مهدي، 3سال و 5ماه دارد. پدرش، محمد بهشتيان، دكتر روانشناس است و در دانشگاه علامه طباطبايي تدريس ميكند و مادرش، نفيسه توكليخانهدار است. مهدي با آموزشهاي پدر و مادرش دروس پيشدبستاني را تمام كرده و بهزودي كلاس اول ابتدايي را به پايان ميرساند. اين گزارش را بخوانيد تا شما هم سر از كار اين پدر و مادر و نحوه آموزشهايشان دربياوريد. وقتي براي تهيه گزارش ميرويم، او نيز همچون پدر و مادرش منتظر استقبال از ما ايستاده. پسري كه قد و قوارهاش شبيه هم سن و سالهايش است اما حرف زدنش نه! سلامي ميكند و با معرفي خودش از عكاس ما دعوت ميكند به اتاقش برود. بهشتيان، روانشناسي است كه بيشتر روي تعليم و تربيت كودكان تمركز دارد و با اينكه 37سال سن دارد 40كتاب در اين حوزه تاليف و ترجمه كرده است. او درباره نحوه آموزش به فرزند خود ميگويد: «مهدي از بدو تولد تحت آموزش قرار گرفت بهطوريكه مادرش هر روز چندبار براي او كتاب داستان ميخواند. در حال حاضر او حدود 600جلد كتاب داستان دارد و هنوز هم مطالعه بهترين تفريح اوست.» مادر مهدي با اشاره به اين نكته كه كتاب قصه خواندن آنقدر براي مهدي مستمر بود كه او در 9ماهگي كتابهايش را ميشناخت، ميگويد: «وقتي به 9ماهگي رسيد كتاب هايش را روي زمين ميچيدم و از او ميخواستم كتابي را كه دوست دارد بياورد. او هم چهاردست و پا كتاب مورد علاقهاش را انتخاب ميكرد. براي اينكه مطمئن شوم آن كتاب مورد علاقهاش است كتابي ديگر را انتخاب ميكردم و او ابراز نارضايتي ميكرد.»
بازي، بازي، آموزش!
«صبح كه از خواب بيدار ميشود ميگويد: « مامان اول بازي رياضي، بعد بازي علوم و آخر سر هم بازي فارسي.» اين را مادر مهدي ميگويد و ادامه ميدهد: «ما به مهدي گفتهايم اينها بازي هستند. او هم پذيرفته و براساس راحتي و سختي بازيها، آنها را دستهبندي كرده است. از نظر مهدي فارسي سختتر از رياضي است و به همين دليل دوست دارد ديرتر به آن برسد.» بهشتيان درباره نحوه آموزش به مهدي ميگويد: «بسياري از روانشناسان و متخصصان آموزش كودك تأكيد دارند تا قبل از سن مدرسه به كودك آموزشي داده نشود و تحت فشار قرار نگيرد. من هم موافقم چون آموزش آكادميك قبل از مدرسه تنها باعث ميشود كودك از درس فراري شود. اما مسئلهاي كه ما براي مهدي درنظر گرفتيم آموزش از طريق بازي است. مهدي به هيچ عنوان متوجه روند آموزش نميشود و فكر ميكند همهچيز بازي است. در حقيقت ما بازيهايي طراحي كردهايم كه او غيرمستقيم علوم، رياضي يا فارسي ياد ميگيرد و اتفاقا از بازيهايش لذت ميبرد.» مهدي سه و نيم ساله ميتواند همچون دانشآموزي كه كلاس اول است بخواند، تا 100بشمرد، جمع و تفريق انجام دهد و همچون كودك 7ساله با علوم آشنايي دارد. مادرش ميگويد: «سعي كرديم آموزشمان بهگونهاي نباشد كه مهدي طوطيوار مطالب را بيان كند بلكه آنها را درك كرده است. بهعنوان مثال او وقتي اعداد را ميشمرد آنها را درك ميكند و ميداند چه فرقي بين يك و 100است.»
زبان اشاره؛نخستين درس
در بعضي كشورها زماني كه ميخواهند كودك را در مهد كودك ثبت نام كنند از پدر و مادر درباره زبان اشاره فرزندشان ميپرسند. برخي از بستههاي آموزشي نيز تلاش كردهاند تا زبان اشاره را به كودكان بياموزند. مهدي هم نخستين درسي كه آموخت زبان اشاره بود. پدرش درباره لزوم اين آموزش ميگويد: «زبان اشاره 2 حسن دارد؛ اول اينكه كودكي كه هنوز توانايي گفتار ندارد ميتواند با اشاره خواسته خود را اعلام كند. از طرفي زبان اشاره تبديل به كدهاي اختصاصي بين والدين و كودك ميشود و رابطه آنها را از ديگران متمايز ميكند.» نفيسه توكلي مادر مهدي درباره نگراني اطرافيان از اين نوع آموزش توضيح ميدهد: «اطرافيان از زبان اشارهاي كه به مهدي ميآموختيم نگران بودند ودليلش را هم ديرتر سخن گفتنش عنوان ميكردند اما مهدي نهتنها دير زبان باز نكرد بلكه زودتر از هم سن و سالهايش حرف زدن را آغاز كرد.» بهشتيان كتابي در زمينه زبان اشاره كودكان ترجمه كرده است و توضيح ميدهد: «لازم نيست اشارهها را خيلي سخت يا خاص انتخاب كنيم كه همانند زبان ناشنوايان باشد. براي هر كار همچون غذا خوردن، راه رفتن، بيرون رفتن، خوابيدن يا نهيكردن كودك علامتي اختصاري كه هميشه از آن استفاده شود بايد انتخاب كرد.»
