و ساده تر آن است که کسی بی توجه به جغرافیا و تاریخ تصمیمات و کارهای گذشته، بر هر آن چه پیشتر رخ داده حمله کند و تمام گذشته را زیر سؤال ببرد.
این روش نکوهیده متاسفانه در دوران اصلاحات باب شد. عده ای که از گذشته خود پشیمان شده بودند ومی خواستند ادای روشنفکرها را درآورند و ضمنا جایی برای مطرح شدن خود بازکنند، حتی افتخارات پیشین را تخطئه کردند.
کار به جایی رسید که دفاع معقول و مشروع در برابر دشمن بعثی نیز زیر سؤال رفت. درست آن است که به هنگام بررسی وقایع و رخدادهای مربوط به دوران های خاص در گذشته، شرایط و مناسبت هایی که منجر به اتخاذ یک تصمیم یا صدور یک فرمان یا انجام یک کار شده کاملا تحلیل شود.
قطعا بسیاری از آن چه در مقطع زمانی خاصی اتفاق افتاده توجیهاتی داشته که در زمان خود قابل اعتنا بوده است و چه بسا اگر منتقدان امروز به جای تصمیم گیران دیروز قرار داشتند، همان کاری را می کردند که آن ها انجام داده اند. این سخن بدان معنا نیست که هر آن چه قبلا صورت گرفته عین صواب است و نباید به آن انتقاد کرد.
بلکه به این معنی است که بپذیریم در گذشته نیز افرادی در مسندهای تصمیم‌گیری و اجرا حضور داشته اند که اولا دارای درک وتجربیات قابل قبولی بوده‌اندو ثانیا برای تصمیمات خود دلایلی داشته اند که حتما باید در ارزیابی ها مورد توجه قرار گیرد.
ومهمتر اینکه نقد گذشته با تخطئه کامل آن قطعا یکسان نیست.این روزها مد شده است که برخی افراد بر عملکرد دولت نهم بی ملاحظه می‌تازند و هر تصمیمی را نادرست نشان می دهند. آخرین نمونه آن را در مورد سهمیه‌بندی بنزین شاهد بودیم.
بعضی منتقدان مطالبی مطرح کردند که مصداق کامل نقد غیرمنصفانه بود. چنین نقدهایی نه تنها به اصلاح امور نمی انجامد، که منتقد را نیز در چشم مخاطب بی مقدار جلوه می دهد به طوری که اگر روزی سخن حق و درستی هم بر زبان راند، ناشنیده می ماند.
همینطور است در مورد افرادی که بدون رعایت انصاف و عدل، چشم شان را بر کوه موفقیت‌های گذشته نظام و انقلاب می بندند و گمان می کنند با بی ارزش معرفی کردن آنها خود را موفق جلوه می دهند.
و سرانجام اینکه، ناقدان بی محابا و بی انصاف باید به این نکته توجه کنندکه شلاق نقد، بسیار بی رحم است و اگر اکنون می تواند بر افتخارات پیشین وارد آید، در فردای نزدیک، بر عملکرد امروز نیز بسیار بی رحمانه تر از دیروز فرود خواهد آمد.
اگر به فکر اثبات امروز خویشیم، آن را در نفی مطلق گذشتگان نجوییم و اگر از نقد غیرمنصفانه گلایه داریم، با همین حربه به پیکار با دیگران برنخیزیم.
