نخستین اسکار چارلی چاپلین به سرقت رفت

همشهری آنلاین: چارلی چاپلین در اولین سال‌های دوران کاری خود در فیلمی به نام ˝یک دزدگیر˝ نقش یک پلیس را بازی کرد؛ اکنون به نظر می‌رسد او یا حداقل جایزه اسکارش به چنین کسی نیاز دارد.

اولین اسکار از سه جایزه اسکار چارلز اسپنسر چاپلین، سینماگر و کمدین بریتانیایی از دفاتر انجمن چاپلین در پاریس به سرقت رفت.

روزنامه لو پاریزین گزارش داد این اتفاق اواخر ماه ژانویه روی داد و سارقان با اطلاع قبلی از موقعیت این دفاتر دست به سرقت زده‌اند. تندیس اسکار چاپلین بیش از یک میلیون دلار ارزش دارد و بجز آن تعدادی قلم هر یک به ارزش 90 هزار دلار نیز به سرقت رفته است.یک پلیس که نخواست نامش فاش شود به روزنامه فرانسوی، گفت: سارقان تنها با هدف به سرقت بردن این اشیاء وارد دفاتر شدند و دقیقا محل نگهداری آن‌ها را می‌دانستند.

مقامات قضایی پاریس به طور رسمی در حال تحقیق درباره این موضوع هستند و عملیات پلیسی ویژه برای دستگیر کردن سارقان در حال انجام است.

دفاتر انجمن چاپلین در پاریس تنها چند ساختمان با لوور فاصله دارد. دفتر اصلی این انجمن در سوئیس است و هدف آن حفاظت از نام و تصویر چاپلین، همین‌طور ترمیم و آرشیو فیلم‌های او و اطلاع‌رسانی درباره اوست.

کیت گیون‌وارش از مدیران انجمن چاپلین گفت: ما و خانواده چاپلین از این اتفاق بسیار غمگین و حیرت‌زده‌ایم. ما امیدواریم فرد یا افراد بانی این حادثه، خیلی زود تندیس اسکار را بازگردانند، چرا که جز ما برای کس دیگری ارزش ندارد و هیچ راهی برای فروش عمومی آن نیست. ما قصد داشتیم این تندیس ارزشمند را در آینده به موزه چاپلین در سوئیس قرض بدهیم.

اسکار دزدیده‌شده، جایزه افتخاری است که آکادمی علوم و هنرهای سینمایی در 1929 برای "همه‌فن‌حریف بودن و نبوغ چاپلین در بازیگری، فیلمنامه‌نویسی، کارگردانی و تهیه‌کنندگی فیلم "سیرک"" به او اعطاء‌ کرد.

چاپلین دومین جایزه اسکار افتخاری خود را در 1972 برای آنچه آکادمی "تاثیر غیرقابل محاسبه او بر تولید فیلم‌های سینمایی در قالب آثار هنری" نامید، دریافت کرد. در جوایز اسکار آن سال حاضران در مراسم برای 12 دقیقه، ایستاده چاپلین را تشویق کردند. او سال بعد برای موسیقی "لایم‌لایت" برای سومین بار برنده جایزه اسکار شد.

چاپلین که متولد 16 آوریل سال 1889 در جنوب لندن بود، در دهه 1950 و در دوران مک‌کارتی به انجام فعالیت‌های ضد آمریکایی متهم و در نهایت مجبور به خروج از این کشور شد. او دوران بازنشستگی و 20 سال آخر زندگی خود را در کورسیه ـ سور ـ وووه در سوئیس زندگی ‌کرد و 25 دسامبر 1977 در 88 سالگی در این کشور درگذشت. او خالق فیلم‌هایی چون "پسر‌بچه"، "جویندگان طلا" و "دیکتاتور بزرگ" است.