به گزارش ایسنا، مورچه‌ها می‌توانند از استراتژی‌های پیچیده حل مشکل استفاده کنند که به طور گسترده به عنوان روش‌های بهینه‌سازی قابل اعمال هستند.
پژوهش ریاضیاتی محققان پست و ارتباطات دانشگاه پکن و موسسه پژوهشی تاثیرات آب‌وهوای پوتسدام نشان داد که جستجوگری جمعی مورچه‌ها فراتر از تلاش‌های فردی است.
حرکات موجودات در یک نقطه خاص از حالت هرج و مرج درآمده و منظم می‌شود. این کار به یک شیوه بسیار شگفت‌انگیز کارآمد و خود سازمان‌یافته انجام می‌شود.
درک مورچه‌ها می‌تواند به تحلیل پدیده‌های مشابه - مانند چگونگی گردش انسانها در اینترنت - کمک کند.
به گفته محققان، مورچه‌ها از لانه برخوردارند بنابراین به یک استراتژی برای انتقال غذاهای به دست آمده به آن نیاز دارند.
محققان ژاپنی و آلمانی همه دانسته‌های خود در مورد جستجوگری مورچه‌ها را در قالب معادلات و الگوریتم‌هایی درآورده و آنها را به رایانه‌های خود تغذیه کردند.
آنها بر این تصور هستند که سه مرحله حرکت پیچیده برای جستجوی غذا در یک کلونی مورچه وجود دارد: در ابتدا مورچه‌های دیده‌بان به شیوه‌ای ظاهرا بی‌نظم در اطراف گردش می‌کنند. آنها زمانی که خسته می‌شوند به لانه برای خوراک و استراحت برمی‌گردند. با اینحال هنگامی که یکی از آنها در مجاورت کلونی خود مقداری غذا پیدا می‌کند، بخش کوچکی از آن را به لانه بازگردانده و دنباله‌ای از یک ماده عطر از ماده‌ای موسوم به فرمون از خود بجا می‌گذارد.
سایر مورچه‌ها رد بو را گرفته تا میزان بیشتری از آن را به لانه منتقل کنند. اگرچه هماهنگی آنها همچنان ضعیف است چرا که فرمون موجود در این دنباله بسیار ناچیز است.
مورچه‌ها به دلیل تعداد زیادشان از مسیرهای بسیار متفاوتی برای شناسایی غذا، بازگشت به لانه و باقی گذاشتن رد بو در پشت سر خود استفاده می‌کنند. این امر در نهایت منجر به بهینه‌سازی مسیر می‌شود. از آنجایی که فرمون‌ها قابل تبخیر هستند، هر چه دنباله‌ها کوتاه‌تر باشد، بو قوی‌تر است. از این رو مورچه‌های بیشتری در دنباله‌های کوتاه‌تر حرکت می‌کنند و نشانگرهای بودار بیشتری برجا می‌گذارند.
این کار یک تاثیر کارآمد خود تقویت‌کننده ایحاد می‌کند و مورچه‌ها زمان و انرژی بسیار کمتری را نسبت به حالت جستجوگری بی‌نظم مستمر صرف خواهند کرد.
