سه‌شنبه ۱۷ تیر ۱۳۹۳ - ۰۶:۲۹
۰ نفر

در دهه‌های ۸۰ و ۹۰میلادی غـزه دروازه صــادرات پرتقال‌های شیرین و داستان‌های کوتاه به دنیا بود اما امروز بزرگ‌ترین زندان دنیا با یک میلیون و ۸۰۰هزار نفر جمعیت و ۴۲کیلومتر ساحل در کنار دریای مدیترانه است.

داستان‌هایی از بزرگ‌ترین زندان جهان

غزه گرچه در محاصره است و زير بمباران نظاميان صهيونيست ولي زندگي در آن جريان دارد؛ اينجا مثل هر شهر ديگر دنيا كافه، رستوران و دانشگاه دارد.

به گزارش همشهري، اين جمله‌ها را عاطف ابوسيف يكي از نويسندگان و دبير مجموعه داستان‌هاي كوتاه «كتاب غزه» مي‌گويد؛ كتابي كه به تازگي از سوي انتشارات كاما پرس منتشر شده و غزه را در كنار شهرهايي ديگر چون ريو، استانبول، منچستر و توكيو قرار داده است. عبدالله تايه، طلال ابوشويش، منا ابوشارك، نجيله عطاءالله، غريب اصغلاني، نيروز قرموت، يسري الخطيب، اسماء الغول و زكي الاعلا ديگر نويسندگان داستان‌هاي كتاب غزه هستند.

زندگي از نگاه 5 زن و 5 مرد

استاد 41ساله دانشگاه الاظهر غزه با وجود درس خواندن در رشته علوم سياسي، علاقه‌اي بي‌حد و حصر به ادبيات دارد و تا امروز 4رمان نوشته و عاشق داستان‌هاي جيمز جويس و تامس هاردي است. از همين رو، جمع‌آوري داستان‌هاي نويسندگان ساكن غزه را براي معرفي سرزمين مادري خود به مردم دنيا وظيفه‌اي سنگين مي‌داند. در كتاب غزه 10داستان به قلم نويسندگان 3نسل ساكن كرانه غربي رود اردن تدوين شده و يكي از داستان‌ها را هم خود ابو‌سيف نوشته است.

او درباره تازه‌ترين تجربه ادبي خود به نشنال امارات متحده عربي مي‌گويد: در دهه 1960 كه نخستين اشغال غزه اتفاق افتاد، سانسوري بسيار شديد اعمال شد. به همين دليل، نسل اول نويسندگان داستان‌هاي خود را روي كاغذهاي كوچك نوشتند تا جابه‌جا كردن آنها آسان‌تر باشد. اين سنت در دهه‌هاي80 و 90 با نويسندگان نسل دوم ادامه يافت و از آغاز هزاره سوم هم اين نويسندگان نسل سوم بودند كه شروع به نوشتن داستان زندگي مردم غزه كردند.

5 نويسنده كتاب غزه زن هستند تا مخاطبان با خواندن داستان‌هاي آنها صداهاي متفاوت را از قلب سرزميني بشنوند كه در‌ماه رمضان هر سال با نزديك شدن به روز جهاني قدس به صدر اخبار رسانه‌هاي منطقه‌اي و بين‌المللي بازمي‌گردد. ابو سيف ادبيات را از آن رو براي مردم دربند غزه مهم مي‌داند كه مي‌تواند به آنها شوري از اميدواري براي رهايي در آينده نزديك يا دور بدهد و اين اميد را همواره در دل‌ها و ذهن‌هاي ساكنان غزه زنده نگه دارد.

ادبيات و اميد به آينده

او مي‌گويد: من خودم سال1973 در يك اردوگاه آوارگان در جبليه به دنيا آمدم و از همان روز احساس زنداني بودن دارم. نگاه خيره يك زنداني در اردوگاه به دريا پاسخي است به اين پرسش ازلي و ابدي كه چرا ادبيات براي ما ارزش دارد و مهم است. نوشتن داستان حركتي است نمادين درباره اينكه ما هنوز اينجا هستيم و صداي مقاومت مردم را به گوش كساني مي‌رسانيم كه با زور خود را به ما تحميل كرده‌اند.

در اين مجموعه تعدادي از داستان‌هاي معاصر نويسندگان غزه گردآوري شده كه هر يك در كنار ويژگي‌هاي ادبي و شاخصه‌هاي هنري، از منظر اجتماعي هم اهميت دارند. تغيير سبك زندگي مردم غزه در سال‌هاي اخير به‌دليل حملات متعدد ارتش رژيم صهيونيستي و تغيير شيوه زندگي جاري در دل داستان‌ها ديده مي‌شود. كتاب غزه روايتي فراتر از تصوير غزه در رسانه‌هاي غربي است؛ داستان زندگي در خشم و ترس همراه با اميد براي پيروزي. اين بار ديگر موضوع داستان‌ها كشتزارهاي زيبا و باغ‌هاي پرتقال‌‌ نيست؛ داستان شهري است كه از اندوه و در عين حال اميد مي‌گويد.

هدف: شنيدن صداي مظلوميت فلسطين

كتاب غزه حاصل اراده كسي است به نام را پيج، مدير انتشارات كاما پرس در شهر منچستر كه از سال گذشته پس از مرگ پدر خود، كار ناتمام او را در رساندن صداي مظلوميت مردم فلسطين به گوش جهانيان دنبال كرد. پيج معتقد است با وجود تفاوت سني نويسندگان و استفاده از شيوه‌هاي مختلف ادبي، آنچه در نهايت از خواندن داستان‌ها باقي مي‌ماند، نفس كشيدن را براي مخاطب سخت مي‌كند.

 

کد خبر 265200

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha