اما چند وقتي است كارشناسان درباره افزايش زنان كارتن‌خواب و زنان خياباني هشدار مي‌دهند و مي‌گويند تا موضوع به شرايط بحراني نزديك نشده بايد فكري به حال آن كرد. آمارهاي غيررسمي حكايت از افزايش زنان كارتن‌خواب در تهران دارد كه هنوز هيچ سرپناهي براي آنها اختصاص داده نشده؛ زناني كه اگر فكري به حالشان نكنيم بعيد نيست پس از مدتي به جاي كارتن‌خواب ديگر خياباني شوند. قرار است همزمان با دهه فجر و با حمايت سازمان بهزيستي در منطقه 14تهران نخستين مركز غيردولتي با كمك سازمان‌هاي مردم نهاد آغاز به‌كار كند تا شايد تعدادي از اين زنان آسيب ديده بتوانند به زندگي عادي خود برگردند. دكتر حبيب‌الله مسعودي فريد، مديركل امور آسيب ديدگان اجتماعي سازمان بهزيستي با اشاره به مطالعاتي كه درخصوص زنان كارتن خواب انجام شده به همشهري مي‌گويد: سن زنان كارتن‌خواب 20تا 40سال است و همين موضوع لزوم برنامه‌ريزي‌هاي دقيق براي بازپروري اين قشر را بيشتر مي‌كند.
مسعودي فريد مي‌گويد: رشد جمعيت شهرنشين از ديگر علل افزايش آسيب‌هاي اجتماعي است، چرا كه در حال حاضر شاهد افزايش بالاي نرخ شهرنشيني هستيم. اين موضوع باعث شده تا افراد جديدي كه ساكن شهرها شده‌اند، شهروند نباشند؛ چرا كه از امكانات شهري تا‌كنون برخوردار نبوده‌اند و دسترسي به امكانات برابر را ندارند همين موضوع هم باعث ايجاد فقر قابليتي شده است.
او درباره وضعيت سني زنان خياباني مي‌گويد: آمارهاي مراكز بازپروري سازمان بهزيستي حكايت از اين دارد كه بيشترين تعداد زنان خياباني در سنين 25تا 30سال قرار دارند بيش از 50درصد زنان خياباني كه در تهرانند مهاجر هستند.
مسعودي فريد در واكنش به برخي ادعا‌ها مبني بر پايين آمدن سن زنان خياباني مي‌گويد: هر چند برخي از اين زنان عنوان كرده‌اند كه شروع كارشان در سن 19سالگي بوده است، اما اين موضوع به اين معني نيست كه بگوييم سن روسپي‌گري خيلي پايين آمده است. زنان با اين سن، فراواني قابل توجه چنداني ندارند. آمار در اين حوزه بسيار مهم و قابل تحليل است. گاهي افرادي كه مسئوليت و اطلاع كافي ندارند، با اعلام و انتشار آمار غيرواقعي موجب نگراني در جامعه مي‌شوند.
وي درباره مراكز نگهداري از اين افراد مي‌گويد: سازمان بهزيستي 24مركز را در كل كشور و 2مركز را در تهران براي بازپروري اين افراد اختصاص داده؛ ضمن اينكه مراكز مداخله در بحران نيز به‌عنوان مراكز پيشرو در اين اقدام كمك حال و خط مقدم سازمان بهزيستي هستند كه تعداد زيادي از اين افراد كه خودمعرف نيستند توسط اين مركز و اورژانس اجتماعي به مراكز بازپروري معرفي مي‌شوند.
اما تمام اقدامات سازمان بهزيستي كشور در نگهداري اين زنان خلاصه نمي‌شود. زنان خياباني براي ورود به اين مراكز غربالگري شده و بايد حتما مورد تأييد قوه قضاييه قرار بگيرند. اين اقدام به‌دليل ممانعت از ورود زنان مجرم به اين مراكز است. مسعودي فريد مي‌گويد:زناني كه وارد مراكز بازپروري سازمان مي‌شوند در نخستين اقدام غربالگري شده و اگر بيماري خاصي داشته باشند مداوا مي‌شوند.
به گفته وي، يكي از مهم‌ترين كلوني‌هاي بيماري ايدز و هپاتيت در دنيا مربوط به معتادان تزريقي و زنان خياباني است و كشور ما هم از اين قاعده مستثنا نيست به همين دليل اگر اين بيماري در بين مراجعه‌كنندگان تشخيص داده شود اقدامات درماني بلافاصله براي آنها آغاز مي‌شود. مسعودي فريد تأكيد مي‌كند: در زنان خياباني كه از طريق مراجع قضايي و انتظامي به مراكز سازمان بهزيستي معرفي مي‌شوند، «اعتياد» در خانواده، «طلاق» و نابساماني خانواده و «زندگي در محله‌هاي آسيب‌خيز» از عوامل مؤثر ر بروز روسپي‌گري بوده و شهرهاي بزرگ و مهاجرپذير، شهرهايي هستند كه آمار زنان خياباني در آنها بيشتر است.
- بودجه براي توانمندسازي
براساس برآوردهاي اوليه يك محاسبه كارشناسي شده، براي هر مددجو 15ميليون تومان به‌صورت سالانه نياز است تا بتوان حداقل توانمندسازي را براي هر فرد انجام داد، اما اگر اين زنان احتياج به وديعه مسكن و اشتغال داشته باشند اين هزينه بيشتر از اين مقدار مي‌شود.
دكتر مجيد ابهري جامعه شناس دلايل فرار دختران از خانه را چنين توضيح مي‌دهد: علل خانوادگي اين امر مي‌تواند داشتن خانواده‌هاي پرتنش، آزار جسمي و جنسي و اعتياد در خانواده باشد. از عوامل اجتماعي نيز مي‌توان به افزايش سطح انتظارات افراد نام برد، به‌عنوان مثال نوع امكانات و زندگي كه صدا و سيما در سريال‌هايش نشان مي‌دهد سبب نوعي نارضايتي در بين افراد مي‌شود، توقع‌ها را بالا برده و منجر به فرار از خانه مي‌شود.
براساس آمار بيش از 70درصد از اين دختران به خانواده بازمي‌گردند، اما مشكل عمده، پذيرش خانواده است، چرا كه اغلب خانواده‌هاي اين افراد بدسرپرست و ناسازگار هستند و بايد خدمات تخصصي براي ساماندهي آنها ارائه كرد.
نظر شما