آموزش مهارتها
دكتر بهشتيان معتقد است: «همه كودكان دير يا زود تحت آموزش آكادميك و علمي قرار ميگيرند. همه به مدرسه ميروند و خواندن و نوشتن، رياضي، علوم و... را آموزش ميبينند. پس خيلي ضروري نيست كه خودمان زودتر شروع كنيم. اما نكتهاي كه نبايد هرگز فراموش كرد و هر پدر و مادري بنا به شرايط فرزندش از حدود يك سالگي بايد آن را شروع كند، آموزش مهارتهاي زندگي است. مهارتهاي زندگي را بايد آموزش داد وگرنه كودك در طول زندگي براي يادگرفتن آن بايد ضرر و تاوانهاي بسياري پرداخت كند. حتي ممكن است هيچگاه ياد نگيرد خشم خود را كنترل كند يا هرگز مهارت تصميمگيري نداشته باشد.
آموزش چه لزومي دارد؟
بسياري از والدين ميگويند آموزش باعث ميشود فرزندمان كودكي نكند و از سنش جلوتر باشد. پدر مهدي با توجه به مطالعات و تحقيقاتي كه در حوزه آموزش كودكان دارد، ميگويد: «شايد مهدي جلوتر از سنش باشد اما اين فقط درباره اطلاعات و آگاهيهاي مهدي است. مثلا مهدي نسبت به هم سن و سالهايش حيوانات بيشتري را ميشناسد. پايتختهاي كشورهاي جهان را ميداند و... در حال حاضر هم در كلاس خلاقيت كودكان 6ساله حاضر ميشود. اما ما ميدانيم كه نيازهاي او همان نيازهاي يك كودك 3تا 4ساله است. نكته مهمي كه بايد به آن توجه كنيم لزوم آموزش در اين سن است. هوش و ذكاوت افراد ارثي است، اما اگر تحت آموزش نباشد پرورش پيدا نميكند و شكوفا نميشود. مغز ما هم تا 6سالگي رشد ميكند و رشد آن هم فقط با آموزش و كار كشيدن از مغز به وقوع ميپيوندد. مهدي در 5/1سالگي پايتخت 60كشور جهان را حفظ بود. بسياري از افراد ميگفتند چه لزومي دارد بداند؟ يا به چه دردش ميخورد؟ درست است بلد بودن پايتختها به درد كسي نميخورد اما همين يادگيري باعث فعال شدن و در پي آن رشد مغز ميشود.»
وقتي خانه زمين بازي شد
«برنامهمان اين بود كه فرزندمان آموزش صحيح ببيند نه اينكه او را وادار به درس خواندن كنيم.» پدر مهدي ادامه ميدهد: «همه بچههاي دنيا با همه تفاوتهايشان در يك موضوع شبيه به هم هستند و آن بازي است. »
شيوه آموزش به كودك مهم است
آموزش فرايندي است كه از بدو تولد اتفاق ميافتد و نوزاد در حال يادگيري است. از همان ابتداي زندگي انسان مراحل آموزش زبان را طي ميكند. دكتر مهرداد كاظمزادهعطوفي، روانشناس، درباره آموزش به كودكان از سنين پايين ميگويد: «آموزش به كودكان از سنين پايين هيچ ايرادي ندارد و البته فرايند آموزش به لحاظ محتوا و فرم بايد متناسب با سن كودك باشد. كودكان به لحاظ هوشي متفاوتند؛ بعضي قوي، بعضي معمولي و برخي ضعيف هستند اما همه بچهها مراحل رشد هوشي را طي ميكنند.
ممكن است يكي 6ماه زودتر و ديگري يك سال ديرتر، بنابراين بايد با شناخت كودك آموزش را شروع كرد و الگوي درستي انتخاب شود زيرا اگر آموزش براساس الگوي غيرعلمي و غيرتخصصي صورت بگيرد عزت نفس كودك آسيب ميبيند، روي سيستم عصبياش تأثير منفي ميگذارد و اعتماد به نفسش پايين ميآيد.» دكتر كاظمزاده درباره بهترين روش آموزش ميگويد: «روشي كه براي آموزش انتخاب ميشود حتما بايد بر مبناي بازي و تعامل باشد. آموزش از طريق نوشتار و بيان صرف براي بچههايي كه سالهاي پيش از مدرسه را طي ميكنند مناسب نيست و دروس بايد از طريق شعر خواندن و بازي به آنها آموزش داده شود.» اين روانشناس با اشاره به اينكه آموزش مهارتهاي زندگي و مديريت هيجانها نيز بايد از سالهاي پيش از دبستان آغاز شود توضيح ميدهد: «درباره آموزشهاي دروس، اجباري نيست كه كودك زود آنها را ياد بگيرد اما درباره مهارتهاي زندگي مسئله متفاوت است. كودكان حتما پيش از دبستان بايد از طريق داستان، نمايش و بازيهاي گروهي تحت آموزش قرار بگيرند. پايههاي آموزش بايد قبل از دبستان ايجاد شده و در دوران مدرسه ادامه يابد. » به گفته كاظمزاده اگر افراد در دوران 12سال تحصيل تحت آموزش مهارتهاي زندگي نيز باشند ميتوان تغيير رفتار به سمت مثبت را در آنها مشاهده كرد.
نظر شما