسیدن از فردى به فرد دیگر منتقل مى شود، گرچه به ندرت از راههایى مثل سرفه کردن هم انتقال پیدا مىکند. نشانه هاى منو معمولاً طى ۴ الى ۷ هفته پس از تماس با ویروس ظاهر مى شوند.
عموماً مردم فقط یک بار به ویروس مبتلا مىشوند. این ویروس در بین افراد ۱۵ تا ۳۵ ساله شایع تر است.
تشخیص
پزشک شما احتمالاً سوالاتى درباره علائم بیمارى از شما خواهد کرد و سپس براى تائید تشخیص آزمایش خون منو درخواست مىکند.
یکى از آزمایشهای رایج براى تشخیص این بیماری «تست منوسپات» است. در صورت قطعی نبودن پاسخ آزمایش منوسپات، نیاز به انجام سایر آزمایشهاى خونى است.
بزرگی طجال
نگرانى جدى اصلى درباره منونوکلئوز این است در جریان عفونت با این ویروس ممکن است طحال بزرگ شود و خطر پارگى آن وجود دارد. طحال مانند یک غده بزرگ است که در بخش بالایى سمت. چپ شکم قرار دارد. کارکرد طحال با خون ارتباط دارد.
گرچه پارگى طحال در مبتلایان به منونوکلئوز نادر است، توصیه مىشود که نسبت به نشانههاى آن هشیار باشید و در صورت مشاهده هر یک از آنها بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
نشانههاى پارگى طحال شامل درد در بخش بالایى سمت چپ شکم (پایین سمت چپ قفسه سینه)، احساس سبکى در سر، احساس تند شدن و شدت ضربان قلب، خونریزى آسانتر از معمول و دشوارى تنفس هستند.
درمان
مونونوکلئوز علاجی ندارد، اما به خودى خود خوب مىشود. علائم معمولاً براى ۴ هفته وجود دارند. درمانهای که صورت میگیرد برای کاهش علائم است.
از جمله اقداماتی که میتوانید انجام دهید، اینهاست:
- استراحت کنید.
- مقدار زیادى مایع بنوشید.
- اگر گلودرد دارید، آب نمک قرقره کنید یا قرص مکیدنى، بستنى یخى و یا آب نبات بمکید.
- مى توانید از قرص استامینوفن یا ایبوپروفن براى کاهش درد و تب استفاده کنید. از دادن آسپیرین به کودکان خوددارى کنید، زیرا مصرف آسپیرین در کودکان مىتواند به عارضه نادر اما مرگباری به نام "نشانگان راى" بینجامد.
آنتیبیوتیکها نظیر پنى سیلین در منو کاربردى ندارند. عامل منو ویروس است و آنتىییوتیک ها در مقابل ویروسها بى اثر هستند. اگر علاوه بر منو، یک عفونت میکروبى هم داشته باشید، پزشک به شما یک آنتىبیوتیک مىدهد.
احتیاطات
از هرگونه فعالیت و ورزش تا زمانى که پزشک تجویز کند، اجتناب کنید. حرکت زیادى مىتواند خطر پارگى طحال را افزایش دهد. براى سه تا چهار هفته پس از شروع عفونت باید از فعالیت جسمی خوددارى کنید.